De bestuursactiviteiten hebben op een laag pitje gestaan tijdens de vakantietijd. Je kunt merken dat de vakantie er voor de meeste al weer op zit, het e-mail verkeer komt weer op gang vanuit diverse commissies en van onze bestuursleden.

Ik hoop dat jullie allemaal een fijne vakantie hebben gehad en goed uitgerust aan het nieuwe brouwseizoen beginnen. Zelf heb ik mijn vakantie besteed aan het buitenonderhoud van mijn huis, ik kan op dit moment geen kwast meer zien. Maar als het goed is ben ik weer voor een aantal jaar van het schilderen af. Nu alleen nog de schuur een laag geven en dan kan ik mij op mijn brouwhok gaan richten om dat nu eindelijk eens af te maken.

Komende clubavond

De eerste activiteit is de club BBQ bij de bedrijfshal van Erwin van Duivenvoorden in Lisserbroek. Alle leden zijn geïnformeerd over deze activiteit via vorige clubbladen en een nieuwsflits en hoe aan te melden hiervoor. Daarom is het ook belangrijk om wijzigingen van je gegevens zoals adres, telefoon vast of gsm, en e-mail adres door te geven aan het secretariaat. Anders is het goed mogelijk dat je belangrijke informatie misloopt.

Afgelopen clubavond

Afgelopen clubavond was Jacques Bertens uitgenodigd om een presentatie te geven over Schuimhoudbaarheid in bier. Jacques Bertens is al jaren lid van de Roerstok en oprichter van Hobbybrouwen.nl. Tevens is Jacques bekend om de diverse onderzoeken die hij heeft gedaan. Tijdens zijn presentatie was er volop gelegenheid om vragen te stellen.

Polderbok 2013

Onze leden kunnen weer Polderbok 2013 bestellen. Een doos van zes flessen Polderbok 2013 kost € 20,-. Reserveren van de Polderbok via polderbok@twortwat.nl. Je krijgt dan een bevestiging per e-mail met een bestelnummer. Je kunt het bedrag overmaken op rekeningnummer 7228352 t.n.v. ’t Wort Wat!, onder vermelding van je naam en je bestelnummer. Uitgifte van de dozen vindt plaats op de clubavond van september. Mocht je niet bestellen en wachten tot de clubavond van september is de kans groot dat we je moeten teleurstellen, zoals vorig jaar het geval was.

De Hemel, Oersoep, Graaf van Heumen & Oijen

Erik had vakantie en de winkel is dicht op een Maandag en Dinsdag dus Erik had het idee om naar een paar brouwerijen te rijden. Ik dacht: 'ja, leuk idee!' Dus dinsdag 13 augustus gingen wij weg met Erik’s auto. Meteen begon het te regenen, zucht.

Na anderhalf uur waren wij bij de prachtige Hemel in Nijmegen. Het is een heel mooi gebouw van buiten en van binnen. Wij haalden wat kratten bier voor de winkel en hadden dan lunch buiten op hun mooie terras. Echt de moeite waard om te bezoeken. Een rondleiding is mogelijk maar ik had het al gedaan.

Oersoep was de volgende aan de beurt op een industrie terrein Het was weer aan het regenen. Snel naar binnen dus. Sander was heel aardig. Wij kwamen naar binnen en gelijk was er een fles bier geopend! Hij gaf ons een rondleiding. Zij hebben drie van die kleine Duitse systemen en brouwen maar 100 liter ofzo vier keer per week. Zij gaan rond 1 januari verhuizen naar een grotere plek, dichterbij het centrum van Nijmegen en gaan een proeflokaal en een winkel hebben. Succes jongens!

Weer op pad naar de Graaf van Heumen. Ook erg mooi. Vreemd, het is alleen maar op een Zondag open. Wij konden wel wat bier ophalen en even kijken naar een donkere brewpub met mooie glazen brouwketels!

Weer weg. Wij gingen naar Oijen. Een mooi brewpub. Wij konden buiten zitten op een terras terwijl het bier voor de winkel werd geregeld. Ik had een bier natuurlijk, Erik maar een kleintje. Aardige plek. Erik en ik zijn hier eerder geweest met PINT en hadden een rondleiding toen. De brouwer vertelde dat hij de bostel gaf aan zijn big Henk toen hij zijn winterbier brouwde. Het volgend jaar brouwde hij het niet en Henk de big was er niet blij mee! Dus de brouwer moest het winterbier brouwen en het bier was hernoemd 'help Henk de winter door' :-)

Oh, oh Den Haag!

Zoals jullie weten, heb ik mijn eigen bier winkel in Den Haag. Ik kan leveren aan de clubavonden. Stuur mij jouw e-mail adres en ik zal een prijslijst doorsturen.

75% van de bieren in mijn winkel zijn Nederlandse bieren. Als jij jouw eigen commerciële bier hebt dan laat mij het weten en waarschijnlijk kan ik het in de winkel verkopen. Stuur mij een prijslijst en neem wat mee naar een clubavond

Beste redactie,

Ik wil reageren op een artikel door Dean Southall. In zijn artikel over Kuitbieren staat het volgende zin: '... iedere brouwer heeft het incomplete recept anders geïnterpreteerd.' In samenspraak met Leen Alberts van het Campagne Nederlandse Bierstijlen en PINT heb ik in januari 2013 uitgebreid richtlijnen laten publiceren op het PINT website: http://www.pint.nl/nieuws/2013/oproep-aan-brouwers-brouw-een-kuitbier.aspx

Het recept kon niet incompleet zijn omdat het simpelweg geen recept was! De volgende gegevens stonden er wel in (zie ook het volgende artikel):

• de verhoudingen van alle drie graan-/moutsoorten (haver, tarwe en gerst),
• het minimaal en maximaal stamwortgehalte,
• het minimaal en maximaal vol%alc,
• het minimaal en maximaal EBC kleur,
• dat het met een neutrale bovengist vergist moest worden,
• welke vijf hopvariëteiten er gebruikt mogen worden,
• het minimaal en maximaal EBU bitterheid,
• dat er geen kruiden, specerijen, vruchten of andere levensmiddelen worden toegevoegd die hierboven niet genoemd worden,
• vier technische tips om problemen bij het brouwen van 100% haver bier uit te sluiten,
• uiterlijk en smaak beschrijvingen van Kuitbieren in het algemeen.

Gezien de ruimte in de richtlijnen is het logisch dat ieder brouwer een iets ander recept heeft samengesteld en zijn eigen interpretatie heeft gebrouwen. Als een brouwer met het Kuitbier richtlijnen alsnog geen recept kon maken dan had ze contact kunnen nemen met PINT, mij of 1 van hun +/-20 collega brouwers die het wel voldoende informatie vonden. Ik ben blij dat (dankzij het ontbreken van een recept?) de eerste lichting Kuitbieren geen eenheidsworst geworden zijn.

Met vriendelijke groet,
Derek Walsh

(10 jan, 2013)

• De storting moet minimaal 45 gewicht % bleke haver, havervlokken of havermout bevatten.
• De storting moet minimaal 20 gewicht % bleke tarwe of tarwemout bevatten.
• De storting Pils of Pale Ale mout moet maximaal 35 gewicht % zijn.
• Het stamwort van het bier moet tussen 1,050 en 1,080 s.g. / 12,40 – 19,30 ° Plato liggen.
• Het alcoholgehalte moet tussen 4,7 en 7,9 vol% zijn. (brouwzaal rendement van ± 65% en een schijnbare vergistinggraad van ± 74%).
• Kleur van het bier is blond (10 EBC) tot goud/amber (25 EBC). Een kleur van boven 15 EBC komt niet uit de granen maar omdat er een kooktijd tot uur 3 over open vuur werd gebruikt.
• Het bier moet met een neutrale bovengist worden vergist (geen Weizenbier gist).
• Het is een tamelijk bitter bier waarvan het hoparoma sterker is dan de bitterheid.
• Het mag alleen gehopt worden met oudere Europese nobel variëteiten:
  Hallertau Mittelfrüh, Saaz Saaz, Tettnang Tettnang, Spalt Spalt of East Kent Goldings
• Hopbitterheid moet tussen de 25 en 35 EBU zijn.
• Er mogen geen kruiden, specerijen, vruchten of andere levensmiddelen worden toegevoegd die hierboven niet genoemd worden.
• Het bier mag iets troebel zijn.

Het bier moet minstens een dun blijvend laagje schuim hebben.

Uit het artikel ‘The Use of Oats in Brewing’ in Monatsschift fur Brauwissenschaft March/April, 2005 heb ik de volgende informatie kunnen halen:

• Het is aan te raden om een iets dunnere maischdikte te gebruiken 4l/kg dan gebruikelijk om klonteren te voorkomen.
• Een maischschema van 35° C voor 20 min, 45° C voor 20 min, 52° C voor 15 min, 62° C voor 5 min, 72° C voor 10 min en 78° C voor 5 min heeft met 100% Haver bieren goed resultaten opgeleverd.
• Het klaren moet normaal gesproken geen problemen opleveren behalve dat het totaal bostel volume iets groter wordt dan bij normale brouwsels.
• Het extract van Haver ligt circa 20% lager dan bij gerstemout.

De smaak is apart en heeft munt-achtig/graanbitter/papier-achtig eigenschappen. Eiwit troebelheidheid zal ervoor zorgen dat het bier iets mistig wordt en blijft.

'Wir leben Bier'. Een directe verwijzing naar de slogan van een Duitse autofabrikant. Wat zij met auto’s hebben dat hebben Gery en ik sinds de brouwcursus, een kleine twee jaar geleden, met bier. Waar wij komen zijn wij op zoek naar onbekende bieren die wij nog niet eerder hebben gedronken. Zo hebben wij ergens in het koude en natte voorjaar een flesje Benno en een flesje Gregorius op de kop getikt van de brouwerij van Stift Engelszell.  Sinds 15 oktober 2012 mag dit Oostenrijkse klooster zijn bieren verkopen als authentiek trappistenbier. Uit de opbrengst van de verkoop van deze bieren wordt de restauratie van het klooster en de abdijkerk gefinancierd.

Met het uitblijven van zwoele zomeravonden heb ik mij ’s avonds maar eens gewaagd aan de Gregorius, een donkere (!) tripel. Ineens stond onze vakantiebestemming vast. Dit jaar zou het Oostenrijk worden.

Met het beladen van de auto ging er ook een lege krat mee zodat we onderweg wat bier voor thuis konden verzamelen. Aldus gingen we op pad. We zouden de reis in twee dagen doen met een overnachting  in Wolnzach. Dé hopstad in het centrum van de Hallertau! Ondanks de files en omleidingen arriveerden we op tijd op onze bestemming om nog een bezoek te brengen aan het Deutsches Hopfenmuseum. Nu wisten we al wat over het hoe en waarom en het verbouwen van hop maar het was erg interessant om meer te leren over de verwerking en de handel in hop. Met name hoe het er vroeger aan toe ging. Zwaar en arbeidsintensief werk. Gewapend met een fles hoplikeur, chocolade met hopvulling en een fles bierazijn uit de museumwinkel togen we vervolgens naar ons onderkomen voor die nacht: hotel Hopfengold. De eerste souvenirs waren binnen.

De volgende twee weken van onze vakantie is de temperatuur niet meer onder de 34 graden geweest. Mooi dorstig weer dus we hebben aardig wat bier geproefd. Op het alom verkrijgbare Märzen bier waren we snel uitgekeken. Van het plaatselijke Villacher Dunkel konden we ook niet echt wild worden maar in de supermarkt hebben we heerlijk Weizenbier gevonden.

Deze lichte en donkere Weizenbieren van brouwerij Edelweiss zijn in het verleden diverse malen met gouden medailles bekroond. Jammer dat we niet wat meer mee naar huis hebben kunnen nemen. In de non-food afdeling van die zelfde supermarkt vonden we ook nog eens bijpassende weizenglazen met schitterend ingegraveerd hopmotief voor een prikkie. Samen met een flinke steen van een bergtop vormen  deze glazen een blijvend souvenir van de vakantie.

De terugreis hebben we eveneens in meerdere etappes gedaan en deden we de laatste clubexcursie nog eens dunnetjes over. Langs brouwerij de Kroon in Neerijse voor een natje en een droogje en de volgende dag naar Leuven waar we tijdens de excursie een beetje weinig tijd hadden om de stad te bekijken. Wederom was het bezoek aan Leuven van erg korte duur. Het was zo heet in de stad dat we na een koude cola maar weer snel in “Das Auto” met de airco op maximum naar huis zijn gegaan.

Als het aan mij ligt blijft dit weer nog even aanhouden zodat we 30 augustus een tropische clubbarbecue gaan beleven. Tot dan!

Links

• http://www.stift-engelszell.at/
• http://www.hopfenmuseum.de/
• http://www.edelweissbier.at/

Tot slot werd het recept doorgenomen. We werden het met z'n allen eens dat de Polderbok 2013 een volmout dubbelbok moet worden. Geen suiker en karamelsiroop dus. De Pils en de Munich stort moet daarom flink omhoog. Ook zal er dit jaar naar verhouding veel meer Munich mout dan Pilsmout gebruikt worden. De karamelsmaak die voorgaande jaren ook uit de karamelsiroop kwam moet worden gecompenseerd met Cara mouten. We spraken af dat we op 17 mei gaan schroten en gaan brouwen.

Op 17 mei verzamelden wij ons om 7 uur in de kantine van de Prael. We dronken nog even een kopje koffie. Snel gingen we over op het schroten. Op zolder sorteerden we alle benodigde mouten. Vervolgens wogen we de mouten af. Daarna ging de ruim 350 kilo mout lekker vlot door de schrootmolen. Ondertussen was ook de 1000 liter maischwater op de juiste temperatuur van 52 °C gekomen. Ook het spoelwater stond beneden in de kelder klaar en zou later op de juiste temperatuur van 78 °C komen.

We stortten eerst de donkere mouten en dan de lichte. Zo wordt voorkomen dat er resten van de donkere mout in de trechter achter blijven en zo een volgend brouwsel kunnen vervuilen. Het roerwerk van deze Braukon installatie heeft ontzettend veel moeite om de grote moutstort in beweging te krijgen. Dat komt omdat deze brouwinstallatie is ontworpen voor lichte Duitse bieren. Met een grote roeispaan roerden we daarom alles bij toerbeurt goed door. Doordat het even duurde konden we de temperatuur moeilijk bepalen. Toen na een kwartier de mout goed was opgelost en de maisch wat dunner geworden was, ging alles goed.

Toen we de laatste maischstap bereikten, bereidden we ons voor op het filteren en spoelen. Dit heeft in voorgaande jaren nog wel eens problemen gegeven met een verstopt filter tot gevolg. Mocht dat gebeuren dan kan dat opgelost worden door water onder het filterbed te pompen en opnieuw te beginnen met filteren.

Na de jodiumproef besloten we om nog vijf minuten door te maischen. In de filterkuip lieten we intussen eerst 60 liter warm water stromen zodat de filterplaat onder water stond. Dan pompten we alles van de maischkuip naar de filterkuip. De maischkuip spoelden we daarna goed schoon. Daarna lieten we de mout 6 minuten rusten zodat het filterbed wordt gevormd. Daarna werd een paar keer met de messen rondgedraaid. Via sproeibollen sproeide er vervolgens 860 liter spoelwater gelijkmatig over de bostel.

Toen we klaar waren met spoelen werd ongeveer 100 liter wort overgepompt naar de kookketel omdat alvast een beetje te laten karamelliseren; dit duurde 5 minuten. Vervolgens werd de rest van het wort in een langzame pompstand overgepompt naar de kookketel. Toen het S.G. 1065 was stopten we. Er zat toen ruim 1250 liter in de kookketel.

De stoom die vrij komt gaat naar een warmtewisselaar waardoor de stoom condenseert en afgevoerd wordt richting het riool en er geen stank vrijkomt in hartje Amsterdam. Het hete water wordt afgevoerd naar het grote voorraadvat voor later gebruik voor bijvoorbeeld schoonmaakwerkzaamheden en dergelijke.

Toen het wort kookte voegden we de Perle hoppellets toe. We konden nu even lekker rusten, lunchen en Jan Wurpel schoot een paar mooie foto's. De laatste tien minuten gingen de Saaz pellets er bij. Het SG was intussen gestegen tot 1071. Dat viel ons best tegen, omdat we uitgegaan waren van een dubbelbok. Waarschijnlijk hebben we teveel wort gekregen.

Vervolgens werd het wort naar de whirlpool gepompt. Door de draaiende beweging in de whirlpool verzamelen de hop en de hete trub(eiwitten)zich in het midden. Zo kan de heldere wort langs de zijkant worden weggepompt naar de koeler. Dit is een prachtige grote rvs platenkoeler. Razendsnel ging het wort er doorheen en werd tegelijkertijd belucht via een steriel luchtfilter. De gist werd in een schoon fust geregenereerd met lauw water. Die gistoplossing spoten we met een beetje koolzuurdruk in de vergistingstank.

Daarna werd het wort via de koeler in de vergistingstank gepompt op de gist. De temperatuur werd ingesteld op 20 °C constant. We besloten de brouwdag met het proeven van enkele heerlijke bieren van de Prael. Daarna gingen we op ons vertrouwde adresje, de Surinamer in de Warmoesstraat, lekker eten. Het was een hartstikke gezellige en succesvolle dag.

Twee weken later was Jan Wurpel in de brouwerij om te proeven. Het S.G. zat ondertussen op 1025 en de temperatuur is omlaag gebracht zodat het bier kan lageren. In het proeflokaal beoordeelde Jan, voor zo ver dat in dit stadium al kon, het bier. Het had een volle, iets zoete moutige smaak met een mooi hopbittertje in de afdronk. Heerlijk.

Twee weken later was het bier klaar. Helaas was er niemand van de commissieleden beschikbaar om te helpen met bottelen. Door problemen met de bottelmachine verloren we helaas wel veel bier. Uiteindelijk hielden we slechts 866 liter over en is het geen Dubbelbok geworden! Misschien dat we nu toch eens moeten uitkijken naar een andere brouwerij?

Over een paar weken gaan we etiketteren. Jan Wurpel heeft weer een prachtige foto kunnen vinden voor op het etiket, net als vorig jaar. Ik weet zeker dat we kunnen uitkijken naar een heel mooi Polderbok 2013!

Theo van de Voorde

met dank aan Lars Taylor en Jan Wurpel

Tja, het is vakantie en ook mijn ‘brouwerij’ is nu gesloten. Weliswaar laat dit jaar, ik heb zelfs in het koude juni nog drie bieren gebrouwen, maar de warmte daarna noopte tot harde maatregelen. In ieder geval is alles schoon en op zijn plaats en… Het is me nu eindelijk gelukt een koelvriezer combi op de kop te tikken.

Je zou denken, wat geven die paar pakjes hop in je eigen keukenvriezer, maar dat maakt nu net het verschil tussen wel of geen ijs op tafel als dessert. En dan mogen ze hier wel van papa houden, maar het groeiend aantal hoppakketten en de consequenties daarvan voor hun eigen dessert beleving begon voor mij toch wat lastige vormen aan te nemen. Dus nu liggen al mijn hoppen in een eigen lade in de schuur en kan ik de lageringsfles en na bottelen en rijpen de vele flesjes bier nog even koel zetten. En dat bleek weer heel handig is met de huidige temperaturen.

Diezelfde temperaturen zorgen ervoor dat de inwendige mens de biertjes goed kan waarderen, dus ik probeer ook maar meteen een gat te slaan in de uitdijende flessenaantallen, die hier in de kast staan. Nu de 11e productie van 2013 drinkbaar is geworden, begint het wat druk te worden in de voorraadkast. En er wordt ook nog eens gewerkt aan een mooi roermechanisme voor mijn maisch pan (met veel dank aan John). Heerlijk om je brouwerij elke keer weer iets te verbeteren. In september ga ik weer vele ideeën uitwerken. Ik hoop na mijn vakantie terug te komen met nieuwe proefnotities van lekkere bieren, maar daar hoort u in september wel wat over. Daarvoor gaan we elkaar natuurlijk ontmoeten op de BBQ.

Proost,
Ben

Vijf maanden na de uitdeling van de MAANDBIERWISSELKEI eindelijk weer eens maandbier op tap en er komen er nog een paar, dus de strijd is nu pas begonnen! De zaal was gevuld met 55 leden die vol spanning naar het tweede verhaal van Jan over gist kwamen luisteren en nieuwe leden van de cursus die voor het eerste proeven van maandbier van de tap en een technisch verhaal over gist kregen. Ik hoop dat het niet teveel was.

Voor nieuwe leden die niet weten wat het is, maandbier van tap en hoe dit werkt: kijk in het clubblad of vragen bij het bestuur of bij mij na de vakantie.

Na de deceptie van de vorige keer met witbier hebben de jongens Niels en Matthijs de smaak van clubleden in kaart gebracht om meer punten te verzamelen en dat is gelukt. De voorkeur is donker, vol van smaak en wat bijzonders en dat is hun nu gelukt met STOUTE JONGENS. Een tekst op het wedstrijdformulier was (een mooi bier!). En dan nu de resultaten: 50 tapjes, 41 ingeleverde formulieren totaal aantal punten: 308,5244 gedeeld door de formulieren is 7,52498. Top! Kijken of dit genoeg is voor de kei aan het eind van het jaar.

Jongens van der Weijden, bedankt voor de inzending en tot de volgende keer. Volgende maand een nieuwe inzending.

Dit was het weer, tot volgende keer.

Jullie uitbater
John

PS: je kan je na de vakantie op de clubavond of bij de BBQ nog bij mij opgeven.

Ik kreeg via de mail een nieuwsbrief van de Hopunion. Daarin stond het stukje over Franse hop, waarvan de vertaling hieronder staat. Ik heb op een link geklikt en toen kwam op de deze site: http://www.hops-comptoir.com van Comptoir Agricole terecht. Ik zag daar dat de hop die ze aanbieden helemaal niet zo duur was, dus ik heb een pond Aramis pellets en een pond Triskel pellets besteld voor 22,62 zonder verzendkosten.

Maar omdat een kilo aromahop in totaal is een beetje veel voor mij persoonlijk is wil ik deze hop ook aanbieden voor de leden. Ik bied de Aramis pellets aan voor 2 euro per 100 gram en de Triskel pellets voor 3 euro per 100 gram.

Franse hop

Onze medewerkers zijn onlangs begonnen aan een Europese hop toer, waaronder het bezoeken van lokale boerderijen en het verkrijgen van waardevolle kennis over onze import rassen. Dit kwartaal, namen we een kijkje in de regio Elzas in Frankrijk. Of u nu op zoek bent naar klassieke aroma's of nieuwe, sterkere olie profielen, er is er een verscheidenheid aan opties voor uw brouwbehoeften.

Strisselspalt

Bekend als het 'oorspronkelijke' Franse ras, bevat Strisselspalt een zeer fijne, zachte en aangename geur, met het meegeven van subtiele citroen, fruitige, kruiden en bloemige noten.

• Alpha: 1.8-2.5%
• Beta: 3-6%
• Co-humulon: 20-23%
• Total Oil: 0.6-0.8 ml/100g

Aramis ®

Aramis ® is de eerste variëteit van het Comptoir Agricole veredelingsbedrijf in de Elzas, Frankrijk. Het is afgeleid van Strisselspalt en draagt ​​veel van dezelfde kenmerken, maar heeft een hogere olie-profiel en alfa-inhoud.

• Alpha: 7,9-8,3%
• Beta: 3,8-4,5%
• Co-humulon: 20,5-21,3%
• Total Oil: 1.2-1.6 ml/100g

Triskel

NIEUW voor velen, kan deze hop worden omschreven als 'het fruit en de bloemen'. Het is een dochter van Yeoman, maar Triskel bevat een hoger gehalte aan alfazuur dan Strisselspalt en beschikt over sterke fruitige en bloemige kenmerken.

• Alpha: 8-9%
• Beta: 4-4,7%
• Co-humulon: 20-23%
• Total Oil: 1.5-2 ml/100g

Voor meer informatie over Franse hop: bezoek www.hopunion.com

Theo

Strisselspalt

(prijzen exclusief verzendkosten)

Droog bier

De Japanners zijn een vreemd volk, dat weten we allemaal. Nou was ik daar laatst voor mijn werk. Ik zou naar een beurs voor barcode apparatuur en die beurs was in Tokyo. Er viel voor ons misschien een exclusief  importeurschap uit te slepen. Ik zou twee dagen naar die beurs gaan. Die werd gehouden verdeeld over twee gebouwen. Dus, dag één naar gebouw één. Dat lag op loopafstand van mijn hotel, het Park Hyatt. Ik móest daar gewoon zitten ná het zien van de film “Lost in translation”. Dat beursgebouw was één hal groot en er was alléén iets over barcodes te doen. Die avond gingen we uit in Tokyo. Ik werd door een potentiële leverancier op sleeptouw genomen. Nou… ze hebben me Tokyo laten zien!

Heb je de film “Lost in translation” wel eens gezien? Een aanrader! Eigenlijk beschrijft die het beste wat me daar allemaal overkomen is die avond. Ik heb genoeg Japans bier gedronken om daarvan een indruk te krijgen: Asahi, Sapporo, Suntory (ja, die maken, naast Whiskey, ook bier!) en nog veel meer merken. Daarnaast ook Saké en de befaamde Suntory whiskey. Vooral die laatste móest ik gewoon gedronken hebben. Daarna… de Japanse volkssport: Karaoke! Na zoveel drank maakte mij dat ook niet meer uit. Wat een land, wat een stad. Geweldig! Het werd laat. Heel laat…

De volgende dag moest ik naar gebouw twee, een veel groter verzamelgebouw. Meer een soort Jaarbeurs of RAI. Daar worden altijd meerdere beurzen tegelijk gehouden. In één van de hallen huisde het tweede deel van de barcode apparatuur. Het gebouw lag een heel eind verder van mijn hotel en ik reisde er per metro naar toe. De metro is hét vervoersmiddel bij uitstek in Tokyo.

Ik was nog niet helemaal helder toen ik bij het beurs gebouw aankwam, want het was laaaat geworden. Had ik dat al gezegd? De ontvangstruimte achter de ingang was best donker, zeker als je net uit het zonlicht kwam. Binnen stonden heel veel bordjes in het Japans, die allemaal naar andere beurzen wezen. Ik dacht dat ik zag waar ik heen moest en ik volgde mijn… ja wat eigenlijk? Ik kwam in een hal met een bierfestival. Walhalla dus. Althans, zo voelde het aan en zag het er uit. Mijn neus gevolgd dus, waarschijnlijk. Er stonden bekende en nog veel meer onbekende bierbrouwers en ze schonken allemaal gratis kleine glaasjes bier. Je kreeg wat je vroeg of, in mijn geval, wat je aanwees. Die barcodes konden me vanaf dat moment gestolen worden.

Later die dag, in licht beschonken toestand, kwam ik in contact met een groep mensen die daar waren, maar iets zochten wat er niet was. Het walen vliendelijke mensen en we laakten in gesplek. Zij waren allemaal gek op bier maar zochten een andere, snellere buzz. Dus… ze wilden wel bier drinken, maar voordat ze bereikt hadden wat ze wilden… dat duurde gewoon te lang, kostte té veel moeite en tijd. En dan, dat naar het toilet gaan heel de tijd…

Japan is, nog erger dan de Westerse wereld, vooral een snelle wereld. Zij waren op zoek naar iets veel snellers, maar wel met de smaak en verscheidenheid van bier. Uiteraard is die verscheidenheid daar, niets in vergelijking met die in België. En toen… weer dat kwartje op de grond! Ik wist wat me te doen stond. Ik heb ze op het hart gedrukt geduld te hebben en te wachten tot ik weer contact met ze zou opnemen. Ik moest namelijk eerst terug naar Nederland en één en ander laten onderzoeken.

Thuis aangekomen ben ik meteen aan de slag gegaan. In onze klantenkring hebben we we ook een aantal onderzoeksbedrijven. Eén daarvan doet onderzoek naar vriesdrogen. Ik heb een afspraak met ze gemaakt en ik heb ze voorgelegd waar ik naar op zoek was. Ik werd ontvangen door de directeur, maar hij had ook een paar onderzoekers erbij gehaald, ieder met hun eigen specialiteit. Ik mocht mijn verhaal doen, maar voornamelijk omdat ze nieuwsgierig waren!

De directeur haakte snel af toen het te technisch werd. Hij heeft zich verontschuldigd en ik heb verder geboomd met de drie onderzoekers. We zaten al snel op één lijn. Het was wel een lastig probleem, maar ze zouden ermee aan de slag. En ik moest samples aanleveren. Veeeel samples.

We hebben nog veel sessies gehouden en dat gebeurde steeds vaker in kroegen. Dit voor de live-samples volgens, Dirk, Jan-Jaap en Pierre. Uiteindelijk was het een gezamenlijke inspanning van Pierre en Jan-Jaap die de doorbraak maakte. Zij hebben mogelijk gemaakt wat ik wilde bereiken. Inmiddels heb ik heb nu een kant een klaar product en daarvoor is een productie lijn opgezet. In feite is het een enorme omweg, maar het product stelt je in staat heel snel dezelfde buzz te krijgen als met een normaal biertje. En nu het productieproces bekend is (bij mij dan), kan ik er ook mee variëren zoals met bier. Uiteraard is alles dichtgespijkerd met patenten.

Een half jaar en vele tests later kwam de vuurproef. Ik ging terug naar Japan. Ik had ondertussen mijn vrienden in Japan op de hoogte gehouden van alle vorderingen die ik hier in Nederland maakte en zij waren heel erg benieuwd naar de resultaten. Ik kan je nu vertellen dat het niet meeviel om mijn nieuwe product door de douane te krijgen, laat staan uit te leggen aan diezelfde douane wát het is, maar dankzij al mijn papieren (certificaten, rapporten en verklaringen van goed gedrag van de Nederlandse regering, waaronder een verklaring van Sander de Rouwe) is het me gelukt om Japan in te komen mét product. Ik had mezelf weer in het Park Hyatt geboekt en mijn Japanse vrienden in de New York bar op de 52ste verdieping uitgenodigd. Daar hebben we een beetje een achteraf tafeltje opgezocht en voor de vorm één rondje pils besteld. Da’s duur genoeg. Dáár kon ik ze voor het eerst mijn product laten zien en… laten gebruiken! Van de pilsjes werd verder niet gedronken. Daar kwamen we ook niet voor.

Ik legde mijn attaché koffer op tafel en haalde de eerste twee zakjes tevoorschijn. Ja, het product zit in zakjes. Al geraden wat het is? Ik noem het snuifbier, al weet ik nog niet hoe het product te noemen in Japan. Maar dáár heb ik mijn vrienden voor. Er werd gesnoven en… genoten!! Dit was precies wat ze zochten. Mijn uitvinding is dus het vriesdrogen van bier tot een poeder. Hier zit alles in: kleur, alcohol en smaak. Ja, ik kan niet anders zeggen dat Pierre, Jan-Jaap en Dirk hun best gedaan hebben, maar het idee kwam toch van mezelf. Een lijntje van ongeveer twee gram komt overeen met de hoeveelheid van een Amsterdammertje of Vaasje (net waar je bent). Afhankelijk van het gekozen poeder, snuif je dus een “pilsje” van 5% of een “tripel” van 9%. En het werkt supersnel. Eén van die Japanners was met 5 snuifjes binnen 5 minuten knock-out. Missie geslaagd!

Het snuifbier is een absoluut succes. Productie draait op volle toeren en ik kan de vraag bijna niet aan! Inmiddels heb ik speciaal voor de Japanse markt ín Japan een productiefaciliteit op laten zetten. Daarmee kan ik de Japanse vraag in het land van bestemming voorlopig oplossen. Verder krijg ik uit veel Aziatische landen aanvragen en daarnaast laat ook Australië zich niet onbetuigd. China lijkt zich te ontpoppen tot een enorme markt. Ik voorzie problemen met veel Europese landen, hoewel het in het oosten van Europa allemaal heel voortvarend lijkt te gaan. Van Nederland weet ik nu al dat ik het, wettelijk gezien, niet kán wegzetten. Sorry! Amerika zal ook een probleem zijn, maar door de vraag uit de rest van de wereld, hoef ik me over de toekomst geen zorgen meer te maken!

Snuif, drink en rij voorzichtig,
Peter

De winnaars

Er vielen in zes klassen prijzen te verdienen dus in totaal 18 podium plaatsen. Helaas kon niet iedereen zijn prijs opkomen halen.

• In klasse A wist Menno Slot met een Weizen een eerste prijs te bemachtigen. Weizen was in deze klasse het meest ingezonden bier naast Pils en American Pale Ale.
• In Klasse B was de eerste plaats voor Fons Michelsen met een Munchener Dunkles. In deze klasse werd voornamelijk Milk Stout en Vlaams Bruin ingezonden.
• In klasse C ging de eerste plaats naar Jan van den Hoogen met 1 van de 55 ingezonden tripels. Andere populaire bieren in deze klasse waren IPA's, Blond(e) en Sterke Blonde.
• In Klasse D waren de Quadrupels, Dubbels en Russian Imperial Stouts de meest ingezonden bieren. In deze klasse ging G.F. Esselink er met het goud vandoor voor zijn Russian Imperial Stout.
• Klasse E, de kloonklasse werd gedomineerd door Jan van den Hoogen's Koyt Kloon.
• In de vrije klasse, klasse V, ging de eerste prijs naar een gagelbier van Herman Verbeek.

 Algemeen kampioen Amateurbierbrouwen 2013 is Fons Michielsen.

Hoe deden onze clubleden het?

Enigszins teleurstellend is het wel dat wij als grootste en organiserende vereniging niet in de prijzen zijn gevallen. Er was natuurlijk ook sprake van een recordaantal inzendingen en de concurrentie in klasse C en D is gewoonlijk erg hoog. Onderstaand overzicht is beperkt tot clubleden die een klassering in de top 10 hebben behaald. De volledige uitslagen zijn te raadplegen op: http://www.onkbrouwen.nl/

• Klasse V:
  Met 80 punten wist Ben Jacobs met een Winterbier een 7de plaats te behalen. Een zelfde uitslag werd behaald door Jan Wurpel en Theo van de Voorde met een American Triple.
  Met een andere American Triple scoorde laatst genoemd brouwersduo 78 punten, een 9de plaats. Een gelijk resultaat was weggelegd voor Vincent Werner met zijn Roosbier.
• Klasse A:
  Ernest ter Kuile met 80 punten als 9de geklasseerd met een Witbier.
• Klasse B:
  Berend van der Bijl 8ste met 79 punten voor zijn Alt.
• Klasse C:
  Frank Huitema's Sterke Blonde behaalde 83 punten goed voor een 8ste klassering.
  Herman Assendelft en Jan Boerema behaalden beiden een 10de plaats met een Tripel.
  Voor Silvio Mesman eveneens een 10de plaats voor zijn India Pale Ale.
• Klasse D:
  Helaas niemand bij de eerste 10.
• Klasse E, het Jopen Koyt kloonbier:
  Onno Lommerse kwam tot een 4de plaats met 78 punten.
  Theo van de Voorde haalde een 7de plaats en Martin Peerdeman bereikte nog net de top 10 met 65 punten.

Gezien de uitslagen in de kloonklasse zal het gerucht dat wij als organiserende vereniging van Jopen "inside information" zouden hebben gehad wel uit de wereld zijn. Om deze schijn helemaal weg te nemen heeft Jan Grimbergen zijn Koyt teruggetrokken uit de wedstrijd. Bij de puntentelling bleek namelijk dat de eerste prijs eigenlijk hem ten deel viel. Het geheim van Jan? De gisting wilde niet helemaal vlotten en terwijl hij deze weer op gang probeerde te brengen heeft hij nog wat extra gagel toegevoegd.
De conclusie die we hier uit kunnen trekken is dat ondanks een kleine misser in het proces het resultaat altijd bier wordt en soms nog een heel goed bier ook!