Over smaak valt niet te twisten. Toch wordt er veel over smaak gesproken en is men het niet altijd met elkaar eens. Zo hoorde ik vorige week op een bierfestival iemand zeggen: “gatverdamme dit bier is niet te drinken, het kan meteen door de gootsteen.” Toen even later mijn partner een oude lambiek dronk zei haar gezicht hetzelfde, al zei ze het met iets andere woorden. Toch vinden anderen deze bieren lekker. Smaak is iets zeer subjectiefs. Een bier kan heel anders smaken in een gezellige kroeg dan tijdens een proefavond. Het maakt ook uit wat je ernaast eet. Een eigen gebrouwen bier smaakt toch net iets beter dan andere bieren. Natuurlijk de echte fouten in een bier haal je er wel uit. Al verschilt het ook hier. Niet iedereen is even gevoelig voor bepaalde smaken. Dit merk je ook bij zeer ervaren proevers. In het blad Zymurgy worden telkens drie bieren besproken door drie bekende proefmeesters. Je ziet hier verschillen in beoordeling. Al zijn de verschillen niet echt groot. Zo zal het ook bij wedstrijden gaan. Soms moet je net geluk hebben om een prijs te bemachtigen. Gelukkig is er geen discussie achteraf mogelijk over het aantal toegekende punten of de beoordeling moet er wel zeer ver naast zitten.

De ALV is meestal niet de best bezochte clubavond van het jaar, maar net als de clubavond van januari was de opkomst groot. Om stipt 20.15uur werd de deur gesloten en konden we van start gaan met de ALV. De notulen van de ALV van 2007 werden net als het jaarverslag van het bestuur over 2007 zonder commentaar door de leden goedgekeurd.

De kascontrolecommissie bestaande uit Jaap Molenaar en Joop de Vrind hebben de boekhouding van onze penningmeester onder de loep genomen maar geen onrechtmatigheden aangetroffen. Ook vanuit de ALV kwamen geen vragen over de financiele stukken. Ik neem aan het sterk vereenvoudigde en duidelijke verslag daar een belangrijke rol in hebben gespeeld. Nieuw was dit jaar dat de stukken ruim voor de clubavond via de website beschikbaar waren. Volgens goede traditie wordt het langst zittende kascontrolecommisielid vervangen. Theo van de Voorde neemt de taak van Jaap over en zal volgend jaar samen met Joop de kascontroleCie vormen.

De bestuursverkiezing was het volgende punt op de agenda. Met pijn in het hart hebben we afscheid genomen van penningmeester Arnoud Aten en secretaris Bas Hartog. Met een knuffel van de voorzitter en een mand mooie bieren hebben we ze bedankt voor 4 jaren noeste arbeid. Zoals JW al aangaf hebben we de afgelopen jaren een geweldig team gevormd dat elkaar goed kon aanvullen. Heren nogmaals dank hiervoor!

Gelukkig heeft Ernst de Moor heeft zich beschikbaar gesteld voor nog een periode in het bestuur. Helaas moest hij verstek laten gaan wegens het overlijden van zijn schoonvader. Namens de club, sterkte toegewenst.

Vervolgens werden de kandidaatleden Cor Stoker en Walter Bakker aan de ALV voorgesteld. Walter heeft inmiddels zo’n grote reputatie opgebouwd dat met een pasfoto kon worden volstaan. Unaniem stemde de ALV vervolgens in met deze kandidaten.

Na een korte pauze waar de leden een rondje van het bestuur werd aangeboden was het tijd om het bestuursbeleid van 2008 te bespreken. In een spetterende one-man-show stelde Jan-Willem de drie speerpunten van het bestuur; communicatie, participatie en kwaliteit aan de orde. Aangezien de aanwas van nieuwe leden aanzienlijk is, 27 nieuwe leden in 2007, is introduktie van nieuwe leden een serieze zaak. Om deze leden wegwijs te maken in de club is het mentorschap voorgesteld. Hierbij wordt een nieuw lid aan een ervaren lid gekoppeld zodat hij of zij een vast aanspreekpunt heeft en makkelijker kan integreren. Zoals we gewend zijn melden zich direct een aantal aspirant-mentoren zich aan. We kunnen er nog meer gebruiken dus lijkt dit mentorschap je wat meld je dan aan bij het bestuur.

Verder leverde het voorstel om elkaars bieren te beoordelen behoorlijk wat discussie en ideeen op. Er is zelfs een nieuwe commissie onstaan waarvoor Erik de Gelder en Ed de Graaf zich hebben aangemeld. Verder onstond het idee om een proefmoment standaard op te nemen als punt op de maandelijkse agenda. Het idee is om tijdens de clubavond een aantal mensen aan een tafel te zetten waar een aantal bieren gezamelijk geproefd worden.

Voldoende onderwerpen en stof tot nadenken om weer een jaar als bestuur en als club mee aan de slag te gaan. Allen hartelijk dank voor jullie input.

Volgende clubavond is op 28 maart waar de clubkampioenschappen centraal staan en de leden de ingezonde bieren in de klasse A, C en V kunnen keuren. Laat deze gelegenheid om de kwaliteit van door clubgeleden gebrouwen bier te beoordelen niet aan je neus voorbij gaan. De ervaring heeft geleerd dat de discussie tijdens deze proefavond als erg leerzaam word ervaren.

Groet, André van der Zee

16 februari 2008 gezamenlijke brouwdag van bierbrouwvereniging ’t Wort Wat in de Jopenkerk te Haarlem

Zaterdagochtend 9.00 uur, de brouwers komen aan bij de Jopenkerk in Haarlem,het begin van een bijzondere brouwdag.
Amateurbierbrouwvereniging ’t Wort Wat uit Hoofddorp houdt een van zijn gezamenlijke brouwdagen en deze keer wordt dat gecombineerd met het maken van proefbrouwsels voor een bier dat Jopen ieder jaar verzorgt voor de Haarlemse stripdagen.

Dit jaar heeft het als thema “spicy” (aangegeven door de striptekenaar van dit jaar Roel Smit, die zelf ook het etiket voor dit bier zal ontwerpen).
Langzamerhand druppelen er meer brouwers met hun spullen binnen die een plekje zoeken om hun brouwset te installeren. Uiteindelijk staan er 13 brouwsets in de kerk waar het koud is maar gezellig.
Al snel zijn op verschillende plekken brouwers hun mout aan het schroten (met de hand draaien of met behulp van de boormachine) en staan er al overal brouwketels met water op te warmen, waardoor het gelukkig iets warmer en aangenamer wordt.
Er is een basisrecept samengesteld door de bierclub, die daarvoor ook de ingrediënten verzorgt, en iedere brouwer mag zelf bepalen hoe hij invulling geeft aan het thema.
Het brouwen begint met het storten van de geschrote mout in de ketels met opgewarmd water. Na het maischen van de mout wordt de wort gefilterd.
Daarna wordt de hop toegevoegd en het wort gekookt en eventueel de kruiden toegevoegd.
Om de kruiden is het vandaag allemaal te doen want die bepalen de spicy smaak van het bier. Er worden heel wat verschillende kruiden en combinaties van kruiden gebruikt om het bier “spicy” te laten smaken, zoals gember, Spaanse peper, piment (Jamaica peper), mint, jeneverbes, kruidnagel, een sap van ramanas(groente, te vergelijken met rettich), sechuan button (bloemhoofdjes van een Afrikaanse plant met een hele pittige smaak) madam Jeannette pepers, kardemom, koriander enz.
Ook de manier waarop en wanneer deze kruiden worden toegevoegd zijn verschillend en zullen daarom ook een ander resultaat geven.
De grootste vraag bij veel brouwers is hoeveel er van de kruiden gebruikt moet worden.

In de loop van de middag vult de ruimte zich met een typische brouwlucht en de meeste brouwers lopen rond met een lekker Jopen biertje in de hand. Er komen ook regelmatig mensen langs die hier en daar bij een brouwset staan te kijken en de nodige vragen aan de brouwers stellen.
Na 14.00 uur zie je al enkele brouwers aan het schoonmaken van hun spullen.
Er wordt hier en daar ook al wat geproefd van het brouwsel en druk gediscussieerd over het resultaat.
Als het bier is gekoeld moet de gist worden toegevoegd en kan het bier zich verder ontwikkelen en kan er over een paar maanden echt geproefd gaan worden.
Uit al deze proefbrouwsels hoopt Jopen een bier te vinden wat voor de stripdagen geschikt is en alle brouwers hopen dat hun bier later dit jaar tijdens de stripdagen zal worden gedronken.
Het was een zeer geslaagde brouwdag.

Willem Beek

(Omdat bij de inkoopcommissie sinds kort ook de Amerikaanse hopsoorten Chinook en Cascade verkrijgbaar zijn, heb ik onderstand verhaal uit de “Hopspecial” van Zymurgy, jaargang 1990 (vrij) vertaald en bewerkt. Hoewel we inmiddels 18 jaar verder zijn, is de informatie nog steeds actueel. Gegevens over wijzigingen nà 1990 heb ik ook opgenomen, hetgeen niet betekent dat dit overzicht alle soorten bevat die in de USA voorkomen.Indien er belangstelling bestaat voor een van de andere Amerikaanse hopsoorten kan dit aan de inkoopcommissie worden doorgegeven die e.e.a. op bestelling kan leveren)

In 1990 waren Cluster, Galena, Nugget en Chinook de meest populaire soorten bitterhop van de Verenigde Staten. De meest gebruikte aromahopsoorten waren Cascade, Hersbrucker, Willamette, Hallertauer en Mount Hood.De populariteit en de verkrijgbaarheid van een aantal traditionele soorten waren snel aan het verminderen. Brewers Gold en Bullion bijv. waren 17 jaar geleden belangrijke factoren op de hopmarkt in de staat Orgeon, maar zijn nu vrijwel verdwenen. Verscheidene “starts” op het toneel van de hopmarkt zijn inmiddels weer verdwenen: Aquila, Banner, Comet en Olympia.Daar waar vroeger de traditionele aromahopsoorten zoals Hallertauer en Hallertauer mittelfrüh vanuit Europa geïmporteerd werden is er nu een toenemende tendens dat zowel de grote brouwerijen als de micro-brouwerijen de voorkeur geven aan de nieuwere Amerikaanse variëteiten, welke in de meeste gevallen bieren van een gelijke of een betere kwaliteit opleveren.

Omschrijving van de diverse hopsoorten.

Bullion

Dit is in 1919 in Engeland ontstaan uit een kruising van een wilde vrouwelijke Amerikaanse hop uit Manitoba en een Engelse manlijke plant. Door zijn Canadese moeder heeft hij een uitgesproken Amerikaanse hopsmaak. Het is een van de eerste hoog-alfazuur hops van de wereld, samen met Brewers Gold. Hij verliest nu wat terrein door de opkomst van de nieuwe hoog-alfazuurhops die een wat minder uitgesproken smaak hebben.

Cascade

Een aromahop welke ontwikkeld is in de staat Oregon door kruisbestuiving van een Fuggles zaailing. Commercieel vrijgegeven in 1972 en daarna snel geaccepteerd. Vervolgens toch afgewezen door de belangrijkste brouwerijen en pas de laatste jaren opnieuw in de belangstelling gekomen. Het is nog steeds een belangrijke variëteit welke gewaardeerd wordt door zijn voorname aroma. Ook de Cascade hop kenmerkt zich door het citrus aroma, evenals Centennial. Hij heeft een aangename bitterheid, zelfs wanneer relatief veel van deze hop wordt toegevoegd.

Centennial

Een bitterhop die na 1990 is ontstaan, hij verkeert momenteel nog in de experimentele fase. Het is een kruising tussen Brewers Gold en een speciaal geselecteerde mannelijke Amerikaanse hop. De bitterheid is redelijk hoog: 9,5 - 11,5 % en het aroma is bloemachtig en circusachtig. De plant is redelijk goed bestand tegen virusinfecties, verwelkingziekte en valse meeldauw. Hij wordt momenteel uitgeprobeerd door zowel Amerikaanse als Europese brouwers.

Chinook

Een kruising van Petham Golding welke op de markt gekomen is in 1985. Goede opbrengst en een hoog alfazuurgehalte maken deze hop een economisch aantrekkelijke bitterhop. Een mild, kruidig aroma en een positieve, lang blijvende bitterheid.

Cluster

Dit is de standaard bitterhop in de Verenigde Staten en de rest van de wereld. Z’n oorsprong is verloren gegaan maar waarschijnlijk is het een kruising tussen een Engelse import- en een wilde Amerikaanse hop. Het aroma is vrij scherp en hij heeft het beste stabiliteit t.a.v. aroma en bitterheid van alle hopsoorten. Prima opbrengsten, krachtige planten die bestand zijn tegen “valse” meeldauw in regenachtige gebieden en ook redelijk bestand zijn tegen andere bedreigingen. Zijn gebruik is desondanks toch aan het verminderen door de opkomst van de hoogalfazuurhoppen zoals bijv. de Galena.

Columbus

Een van de nieuwste hoogalfazuur (15%) hops. Is nog niet helemaal uitgeëvalueerd. Heeft ongeveer dezelfde weerstand tegen ziekten als Galena en Cluster. Is behalve zeer bitter ook zeer productief.

Crystal

Een van de nieuwste creaties op de hopmarkt. Het is een triploïde[1] variëteit van de Duitse Hallertau met bijdragen van Cascade, Brewers Gold en Early Green[2]. Hij is ontwikkeld als vervanger voor de Europese aromahoppen. Over deze hop is nog niet erg veel bekend in relatie tot de gevoeligheid voor ziektes. Hij wordt nl. nog maar op zeer beperkte schaal geteeld en het is nu nog onduidelijk of het een “blijvertje” is.

Eroica

Een bitterhop met een fijne smaak waardoor hij ook geschikt is als aromahop. Evenals Galena is hij ontstaan uit kruisbestuiving van Brewers Gold. Wordt veel geteeld in Idaho. Omdat de bewaareigenschappen niet zo goed zijn verliest hij wat terrein t.o.v. Nugget, Galena en Chinook.

Fuggles

zie onder Fuggles en Wilamette.

Galena

Ontwikkeld in Idaho uit Brewers Gold d.m.v. kruisbestuiving. Vrijgegeven in 1978 en strijd nu met Cluster om de titel van Amerika’s meest populaire bitterhop. Een goede opbrengst en een heel hoog alfazuurgehalte maken deze soort aantrekkelijk voor de hopboer.Het aroma is neutraal wanneer de hop vanaf het begin wordt meegekookt. Het vormt een uitstekende combinatie met de aromahop Cascade of Willamette.

Hallertauer (Hersbrucker)

Dit is een traditionele Duitse variëteit welke geselecteerd is in de Hallertau streek. Een juistere benaming is Hallertau mittelfrüh omdat er zoveel soorten Hallertau zijn. Hij heeft een zeer goed aroma, tot omstreeks 1990 de standaard aromahop voor lager- en pilsbieren. De productie ervan is aan het afnemen vanwege de gevoeligheid voor schimmels en de lage opbrengst.Hij wordt vervangen door de Hersbrucker, uit nog zo’n Duitse streek, welke minder hoog gewaardeerd wordt maar veel beter verkrijgbaar is.

Liberty

Liberty is een kruising tussen tetraploïde, vrouwelijke Hallertau mittelfrüh mutant en niet nader genoemde manlijk hop die goed bestand is tegen valse meeldauw. Het is een uitstekende aromahop die veel overeenkomsten heeft met de Duitse aromahop en daarom veel wordt toegepast in lager- en pilsbieren.

Mount Hood

Dit is een triploïde1 zaailing van Hallertauer met verbeterde plantkundige eigenschappen. Vrijgegeven in 1988 en snel in populariteit toenemend vanwege het feit dat hij door de belangrijkste brouwerijen wordt geaccepteerd als vervanger van Hallertauer.

Nugget

Een nieuwe hoog alfazuur variëteit, gebaseerd op Brewers Gold en vrijgegeven in 1982. Heeft een zwaar kruidig aroma. Goede bewaarmogelijkheden en een goede kwaliteit bitterheid. Er is een toenemende vraag welke tot een toenemende productie leidt.

Perle

Ontwikkeld in Duitsland vanuit de Engelse Northern Brewer. Matig bitter en enige goede aroma-eigenschappen. Ongeveer 8 jaar geleden in de Amerikaanse hopstreken voor het eerst aangeplant.

Saaz

Traditionele aromahop uit Tsjechië/Slowakije. Hoge prijs, lage opbrengst, maar een van de wereld standaards voor fijne aromahop in lagerbier

Tettnanger

Een traditionele Duitse variëteit uit de Tettnang streek. Een hop met een delicaat aroma die sinds 1988 veel gekweekt wordt in de Verenigde Staten. Hoewel hij een lage opbrengst geeft handhaaft hij zich vanwege deze eigenschap toch op de wereldmarkt voor aromahop.

Ultra

Dit is een triploïde1 zaailing van een variëteit van de Duitse Hallertau. Hij geeft een zeer goede oogst en is redelijk bestand tegen valse meeldauw en virusinfecties. Hij is in 1994 op de markt gekomen vooral als gevolg van de aanbevelingen van microbrouwerijen. Hoewel het aroma uitstekend is wordt door sommige afnemers toch wat kritisch tegen het lage alfazuur percentage (2 –3,5%) aangekeken.

Fuggles en Willamette

Fuggle is een Engelse variëteit die al bestaat sinds 1875. Hij werd wijds gebruikt in de Verenigde Staten en in Engeland tot aan 1980. Hij is daarna in de USA massaal vervangen door de Willamette, een nog niet zo lang bestaande triploïde1 nageslacht.Het gebruik van Fuggle is in Engeland ook teruggelopen doordat men overging op Wye variëteiten (Target). Toch wordt Fuggle nog steeds veel gebruikt voor het drooghoppen, maar ook zelfs hier rukt de Willamette op als een goede vervanger. Vertaald en bewerkt door Theo van de Voorde.Bronnen:Zymurgy volume 13, nr. 4 – 1990Hop varieties and Qualities door Bert Grant;Norm Pyle’s Hops FAQ; Hopunion: Hop Varieties

In oktober 2006 werd het al aangekondigd: Bierteam II was uitgenodigd in Hawai'i. Lidewij en ik vertrokken half oktober naar de USA voor een welverdiende vakantie en ontmoetten Riny (Ria moest helaas thuis blijven deze keer) en Mariëtte op 31 oktober in San Francisco om de volgende dag door te vliegen naar Hawai'i. Onderstaand verhaal is een deel van mijn vakantieverslag.

Donderdag 1 november

Vandaag is het de grote dag en gaan we naar HAWAI'I!!. Eerst nog wat ontbijten. We doen dat door een blokje rond ons hotel te lopen en te kijken of er ergens een leuk tentje te vinden is voor een ontbijt. Nou, dat hebben we binnen een minuut of tien al. Van buiten is het altijd moeilijk in te schatten hoe zo'n tent is, maar hier zitten al meerdere mensen te eten en de kaart die buiten hangt ziet er niet onaardig uit. We gaan naar binnen en worden hartelijk ontvangen. We bestellen drie koffie en een thee en drie verschillende soorten omeletten en 1x scrambled eggs. Dat gaat er wel in. De koffie wordt regelmatig bijgevuld en alles gaat hier gemoedelijk.

Na dit ontbijt gaan we onze spullen inpakken en gaan we nu met zijn vieren naar het vliegveld. Daar moet de auto nog even worden ingeleverd. TomTom brengt ons netjes naar het vliegveld waar ik een afslag mis voor het terugbrengen van de huurauto's. Gelukkig komt niet iedereen zo direct naar die verhuurbedrijven, want even verderop krijgen we nog een kans. We volgen de bordjes naar uiteindelijk de inleverplaats van Alamo. Dat gaat trouwens heel makkelijk: je rijdt je auto de garage in en wordt verzocht om gewoon je auto in het pad achter je voorganger te laten staan, je spullen eruit te halen en dan doen zij de rest. Je krijgt nog snel een bonnetje als bewijs van de gereden kilometers (mijlen) en dat was het dan.

Het vliegveld in. Dat moet via een shuttle trammetje en dat brengt ons de vertrekhal in. Daar aangekomen even inchecken en dat ging wonderwel snel. Dan door de controle (schoenen uit, rotzooi laten doorlichten en zelf door een poortje). Als we daar doorheen zijn, kijken we wat rond in de winkeltjes zoals je dat altijd doet. We drinken nog wat met zijn vieren en gaan dan naar de gate. Riny en Mariëtte moeten daar nog een plaats toegewezen krijgen en komen bij de vleugel te zitten: da’s mooi, da’s veeeel beenruimte. Wij hadden daarentegen al plaatsen en die zijn toch krap… Moet je met een schoenlepel in geplept worden. Nou ja, het is maar voor 5½ uur.

We wachtten even op de tassen en die kwamen gelukkig lekker snel, dus konden we meteen naar het verhuurbedrijf voor de auto. We moesten even wachten, maar daarna worden we zeer vriendelijk en heel relaxt geholpen. We hebben een full-size sedan besteld, maar ze proberen ons te upgraden naar een SUV. Nou hadden we op het vaste land een full-size en wat de kofferruimte betreft was die echt ruim genoeg en we hadden dat al vastgelegd. Meer geld hoeft het ons dus niet te kosten. We houden dus voet bij stuk en wijzen de SUV af, ook als ze omlaag gaan met de prijs. Alles wordt in orde gemaakt, we kunnen 4 chauffeurs opgeven (dat kost wel tijd, want al die namen moeten in het systeem).

Intussen staat er achter ons een rij, je wilt het niet weten. Die mensen hebben net even langer moeten wachten op de koffers. Als we klaar zijn, stappen we naar buiten op zoek naar de auto. Komen we dus toch bij een SUV uit. Shit. Terug naar binnen om te vragen. Nee, het was echt goed, maar ze had niets gezegd om het een soort verrassing te houden. Ja, dus eigenlijk hebben we de SUV nu zónder extra te betalen. Blijkbaar was er geen full-size beschikbaar. Mazzeltje dus. We rijden nu dus in een heuse Pontiac Torrent. Gave kar wel.

Riny begint met rijden, want hij is hier van de zomer ook geweest en kent redelijk de weg en wij helemaal niet. Het duurt inderdaad best lang en ondertussen wordt het ook donker (da's jammer, dan zie je niet zo veel meer). Al met al rijden we meer dan twee uur en dan eindelijk komen we bij de stulp van Marcel en Sue aan. Het hek staat open en dus kunnen we zo het terrein op. Er is een speciaal plekje voor dit soort gelegenheden en dit wisten we natuurlijk omdat we foto's hadden gekregen van ze. Met dat we uitstapppen komen Marcel en Sue naar buiten. We krijgen nu alsnog een kettinkje om en worden hartelijk welkom geheten op Hawai'i. Fantastisch om hier nu eindelijk te zijn. We zien niet veel, want hier is het 's avonds nog DONKER. We drinken wat en praten (te) veel. Ondertussen wordt er steak gebbq't en gaan we even later heerlijk eten. Daarna nog een lange avond gemaakt met natuurlijk (te) veel bier en ook veel verhalen. Morgen begint ons bierweekend.

Vrijdag 2 november

Vandaag begint het bierweekend. We hebben nog geen idee wat Marcel geregeld heeft, maar we staan redelijk op tijd op. We moeten spullen meenemen voor 2 nachten, want we blijven niet in de Hilo omgeving. Om te beginnen gaan we naar de winkels om even groot in te slaan. Vooral veel bier gaat er mee. Verder lekkere steaks voor op de BBQ en allerlei andere zaken voor een weekendje uit. Daarna gaan we om te beginnen de berg op waar Marcel werkt. De hoogte zal net iets meer dan 4000 meter bedragen, maar we stoppen eerst bij het visitor center op 3000 meter hoogte. Daar wordt je aangeraden een half uurtje te blijven om een beetje aan de hoogte te wennen. Daarna gaan we verder, maar onze huurauto, die niet over vierwielaandrijving beschikt wordt hier achtergelaten en ingeruild voor een wat stoerdere auto van Marcel's werk. We rijden over een, voor een groot deel, ongeasfalteerde weg naar de telescopen. Marcel leidt ons rond bij de telescopen en hij kan ze ook laten kantelen enzo. Dit is echt gaaf. Eén nadeel: om het krimpen en uitzetten van die zeer gevoelige apparatuur zoveel mogelijk te voorkomen, wordt deze in dezelfde temperatuur gehouden als de buitenlucht en geloof me, dat is koud op deze hoogte.

Het weer werkt absoluut niet mee, en onderweg geeft Marcel al aan dat er zo hoog nooit (zolang als hij hier nu werkt) eerder wolken hingen, laat staan dat het regende. Dat was wel een beetje jammer. Dat en het feit dat ik nu echt ziek begin te worden.

Tijdens de rondleiding begin ik echt te rillen alsof ik koorts heb. Dat zal dan ook wel. We zijn min of meer tijd gebonden en op een gegeven moment besluit Marcel dat het tijd is en dat we naar beneden gaan. Lijkt mij prima. Tijdens die autorit ben ik echt totaal verkleumd, maar wel blij als we weer bij het visitor center zijn. Daar wisselen we even van auto en bedenk ik me dat ik ook nog niet geluncht heb. Ik koop daar dus even snel een havermoutreep en een kopje soep, dat je buiten in de magnetron kunt opwarmen. Daarna voel ik me weer een beetje mens worden. Behalve de hoofdpijn en spierpijn, die blijven.

We gaan nu langs de andere kant van de berg naar beneden en komen daarmee aan de zonnige kant van het eiland. Dit is de Kona kant. Dat is ook waar het vliegveld ligt. Vlakbij Kona rijden we een soort, nou, noem het maar een Center Parksterrein op. De huizen zien er totaal anders uit, maar het idee is een beetje hetzelfde. Wij hebben daar een appartementje gehuurd voor het weekend en daar gaan we nu eerst heen.

Zodra we zijn aankomen en de spullen een beetje het huisje in zijn gedragen, ga ik eerst even liggen met een aspirientje. Na ongeveer twee uur ga ik er maar weer uit en voel ik me in ieder geval weer een stuk beter. Zitten ze net op het balkon lekkere steaks te BBQen. Ben ik even mooi op tijd. Dan gaan we binnen dineren (voor buiten is een stoel te weinig) en hebben we echt een hele goede maaltijd. Na de maaltijd nog een tijdje gezellig op het balkonnetje, maar lang duurt dat niet. Na 22:00 uur mag je geen herrie meer maken en daar is ook echt een controle op. We worden gesommeerd om zachter aan te doen. Nou ja zeg! Uiteindelijk maken we het ook niet te laat en ik ben blij dat ik onderuit in bed kan.

Zaterdag 3 november

Vandaag staan we rustig op. Lekker ontbijtje met zijn allen en daarna gaan we de shops van het parkje even bekijken. We lopen daarna nog even verder door het Mariott hotel heen en komen zo aan de oceaan. Hier is het heerlijk. Maar eerst staat het bier-uitje op het programma. Er is hier in Kona een Brouwerij. Deze heet ‘The Kona Brewing Company’ en is een ‘Brewery en Pub’. Dat is de brouwerij waar we naar toe gaan. We hoeven daar pas om een uurtje of drie te zijn, want dan begint de rondleiding. Voor die tijd gaan we dus eerst even lunchen in Kona en daarna lopen we wat langs de winkeltjes. Als blijkt dat er ook een Hardrock café is, besluiten we daar ook nog even langs te gaan. Na een bezoekje hieraan blijkt dat de tijd toch wel snel gaat en moeten we ons alsnog haasten.

De brouwerij is niet ver en we zijn er dan ook 10 minuten voor tijd. We registeren ons en worden op het moment dat de rondleiding begint, opgetrommeld. Dan de rondleiding. Ze maken redelijk wat verschillende bieren hier en daarvoor heb je ingrediënten nodig. Die laat de gids ons eerst zien terwijl we nog lekker buiten in het zonnetje staan. Dan gaan we de echte brouwerij binnen en wordt in een noodtempo ongeveer verteld wat er zoal gedaan wordt. Uiteraard kennen wij dit proces al door en door (waarschijnlijk beter dan onze gids) en weet ie ook niet op alle vragen een antwoord. Na de brouwerij worden we nog een koelcel in geleid en daar is het koud! Nou daar staan de vaten massaal opgesteld. Leuk. Dan is de rondleiding al afgelopen. Als dat bij elkaar 10 minuten geduurd heeft, dan is het veel.

Maar na zoiets worden de biertjes altijd geschonken voor het proeven. Zo ook hier. De gids haalt 4 pitchers binnen, allemaal gevuld met een ander bier en die mogen op. Erbij krijgen we van die hele kleine plastic bekertjes om te kunnen proeven. Ik denk dat er al met al een man of 20 aan de rondleiding mee deed, en die willen allemaal ook even proeven. Na de proefronde staat het programma ook al vast: we gaan hier, buiten op het terras, eten. Daar worden natuurlijk ook de nodige biertjes bij gedronken en zo hebben we een gezellige avond. Daarna weer terug naar ons appartement en nog even lekker daar bijkomen en dan naar bed, want morgen gaat het programma weer vroeg verder.

Zondag 4 november

Vandaag vroeg op en wel hierom: we komen niet meer terug in het appartement en moeten uitchecken en we moeten vóór half negen op het strand zijn. Met vereende krachten en de hulp van wekkers, lukt het allemaal wonderwel. We weten nog niet wat het volgende onderdeel is, maar we staan om kwart over acht op het strand. Daar doet Marcel wat meer uit de doeken: we gaan in zo'n typische smalle lange kano varen die aan één kant zo'n hulpdrijver heeft (outrigger canoe). Gaaf, en nog wel op de oceaan! Al snel komt ook Matt erbij en hij is degene die ons gaat uitleggen wat we moeten doen. Daarnaast zal hij achter in de boot zitten om in de gaten te houden of alles wel goed gaat.

We staan nu op het strand van een baai en we moeten om te beginnen onze boot in het water brengen. Daar is een speciaal karretje voor en die halen we eerst van de waterkant en vervolgens moet de boot van zijn vaste steunen af getild worden en daarop gelegd worden. Dan moet het gevaarte, dat zomaar 20 meter lang is, naar de waterkant gereden worden en daar netjes in het water terecht komen. Met de aanwijzingen van Matt lijkt het niet zo'n grote klus. Ik stond een beetje vooraan en daar sta je dus ook het diepst in het water. Mijn T-shirt is dus al half nat.

Met enige moeite stappen we in en kunnen we beginnen met peddelen. Iedereen (6 man) beschikt over een halve peddel en de beginpositie is dat nummers één, drie en vijf, links beginnen met peddelen en nummers twee, vier en zes, dat rechts doen.

Nummer één bepaalt het tempo en nummer twee probeert dit ook aan te houden. Dan kunnen de nummers drie tot en met zes zich qua snelheid aan de eerste twee houden. Aangezien je niet constant aan één kant van de boot kunt peddelen zonder heel moe te worden, is er ook een codewoord dat regelmatig door iemand in de boot geroepen moet worden. Zodra dit woord klinkt, maak je de slag af waarmee je bezig bent en maak je daarna nog één hele slag. Dan wissel je de peddel in je handen en ga je in hetzelfde tempo aan de andere kant van de boot verder. Nou moet je je voorstellen dat we ondertussen over een bodem gaan met allerlei koraal onder je. Je kunt dat heel mooi zien, want echt diep is het niet. Je ziet ook allerlei tropische vissen. Op een bepaald moment wordt er zelfs nog een zeeschildpad gespot en kunnen we daar met z'n allen even van genieten. Nee, dit is heel leuk!

Zo varen we een aantal keren een rondje, waarbij er steeds iemand aan de kant blijft. Er is tenslotte maar ruimte voor 6 man en Matt moet ook mee. Tijdens één van deze wissels helpen we een ander stel mensen met zo'n zelfde boot om de boot op het land te krijgen, aangezien ze in die boot met wat minder mensen zitten. Na dit tussendoortje gaan we weer verder.

Als laatste blijf ik aan de kant. Ik heb dan steeds helemaal voorin gezeten en een echt prachtig uitzicht gehad. Dan is het op een gegeven moment genoeg en moet ook onze boot weer op het land. Dat hebben we al een keertje geoefend, dus nu kost dat veel minder moeite.

Nu hebben we alle tijd om te gaan zwemmen in de oceaan en ik zie dat ze drie snorkelsets hebben meegenomen. Nou, daar heb ik wel zin in, zeker nadat ik net gezien heb dat hier zoveel moois onder water zit. Goed, snorkeltje op en gaan. Sue is al in het water en ook Mariëtte volgt. Nou, dat is geweldig zeg. Allerlei prachtige vissen in allerlei grootten en kleuren. Wauw. Ik ga zo een beetje op mijn gemak door het koraal en op een gegeven moment kom ik een enorme zeeschildpad tegen. Het beest is zeker een meter lang. Die doet zich te goed aan de gewassen die op de rotsen groeien. Even later zie ik dat-ie een kleine kopie bij zich heeft. Misschien een vrouwtje? Ik roep snel Sue en Mariëtte erbij en zo kunnen we een tijdje met die schildpadden optrekken. Is dat niet mooi?

Na het zwemmen blijven we nog een lekkere tijd aan het strand hangen en maken we iets zeldzaams mee. Zelfs aan de Kona kant regent het nu een beetje. Het stelt niet veel voor en het is ook zo weer over, maar toch. Trouwens, als je nu naar de bergen kijkt dan zie je dat het daar niet een beetje regent!. Heeft nog geen zin om weg te gaan. Na een lunch aan het strand en voor sommigen van ons al een biertje wordt het zo langzamerhand tijd om weer terug te gaan. We kleden ons om en verzamelen de zooi om het weer naar de auto's mee te brengen. Dan stappen we in en gaan we op weg naar ‘huis’.

We nemen opnieuw de weg tussen de bergen door. Dit is de kortste weg, maar bepaald niet de beste weg. Man, daar mogen ze wel eens een nieuw asfaltlaagje op aanbrengen.

Tegen het avondeten zijn we thuis en er wordt opnieuw gebruikt gemaakt van de BBQ om het vlees klaar te maken. Heerlijk. Beetje sla erbij. Helemaal top! Verder nog een gezellige avond gehad, maar Marcel haakt redelijk vroeg af. Hij moet tenslotte weer vroeg werken.

Tot zover het verslag van ons bierweekend. Het hele gezelschap is nog een paar dagen gebleven om Hawai'i verder te verkennen.

Peter

Het is de tweede clubavond van het jaar, maar in vergelijking met de eerste is de opkomst wat minder. Het is een algemene ledenvergadering en dat, weet ik uit ervaring, betekent een lagere opkomst. Wel is er altijd een rondje van bestuur en de mogelijkheid om wensen en ideeën voor het nieuwe jaar door te nemen.

Om een volle bak te krijgen wordt voorgesteld de clubavond op maandag te houden en verdubbeling van de contributie. Dan zal je wat beleven, maar daar kiest dit bestuur niet voor.

Wel weer hulde voor een jaar inzet van dit bestuur en de tijd die ze er voor een ieder insteken. Ook voor de leden die in commissies het bestuur ondersteunen.

Deze avond geen maandbier maar wel bier op tap: de Russian Imperial Stout van Klein Duimpje. De Stoute gaan er altijd wel in bij 't Wort Wat!

Op de laatste vrijdag van deze maand is er wel weer bier op tap voor de maandbier wisselkei. Er is wat vreemds aan de hand met deze kei, maar hierover de volgende keer meer. Kom je een speciaal bier tegen dat in aanmerking kan komen voor verrassingsbier, laat het mij weten! Ook opgaven voor de maandbiercompetitie zijn zeer welkom bij mij.

Tot eind van de maand.

Groeten,

Jullie uitbater John

Zoals al enkele jaren gebruikelijk vormen de drie kernbegrippen communicatie, participatie en kwaliteit ook de basis voor het bestuursbeleid voor 2008. Welke invulling gaan we daar het komende jaar aan geven?

I. Communicatie
Voor de communicatie wordt volop gebruik gemaakt van e-mail en Internet. Momenteel is van 98 % van de leden en donateurs een werkend e-mailadres bekend (in 2007: 97 %).

Rubrieken-tombola
Voor het vergaren van kopij hebben we inmiddels de zogenaamde rubrieken-tombola. Leden kunnen zich inschrijven om in een bepaalde maand voor een rubriek een artikeltje te schrijven. Het is nu zaak dat het voor iedereen een gewoonte wordt om zich af en toe aan te melden voor een stukje. De redactie zal leden daarvoor ook persoonlijk uitnodigen.

Commissies
De commissies hebben meer van zich laten horen en zien. Denk aan de presentaties van de Gistbank-, Moutmolen- en Polderbok-commissie op de clubavond, en diverse stukjes in het clubblad. Voor het komende jaar hebben we hoge verwachtingen van de Kruiden-commissie. Deze commissie is van plan om twee clubavonden te gaan invullen, waarvan tenminste één in 2008.

Boeken on-line
De Bibliotheek-commissie heeft een index van al onze boeken in het CMS ingevoerd inclusief een plaatje van de omslag, en de inhoudsopgave. Binnenkort wordt deze index opengesteld voor de leden.

Communicatie rondom ONK
De communicatie met onze omgeving (buiten de vereniging) is een stuk intensiever geworden. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het ONK. Geregeld verschijnt er een nieuwsbrief en ook de ONK-website is inmiddels live. Er is ook een bestand opgebouwd met lokale en regionale media (kranten, radio, televisie). Dat is primair voor het ONK, maar natuurlijk ook handig als we daarna wat te melden hebben aan de wereld.

Mini-enquête
Het afgelopen jaar hebben we ook een mini-enquête gedaan via e-mail. Het onderwerp was de (invulling van de) clubavond. De response daarop was zeer hoog (ruim 62 %), en dat geeft aan dat jullie zeer betrokken zijn bij de vereniging. Ook waren we zeer verheugd met het grote aantal zinnige tips en suggesties voor verbetering. We willen de mini-enquête graag vaker inzetten, maar beloven dat we jullie niet plat gaan spammen.

Meer pasfoto's in het Smoelenboek
Als je op de clubavond gezellig met iemand hebt zitten praten, maar je weet de volgende dag zijn naam niet meer, dan is het bijzonder handig om even in het Smoelenboek te kunnen snuffelen. Ook voor het bestuur is het prettig om zoveel mogelijk namen en gezichten te leren kennen. Maar dan moet er natuurlijk wel van iedereen een pasfoto in staan. Leden en donateurs zonder pasfoto hebben inmiddels een e-mail ontvangen om die alsnog in te sturen. Daardoor is het aantal personen met pasfoto al gestegen van 50 naar 63 %.

II. Participatie
‘Voor de leden, door de leden': het blijft een eenvoudige slogan, maar essentieel voor een gezonde vereniging. Gelukkig mogen we ons verheugen op een groot aantal actieve leden, zeker in vergelijking met andere (muziek-, sport-, etc.)verenigingen.

Vers bloed voor commissies
Voor commissies is het wel zaak tijdig vers bloed aan te trekken. Ook bij een gezellige, goed draaiende commissie treedt op een bepaald moment de ‘automatische piloot' in werking, en dat moment moet je vóór zijn. Een mooie doelstelling is om elk jaar tenminste één nieuw lid op te nemen. Een ‘oudgediende' kan dan weer eens zijn tanden in een andere uitdaging zetten.

Begeleiding nieuwe leden
Zoals uit de clubavond-enquête blijkt vinden jullie het erg gezellig op de clubavond. Het maakt wel dat nieuwe leden soms minder makkelijk aansluiting vinden. Het onderwerp ‘begeleiding van nieuwe leden' is al vaker ter sprake geweest, en wordt een speerpunt voor 2008.

In 2007 mochten we maar liefst 27 nieuwe leden verwelkomen; een record. Alleen in het oprichtingsjaar 1994 werden meer mensen lid, namelijk 34. Nieuwe leden kregen al een welkomstbrief met allerlei praktische informatie, zoals bijvoorbeeld hun inloggegevens voor de website. Voortaan willen we nieuwe leden op hun eerste clubavond gastvrij onthalen met een welkomstdrankje, een korte introductie aan de leden, en het koppelen aan een mentor. Deze mentor maakt het nieuwe lid wegwijs binnen de vereniging, kan adviseren bij het samenstellen van een brouwset, laat het nieuwe lid meebrouwen, en verwijst naar commissies en andere leden. We verwachten dit jaar zeker weer zo'n 20 nieuwe leden in te schrijven en zoeken daarom een vergelijkbaar aantal enthousiaste, ervaren leden als mentor. Op de ALV hebben diverse leden zich als mentor gemeld.

Gezamenlijke brouwdagen
De vier gezamenlijke brouwdagen blijven we organiseren. De eerste van het jaar was bij de Jopen-brouwerij (in aanbouw) in Haarlem. Het blijft een geslaagde combinatie van actief bierbrouwen, uitwisseling van kennis en ervaringen, en een gezellig samenzijn. De ‘International Homebrew Day' begin mei zullen we extra promoten, ook buiten de vereniging. Het aantal deelnemers mag wel omhoog van circa 10 naar 15 brouwsets.

Leden betrekken bij ONK
De ultieme vorm van participatie wordt de invulling van het ONK 2008. Onze doelstelling is dat alle leden hierbij betrokken worden, in welke vorm dan ook. Momenteel bestaat de ONK-commissie uit 12 leden, maar de komende periode tot en met 1 juni zullen we op velen van jullie een beroep doen.

Thuistap-commissie
Dit jaar zal ook de Thuistap-commissie van start gaan. Het is de bedoeling om niet alleen de commerciële oplossingen te inventariseren en vergelijken, maar ook enkele (zeer fraaie!) zelfgebouwde oplossingen.

III. Kwaliteit
De brouwcursus (voor beginners) en de gistkweekcursus zijn inmiddels vaste onderdelen in het jaarprogramma. De BKG'ers hebben een belangrijker rol gekregen, te weten bij het beoordelen van de maandbieren. In 2007 zijn we gestart om alle inzendingen voor het clubkampioenschap (naast een keuring door de leden) ook officieel te laten keuren door onze BKG'ers, inclusief keuringsrapport. Dat vormt een waardevolle feedback voor jullie ingezonden brouwsels.

Clubavond: Ruilbieren
Vorig jaar is het fenomeen ruilbieren nog niet gelanceerd. Het is een andere vorm van feedback, zoals dat bijvoorbeeld bij onze zustervereniging De Roerstok gedaan wordt. Je brengt één of meer bieren mee naar de clubavond en ruilt die met andere deelnemers. Thuis ga je die rustig beoordelen en krijgt van de anderen terugkoppeling op jouw bieren. Tijdens de ALV hebben Ed de Graaf en Erik de Gelder zich aangemeld om de Ruilbieren-commissie te gaan opzetten, en later op de avond is ook Ben Jacobs toegetreden.

Brouwcursus gevorderden
Voor het onderwerp ‘brouwcursus voor gevorderen' met bijvoorbeeld onderwerpen als ‘recept opstellen' of ‘schoonmaken / steriliseren' krijgen jullie binnenkort een mini-enquête om te bepalen welke onderwerpen er op het programma moeten komen.

Clubavond: Eerder starten en een strakker programma
We hebben daar in januari al een begin mee gemaakt (hoewel het programma die avond wel erg vol was). Het betekent in ieder geval dat we stipt om 20:15 uur starten met het programma, en dat we de presentaties compact moeten houden om te zorgen dat er voldoende tijd overblijft voor andere zaken, die jullie belangrijk vinden.

Clubavond: Eigen bieren proeven
Een variatie op het clubkampioenschap, maar dan worden de bieren met de brouwer aan tafel besproken. De keurmeesters begeleiden het proeven, en de nadruk ligt op het leren kritisch te proeven en onder woorden te brengen wat je ruikt en proeft. Deze activiteit hebben we gelijk ingepland, maar vanwege de volle Clubkalender dat wordt pas januari 2009.

Meer bijzondere bieren aan de bar
We hebben momenteel al een breed aanbod aan speciale bieren, maar het kan leuk zijn om per clubavond nog een bier te selecteren dat bijvoorbeeld alleen die avond te verkijgen is. Een mooi onderwerp voor de Clubhuis-commissie om (samen met John Gouwerok) uit te werken.

Verkoopbeurs voor brouwspullen
Iederen heeft wel brouwspullen die hij niet meer gebruikt, maar die voor een andere brouwer nog zeer bruikbaar kunnen zijn. Diverse leden hebben hun spullen meegenomen naar de clubavond van februari (op vrijdag 7 maart), maar we hebben het idee dat er best nog meer zolders opgeruimd moeten worden. Het staat jullie natuurlijk vrij om op elke willekeurige clubavond overbodige spullen mee te nemen voor andere leden.

Clubavond op een andere dag
Hoewel begrijpelijk voor mensen die op vrijdag al andere activiteiten hebben, is dit één van de suggesties waar we niets mee gaan doen. De ALV heeft zich hierover duidelijk uitgesproken. Sorry...

Brouwer met bijzonder verhaal
Als we iemand uitnodigen van een brouwerij, dan hoeven we geen standaardverhaal. Dan willen we weten waarom die brouwerij zo bijzonder is, waarin die zich onderscheidt van andere brouwerijen. We zullen toekomstige gastsprekers daar over instrueren.

Wat ons betreft een fors pakket aan plannen en maatregelen, dat we alleen samen met jullie allemaal kunnen gaan waarmaken. Laten we er een mooi jaar van maken!

Met vriendelijke groet,

Jan-Willem Fukkink
voorzitter