Van André van Zee kreeg ik het vriendelijke doch dringende verzoek om een stukje te schrijven over de verschillende biersites die ik regelmatig bezoek. Alsof ik naast het organiseren van het clubkampioenschap geen andere bezigheden meer zou hebben. Maar goed, als een bekend bestuurlid dat vraagt dan is weigeren bijna onmogelijk en zoveel ‘werk' is dat nou ook weer niet. Even in mijn favorieten kijken en er wat over opschrijven. In mijn favorieten biersites maak ik een onderscheid in:

• 1. Algemene sites zoals http://www.bierpagina.nl, http://www.barleys.nl, http://www.brouw-bier.nl/index.htm, http://www.hobbybrouwen.nl en http://www.twortwat.nl.
• 2. Sites van leveranciers, zoals http://www.vanderkooyjubbega.nl en http://www.brouwland.com
• 3. Verschillende regel- en meettechnieken zoals: http://shop.medhost.at/index.html?1-wire.htm, http://www.feteriscomponents.com/uk/uk-producten.htm, http://home.hccnet.nl/e.vd.logt/htm/ontwerp.htm

Die laatst genoemde sites hebben te maken met mijn belangstelling voor RIMS of vergelijkbare technieken. Enkele leden van " ‘t Wort Wat " zijn, zoals bekend, fanatieke RIMS aanhangers en dat heeft ook mijn interesse gewekt. Op dit moment ben ik met temperatuursensoren in de weer om het brouwproces te optimaliseren. Ik krijg hierbij gelukkig wat hulp van electronica-experts van onze club.

Omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben surf ik regelmatig naar verschillende sites. Om een voorbeeld te geven: om mijn opstelling van mijn micro brouwinstallatie te verbeteren heb ik veel gehad aan de site van http://brewery.mvlan.net Je moet er even doorheen maar je kan met wat geduld veel leren van de werkwijze en inzichten van onze brouwcollega's aan de overkant van de oceaan.

Als ik bijvoorbeeld meer wil weten over hop, het zelf kweken daarvan e.d. dan blijf ik net zolang zoeken tot ik die informatie heb gevonden. Dat zoeken blijft natuurlijk niet beperkt tot internet, soms kan je in oude clubbladen (denk hierbij aan het werk van Theo van de Voorde) veel nuttige informatie terugvinden.

Mochten jullie nog vragen hebben dan hoor ik het wel, ik zal tijdens de volgende clubavond het brouwserroerstokje proberen door te geven.

Op moment van schrijven doet Engeland zijn reputatie alle eer aan. "Good old English weather" zeggen ze, waarmee ze bedoelen dat het regent. In dit geval betekent het dat het de hele dag ongelooflijk k... weer is en het hier in de omgeving voorzien is van enorme plassen water. Op mijn dagelijkse rit van huis naar werk en vice versa, rijd ik door Delamere Forrest, een prachtig heuvelachtig bos vol met vogels en eekhoorns, maar dus ook met dalletjes en daar staat nu best wat water in. Rustig aan en goed opletten is dus het devies.

Engeland begint meer en meer te wennen en heb vorige week mijn eerste brouwerij bezocht. Cains in Liverpool had de eer om door mijn afdeling bezocht te mogen worden en na een rondleiding met een aantal smakelijke anekdotes, moesten we door naar The Grape, de pub bij de brouwerij, voor wat eten en natuurlijk wat proeven. Het betreft dan natuurlijk het proeven van "Real Ales", want 16 % van deze brouwer bestaat uit klassieke en traditioneel gebrouwen Engelse bieren, wat mede betaald wordt door de 84 % andere troep die ze maken, "the lagers". Naar mijn mening kan je die maar beter links laten liggen want echt lekker kan ik het niet vinden.

Het thuisbrouwen gaat ook rustig door. Het blondbier (7.2 % alcohol) is erg lekker nu het een paar weken op de fles zit en de buurman (een liefhebber van real ales) was aangenaam verrast door de kwaliteit van de "homebrew". De meeste die hier thuis wat maken doen dan vanaf een kit en rommelen dan wat tot het in een barrel zit. Het doorsnee resultaat is dat je dat bier neemt als je al aardig wat ander bier op hebt zodat je niet goed proeft wat voor een bocht het eigenlijk is! Het tweede bier van Engelse bodem is een zeer zwaar en donker belgisch bier geworden met wat kruiden en citrusvruchten. Afgelopen weekend geproefd na twee weken op de fles en het heeft voldoende (en mooi fijn) schuim, is wat zoetig en lekker bitter, wat dropperig en een overweldigende 9.8 % alcohol. Een echt winterbier en komt mooi uit want volgens de Engelse weervoorspellers wordt het een zeer lange en koude winter zoals we in 20 jaar niet gehad hebben! Eerst zien en dan geloven, maar mochten ze gelijk hebben heb ik in ieder geval iets moois om rustig van te genieten als de sneeuw naar beneden dwarrelt.

Het laatste bier wat gebrouwen is, is van afgelopen zaterdag (5/11) en is een Engelse Ale geworden. Ik moest wel want het is samen met mijn buurman gemaakt en die houdt ervan. We moesten eigenlijk wel brouwen want zijn schoonmoeder was op visite voor het weekend, dus ieder excuus om elders te zijn is mooi, maar dan ook nog brouwen is natuurlijk beter. Als recept het ik St George nagemaakt (bier van de maand van ‘t Houtje, bedankt voor de ongevraagde toestemming) met Centennial als bitterhop (hoort eigenlijk in amerikaanse IPA, maar leek me hier wel passen) en Bramling Cross (hop voor traditionele Engelse bieren) als aroma hop. Ben benieuwd of dat straks de goedkeuring kan wegdragen. Mis de club wel een beetje zo rond de laatste vrijdag van de maand want heb hier nog geen brouwclub kunnen ontdekken. Als alternatief drink ik er dan maar 1 (of meer) samen met mijn vriendinnetje, waarbij ook zoonlief langzaam gaat meedoen. Hij lust al Ale en Bitter, maar ook de homebrew blond begint te smaken, dus wellicht is er nog hoop voor de jeugd.

Dames en heren, u zij gegroet vanuit een nat Engeland. Brouw rustig door en geniet van uw hobby.

De clubavond van 25 november werd net als de clubavond van 28 oktober weer goed bezocht. Zeker gelet op de barre weersomstandigheden in ons land op die avond, ruim 800 kilometer file.

Op het programma stond het keuren van de eerder ingeleverde bieren in klasse B en D. Op de reguliere clubavond van oktober waren in de klasse B 9 bieren ingezonden, in de klasse D 16 bieren. Tijdens het inschrijven bleek dat het nieuwe inschrijfformulier nog maar weinig vragen oproept en uit een vervolg onderzoek is gebleken dat het formulier keurig en volledig wordt ingevuld. Natuurlijk kan het nog wat beter; denk bijvoorbeeld aan naast een Word document, een PDF formaat op de site. Maar hieraan wordt gewerkt.

Tijdens het proeven en keuren werd er goed en constructief gediscussieerd. Naar mijn mening is positief kritisch proeven een manier om het brouwproces te verbeteren en verder te ontwikkelen. Dit leidt regelmatig tot nieuwe inzichten en kwalitatief betere bieren.

Bij het proeven en keuren van een klasse is bij het clubkampioenschap van 2005 geen nadere onderverdeling in biertypes gemaakt. Dit wordt door enkele leden als lastig ervaren. Vermelding van een biertype geeft immers meer houvast en richting. Zoeken naar een referentiebier zo wordt dat ook wel omschreven. Daar valt best wat voor te zeggen maar de keuze om een bierklasse zonder nadere vermelding op één tafel te keuren is een bewuste keuze geweest.

Proef en beoordeel een bier op zijn kwaliteiten en probeer de onregelmatigheden te formuleren, praat daar aan een tafel over met andere bierkenners en laat je niet afleiden door regels, kaders voorschriften, referentiebieren en opmerkingen over hoe bijvoorbeeld een bockbier precies zou moeten smaken. Deze proef en keurmethoden wijken af van het gangbare, dat is waar, maar het levert uiteindelijk veel meer op; het gaat tenslotte om het resultaat.

Ik zal daar in een volgend clubblad meer over schrijven. Smaken verschillen, maar daar valt wel degelijk over te discussiëren.

Vorige maand was ik op vakantie in Oostenrijk. Mede aanleiding was een bierfestival in Hallein, een plaats ongeveer 20 kilometer ten zuiden van Salzburg. Het festival, dat werd gehouden op 17, 18 en 19 november, werd georganiseerd door BierIG, de Oostenrijkse Pint. Deze vereniging bestaat nu drie jaar en heeft ongeveer 300 leden. Dus een vrij kleine vereniging. Toch zijn ze in staat een goed festival te organiseren, waar 3000 bezoekers op af komen. Mogelijk wordt dit veroorzaakt doordat er een goede samenwerking is met de vereniging van kleine brouwerijen in Oostenrijk. De samenwerking komt tot uiting doordat het clubblad een uitgave is van beide verenigingen. BierIG is ook een vereniging voor amateur­brouwers. In het clubblad wordt zo nu en dan ook aandacht besteed aan het brouwen. Dat kwam ook tot uiting doordat bij binnenkomst van de zaal van het festival twee bedrijven stonden met apparatuur voor het brouwen van bier.

De bieren

Het zal niet verwonderlijk zijn dat de Oostenrijkse bieren veel lijken op de Duitse bieren. Het Duitse Reinheitsgebod is niet van toepassing. Wel wordt in de wet aangegeven dat ten minste 75% gerst- of tarwemout, of een mengsel hiervan, moet worden gebruikt.

Uiteraard waren er pils, helles, dunkles en weizenbier. Daarnaast waren er een aantal bokbieren, ales en altbieren. Er waren ook bieren met kruiden en vruchten, maar hiervan kwamen maar enkele uit Oostenrijk. Al met al vele goede bieren. Opvallend was een bier met walnoten. De walnootsmaak was zeer duidelijk te herkennen, misschien wel iets te veel. Iets om eens een keer te proberen. De walnoten werden tijdens de maisch toegevoegd.

Het festival was 's avonds, dus overdag was er tijd om andere dingen te doen. Ik had mijn hotel in Salzburg, dus daar heb ik maar een rondgekeken. Uiteraard ook naar brouwerijen in Salzburg. In Salzburg is er een biermuseum Brauwelt. Dit is een museum bij de brouwerij Stiegl. Zelf geven ze aan dat zij de grootste biertentoonstelling hebben van Europa. Of dit werkelijk het geval is waag ik te betwijfelen. Je kan er een paar uur doorbrengen, bovendien kan je er de bieren van Stiegl proberen.

Daarnaast was er nog tijd om twee andere kleine brouwerijen te bezoeken, de Augustiner Bräu en Weisse. Tijdens het eten kon je bij deze brouwerijen de bieren proeven.

Omdat ik toch in Oostenrijk was ben ik doorgereisd naar Wenen. Wenen is een prachtige stad waar ze ook bier hebben en enkele brouwerijen. De bekendste is hier Ottakringer. Daarnaast zijn er nog een paar huisbrouwerijen Fisherbräu, Salm Bräu en Wieden Bräu, Prima om 's avonds te eten en bier te drinken.

In Wenen is ook een winkel voor de amateurbrouwer, dus daar ook maar even gekeken, Holzeis. Het was een kleine winkel, echter enorm volgestapeld, je kon er vrijwel niet lopen. Men had een assortiment analoog aan dat van Brouwland, maar meestal iets duurder. Echt nieuwe producten hadden ze niet, of het moest zijn een brouwketel; tijdens het maischen wordt niet geroerd, maar het water wordt rondgepompd en de  bostel wordt er uit getild en laat men uitlekken. Vervolgens kan men de wort koken. Het is eenvoudig maar kost wel ruim 1100 euro.

Na enkele dagen Wenen weer terug naar huis, via Munchen; waar ook nog enkele dagen van het bier werd genoten. Hier heb ik ook het Oktoberfest museum bezocht. Een klein museum, je moet erom denken je hoofd niet te stoten, maar wel leuk.

Al met al een prima reis met veel wit, bierschuim en sneeuw. Voorlopig genoeg sneeuw gezien maar het bierschuim mag elke dag terugkomen.

Het is november, de laatste originele clubavond van dit jaar. De opkomst is goed en dat is maar goed ook want er zal geproefd moeten worden voor het clubkampioenschap. De tafels in de proefopstelling, de emmers ernaast voor als het echt niet te drinken of te veel wordt.

Ik weet niet of dit soort avonden van invloed zijn op puntentelling  en het drinkgedrag voor de maandbiercompetitie, maar met een fustje van 20 ltr komen we toch een heel eind. Het is deze keer een dubbelbok, gebrouwen door een brouwtrio te weten Jan Wurpel, Erik Deelissen en Theo van de Voorde. Ook zij willen hun brouwsel meten met de rest van de deelnemers.

Het resultaat is dan ook dat het fustje aan het eind van de avond zo goed als leeg was en er 71 bonnen waren ingeleverd:       
 4x10//2x9,5//4x9//5x8,5//13x8//6x7,5//19x7//2x6,5//9x6//1x6 van een bob//2x5//en de specialisten 1x8.8//2x9.9//en 1x9.7 is totaal 540,8 gedeeld door 71 is 7,8957 en zo zie je maar dat op een proefavond er ook nog punten worden gegeven voor het maandbier. De volgende morgen bij het schoonmaken een los bonnetje met een 2 gevonden, dorst het zeker niet in te leveren telde dan ook niet mee.

Voor de rest ben ik sinds de verenigingsmarkt in het bezit van een echte brouwset (de oude van Willem ik zal hem in ere gebruiken) en kan ik in de toekomst ook nog eens mee doen om de zo fel begeerde wisselkei te bemachtigen.

De volgende keer is er geen maandbier maar de kerstmaaltijd. Komt allen, misschien ook een mooie gelegenheid om wat foto's te maken voor het smoelenboek; ik mis er een aantal. Deze dan met kerstmuts, voor de volgende keer een heel bijzondere avond toegewenst en tot het volgend jaar.

PS : In januari is het maandbier van Bart Bosman ‘de witte stok' en voor maart hebben de brouwers van de Rijnpoort een maandbier toegezegd, dus februari is nog vrij: geef je op!

Historie:

Al geruime tijd lopen we met de gedachte rond om een gistcommissie op te richten. Deze gedachte is ontstaan nadat we de gistcursus in oktober 2004 hebben gevolgd. Na deze cursus hebben we meer ervaring opgedaan bij het opkweken van gist, het maken van reinculturen, het bewaren van gist op schuine buis en het produceren van kleine gisstarters.

Omdat we succesvol diverse giststarters hebben gemaakt met als resultaat verder doorgegiste bieren, willen we ook dat medebrouwers van onze vereniging hier van kunnen gaan profiteren. Al meerdere malen is het aanleveren van gist in kleine buisjes succesvol toegepast bij het aanbieden van "complete" bierpakketten door de inkoopcommissie aan de leden.

Doelstelling/missie:

Ons doel is om onze mede brouwers te voorzien van een gist waarmee zij zelf een giststarter kunnen maken en daarmee hun bier kunnen maken. Hiermee willen we bereiken dat een gist gemakkelijk te verkrijgen is, goedkoop en dat door een eenvoudig te volgen proc