Nog een maar dagen en dan is er weer een mooi en gedenkwaardig brouwjaar voorbij. Voor mijzelf staat alleen het Eindejaarsbier nog in de agenda. Dit is een bier dat ik, samen met vrienden, traditiegetrouw op de laatste dag van het jaar brouw. Dit jaar is weer het nodige geestrijke vocht gebrouwen door onze leden.  Het zou wel eens leuk zijn om het aantal gebrouwen liters bij te houden in een barometervorm. Misschien iets om in een volgend jaar als een voornemen op te gaan pakken.

Brouwdag

Afgelopen periode hebben we een brouwdag en een clubavond gehad. Op de brouwdag hebben we met 21 brouwers een Lentebok gemaakt. Bij de meeste brouwers zal dit inmiddels wel van het gistvat zijn overgeheveld naar de lagering. Het bier van de brouwcursus dat die dag door de cursisten is gebrouwen, staat nu te rijpen. Nog een paar weken en het kan de fles weer in. We kunnen dan op naar het volgende brouwsel. Stiekem heb ik met een wijndief een klein beetje geproefd, onder het mom van kwaliteitscontrole, en ik moet zeggen dat het een veelbelovend bier is geworden. Voor wie niet weet  wat een wijndief, is zie deze link. Voor brouwers die geen geduld hebben is dit een uitvinding. Gezien de naamgeving zijn er niet allen bierbrouwers zonder geduld. Dat laatste is begrijpelijk omdat het ongeveer een jaar duurt voordat je van je eigen gemaakte wijn kan genieten. Dan wordt je geduld behoorlijk op de proef gesteld, maar ook bij brouwers is dit echt geen uitzondering.

Afgelopen clubavond

De clubavond  van november was deel twee van het jaarlijkse tweeluik clubkampioenschappen. Deze avond werden de Quadrupel, donkere bieren onder de 6% (B), boven de 6% (D) alcohol en de fantasie bieren gekeurd. Deze laatste zijn bieren die niet aan de type-omschrijving van het BKG vallen. Kortom, alles wat God verboden heeft.  Aan diverse tafels en onder deskundige begeleiding van BKG Bierkeurmeesters zijn de bieren  door de aanwezige leden van een oordeel voorzien. Het gezamenlijk keuren en beoordelen van bieren is een gezellige  en leerzame bezigheid. Deze avond is een nieuw ontworpen en eenvoudig  keuringsformulier gebruikt. De leden kunnen dit formulier downloaden, na inloggen, via de tab Voor Leden/Documenten. De reden was dat het vorige formulier  en ook dat van het  BKG tot te veel discussie leidde en daarmee de aandacht afleid van het te keuren bier.

Komende clubavond

Als afsluiting dit jaar op 23 december is er opnieuw een avond georganiseerd waar bier en eten centraal staat. We hebben ons laten inspireren door het boek 'Bapas, Belgische biertapas', door Karl Van Malderen, Sven Gatz en Jan Pille. Als bestuur hebben we uit de 50 verschillende gerechtjes er 5 geselecteerd. Deze hapjes laten we vergezeld gaan van bijpassende bieren. De oplettende lezer zal natuurlijk begrijpen dat we als bestuur hier de nodige de proefavonden aan moesten besteden. Deze avond zullen er als klap op de vuurpijl niet 1 maar 2 door leden gebrouwen maandbieren zijn.

De laatste clubavond staat weer voor de deur. Een goede manier om alvast te wennen aan alles wat er dit jaar afgesloten zou kunnen worden, om er vervolgens weer gewoon mee verde te gaan natuurlijk.

Maar je hebt zo'n avond wel even nodig, al is het maar omdat het een moment is om, naast het heffen van het glas, ook even tijd te nemen voor reflectie. En dat kan maar weer zo leiden tot goede voornemens, die ook weer zo de prullenbak in verdwijnen, als je niet oppast. 

Nu ja, wat kunnen wij ons allemaal voornemen. Meer brouwen natuurlijk, want daar kom ik bijvoorbeeld momenteel bijna niet meer aan toe. En ik vul voor u in (dat heb ik al eens eerder gedaan voor de oplettende lezertjes) meer schrijven voor ons clubblad. Want dat kan wat opleveren, zal op de laatste clubavond blijken. En dan heb ik het niet over het gouden toetsenbord!

Ben verder ook benieuwd hoe men op de club de nieuwe wedstrijdstructuur heeft gevonden. Twee maal per jaar iets inleveren geeft wel meer ruimte, maar zijn er ook meer flessen geproefd? Ik hoop van wel. Nog een goed voornemen: brouwen voor de wedstrijd(en).

Al terugdenkend mis ik ook wel een beetje de polderbok. Ik hoop dat de flessen volgend jaar weer mijn kast gaan vullen. En zelf moet ik eens vaker met de club gaan brouwen. He, nog zo’n lekker goed voornemen tussendoor. Ze zijn er zat, die goede voornemens, nu alleen nog even doen.

Ik wens u alle goeds voor 2017!

Proost, Ben

Door: Brad Smith

Drooghoppen is een prima manier om het hoppige aroma van je bier te versterken. Echte hopliefhebbers zullen je vertellen dat, behalve toevoeging van hop tijdens of aan het eind van het kookproces, drooghoppen een beproefde techniek is om een ‘explosie’ van delicaat hoparoma te bewerkstelligen bij bijvoorbeeld India Pale Ales en andere hooggehopte biertypen.

Hop wordt normaal gesproken tijdens het koken toegevoegd om de alfazuren uit de hop te onttrekken, welke de bittere smaak geven die nodig is om de zoete moutsmaak te compenseren. Hop wordt ook gedurende de laatste 5 à 10 minuten van het kookproces toegevoegd, maar zelfs dan vervliegt een deel van de aromatische hopolie.

Drooghoppen

Drooghoppen behelst het toevoegen van hop aan gistvat of tapvaatje nadat de hoofdvergisting is voltooid. Drooghop voegt geen extra bitterheid toe aan je bier, maar de delicate aromatische hopolie die normaal vervliegt gedurende het koken. Droge hop wordt gedurende een periode variërend van enkele dagen tot meerdere weken, geweekt in het voltooide bier. Het resultaat is een ‘explosie’ van hoparoma.

Ook sommige commerciële microbrouwerijen gebruiken drooghoppen om hun bieren te verbeteren. Voorbeelden zijn o.a. Anchor Liberty, Samuel Adams Pale Ale en Sierra Nevada Celebration. Veel drinkers geven de voorkeur aan het duidelijk bloemige aroma dat wordt bewerkstelligd door drooghoppen. Maar sommigen nemen een grassig’ of zelfs een ‘olie-achtige’ smaak waar, veroorzaakt door deze techniek. De techniek kan vooral worden toegepast bij bierstijlen die bekend staan om hun hoge hopbitterheid, zoals IPA’s, Pale Ales, sommige Stouts en California Steam bier.

Hopselectie

De eerste vraag die opkomt wanneer je wilt gaan drooghoppen is: ‘welke hop ga ik gebruiken?’. Aromatische hoppen met lage alfazuurwaarden (<6%) worden aanbevolen omdat deze hopsoorten een hoger percentage hopoliën bevatten, welke nodig zijn voor het drooghoppen. Alle edele hopsoorten zijn geschikt, alsmede de meeste aromahoppen met lage alfazuurwaarden, zoals Saaz, Tettnanger, Hallertauer, Goldings, Fuggles, Cascade en Williamette. Het beste kun je een hop kiezen die past bij herkomst en stijl van het bier dat je brouwt. Engelse Goldings is bijvoorbeeld geschikt voor Engelse Ale of India Pale Ale.

De volgende vraag is: ‘welke vorm ga ik gebruiken?’. Er is keuze uit hopkorrels, bloemen of geperste hoptabletten (die laatste zijn in Nederland lastig te verkrijgen, red.). Normaal gesproken hebben hopkorrels of geperste hoptabletten de voorkeur, vooral wanneer men een mandfles met een nauwe hals gebruikt. Hopbloemen zijn lastig toe te voegen en te verwijderen uit zo’n fles. Hopkorrels kunnen enige schuimvorming veroorzaken omdat, net als wanneer je suiker aan cola toevoegt, de pellets een groot oppervlak hebben waar de CO₂, die na vergisting nog in het bier aanwezig is, aan kan gaan hechten.

Sommige puristen prefereren hoptabletten omdat ze bang zijn dat de behandeling die hop ondergaat om hopkorrels te verkrijgen, de delicate hopolieën kan beïnvloeden. Persoonlijk heb ik geen verschil gemerkt tussen het gebruik van hopkorrels of hoptabletten.

De hoeveelheid hop die je wilt gebruiken is hoofdzakelijk afhankelijk van je eigen smaak. Tussen 30-60 gram per 20 liter is een gemiddelde hoeveelheid. Minder kan zeker worden gebruikt wanneer je mikt op een delicaat, bloemig aroma en echte hopliefhebbers kunnen wel tot 120 gram per 20 liter gebruiken om een ‘explosie’ van aroma te bewerkstelligen.

Drooghopmethoden

Wanneer moet de hop aan het bier worden toegevoegd en hoe lang moet het er in zitten? Sommige brouwers voegen drooghop toe tijdens de hoofdvergisting maar over het algemeen wordt gesteld dat dit kan resulteren in verlies van aroma, omdat de delicate hoparoma’s vervliegen doordat deze worden ‘meegenomen’ door de CO₂ die tijdens het vergisten aan de vloeistof ontsnapt. Het meest geschikte tijdstip voor het toevoegen van drooghop is nadat de hoofdvergisting is voltooid. Dan de drooghop toevoegen geeft maximale blootstelling zonder dat de tere hopoliën vervliegen. Een derde mogelijkheid is het toevoegen van drooghop aan het tapvaatje, maar dit kan soms een ‘grassig’ aroma tot gevolg hebben omdat de hop mogelijk maanden in het bier blijft zitten.

Sommige brouwers gebruiken een hopzakje om de hop toe te voegen aan het bier. Dit maakt het scheiden van hop en bier makkelijker wanneer de periode van drooghoppen voorbij is. Anderen scheiden bier en hop door voorzichtig hevelen. Hopkorrels zakken over het algemeen naar de bodem van het vat, terwijl geperste hoptabletten en bloemen blijven drijven. Als je drooghop toevoegt aan het tapvat, is het gebruik van een hopzakje onontbeerlijk om te voorkomen dat hopresten het tapgat verstoppen.

De duur van het drooghoppen varieert ook enorm. Een minimum van een aantal dagen blootstellig van de hop aan het bier is noodzakelijk om de aromatische oliën aan de hop te onttrekken. De meeste brouwers drooghoppen gedurende een dag of drie. Degenen die de drooghop aan het tapvat toevoegen, laten de hop soms maanden in contact met het bier. Sommigen vrezen dat deze overexposure een grasachtig aroma veroorzaakt, maar persoonlijk heb ik daar nooit last van gehad. Maar over het algemeen is de huidige mening dat je te lange blootstelling moet vermijden.

Vertaald door Lidewij Jansen van Galen

Tegen deze tijd begin ik altijd te denken aan de zomer. Wat valt er te doen of wat gaan we doen? Zal afgelopen zomer leuker zijn dan de komende zomer? De vorige zomer was wel een goeie. Ik heb toen wat tijd doorgebracht aan de westkust van Florida en als je me vraagt waar ik nu het meest van heb genoten: de zon, het strand of het bier? Lastige keus, maar ik ga toch voor het bier. Ik was er al eerder geweest dus ik hoefde niet meer stiekem te kijken of er misschien een leuk brouwerijtje in de buurt was. Die zijn er tegenwoordig genoeg.

Als je van de Amerikaanse biercultuur wilt genieten, denk ik in de eerste instantie aan Oregon, California of Colorado. Florida stond niet altijd bekend als craft beer (speciaalbier) oord maar daar komt in hoog tempo verandering in. Alleen al als ik kijk naar het aantal brouwerijen in de Tampa Bay regio. In deze regio zijn er een aantal brouwerijen. Dunedin Brewery, Cigar City Brewery, Rapp Brewing, Barley Mow, Green Bench, Cycle, 7th Sun, Pair O' Dice, 3 Daughters, Mad Beach Brewery, Coppertail. En dit zijn alleen de brouwerijen die ik heb bezocht. Het lijstje wordt elke maand langer.  Het leuke is dat ze allemaal wel iets unieks en onderscheidends hebben.

Dat ze ook daar lekkere IPA’s maken mag je wel verwachten. Maar als bierliefhebber is het altijd interessant om iets nieuws op de bierkaart te zien. Waar veel brouwers mee experimenteren is het stokpaardje uit het Florida bierlandschap en dat is hun eigen versie van de Berliner Weisse: de Florida Weisse. De Florida Weisse heeft dezelfde basis als de Berliner Weisse maar dan gebrouwen met (tropisch) fruit zoals passievrucht, mango en guave om het een wat frisser en tropischer karakter te geven. Past lekker bij het warme weer. Dat ze van de Berliner Weisse met haar mooie zure smaak hun eigen variatie hebben gemaakt, illustreert voor mij de stijgende populariteit van de “sour beers” in Amerika.

Het leuke van deze brouwerijbezoekjes is dat je lekker veel inspiratie kan opdoen voor je eigen brouwsels. Bij de Greenbench brewery heb ik waarschijnlijk een van de lekkerste brown ales gedronken. Dit was dus precies hoe mijn bier ook moet smaken. Dat wordt lekker experimenteren dus. Het zal waarschijnlijk pas na tien keer proberen de beoogde smaak hebben maar goed, ik heb nu iets waarmee ik mijn eigen recept mee kan vergelijken. Bij deze brouwerij heb ik ook een van de meest interessante  bieren in tijden gedronken: Les Grisettes. Dit bier is gebrouwen met onder andere spelt, boekweit, rogge en haver en vergist met wilde gist. Net als de naam en de ingrediënten doen vermoeden, zal het wel een uitdagend bier zijn om te brouwen.  

Een ander bier dat absoluut mijn aandacht had is de Habanero Pale Ale van Pair O' Dice. Als je habanero (vergelijkbaar met Madame Jeanette peper) hoort denk je zeker “dat zal wel een of ander ongenadig pittig bier zijn”. Maar niets is minder waar. Dit bier geeft maar een zacht, warm gevoel op de tong, vergelijkbaar met een kleine hoeveelheid zwarte peper. De rest van de volle smaak is een prima balans tussen de smaak van de mouten, hop en de smaak van de habanero (zonder het hete gedoe). Naar mijn mening een geweldig bier en ook weer een absolute inspiratie voor mijn toekomstige brouwsels.

Speciaalbier is hot in Florida en dat zie je ook aan de groei van het aantal brouwerijen. Maar de groei trekt ook ongewilde aandacht. In Amerika heb je het drie-laags systeem waarbij een onderneming zich alleen mag bezighouden met de productie òf distributie òf de verkoop van alcohol. Niet met meerdere van deze drie activiteiten. De kleine brouwerijen maken gebruik van een of twee vrijstellingen. Deze vrijstellingen zijn jaren geleden in het leven geroepen toen Anheuser-Busch het attractiepark Bush Gardens oprichtte en daar ook hun bier wilde verkopen. Door de vrijstelling mag een brouwerij met het oog op de promotie van het toerisme haar gebrouwen bier verkopen als zij daarvoor een geschikte ruimte hebben, de tasting rooms.  Het bier mag en kan alleen bij de brouwerij genuttigd worden. Omdat op deze manier distributeurs en verkopers aan de kant worden geschoven proberen ze deze regels aan te vechten. Mochten de distributeurs hun gelijk krijgen, dan kunnen de kleine brouwerijen geen tasting rooms meer opzetten. En dat is nu vooral in het begin de manier om hun geld te verdienen. Ook het afvullen van growlers bij de brouwerijen was lange tijd een doorn in het oog van verschillende partijen omdat het een vorm van distributie van bier is. Die discussie is overigens voor nu afgelopen en de brouwerijen mogen een wettelijk bepaalde hoeveelheid bier in growlers verkopen.

Maar goed, brouwers staan vrij om een eigen brouwerij op te zetten. Om een brouwerij te starten moet je hier ook aardig wat papierwerk doen. Niets vreemds eigenlijk. Maar het verhaal achter de administratieve rompslomp is best grappig. De overheid wil het namelijk niet al te makkelijk maken voor de grotere brouwers om de kleine brouwerijen over te nemen. Leuker nog, de overheid wil niet of wil voorkomen dat de georganiseerde misdaad (lees: de maffia) zich bezighoudt met de productie van alcohol. Een leuke erfenis uit de tijd van de drooglegging. Als brouwer/brouwerij moet je bijvoorbeeld niet alleen kunnen aantonen hoe je aan je geld bent gekomen maar ook je financiële stromen tot 3 jaar voor de opening van je brouwerij kunnen verklaren.

En na wat geflirt, hard-to-get spelletjes en een paar dates is het huwelijk tussen AB InBev en SAB Miller inmiddels ook een feit. Wat dat zal betekenen voor de speciaalbier markt zullen we zien. Interessant is dat er in Amerika een onderzoek naar AB InBev loopt omdat ze ervan worden beschuldigd groothandelaren over te nemen om zo de groeiende concurrentie van onafhankelijke brouwers te beperken. Wordt vervolgd dus.

En hoe zat het ook alweer met die dolfijnen? Op weg naar het strand om dolfijnen te spotten stopten we even bij een lokale slijterij om iets lekkers te halen. Daar stonden twee flessen Emelisse Blond die, gezien de oude labels en het laagje stof, al een tijdje in de winkel stonden en daar nog wel even zullen staan. Bij het zien van de dolfijnen moest ik nog even aan die arme flesjes denken.

Bronnen

• https://www.inverse.com/article/6820-the-next-big-beer-states)
• American Homebrewers Association (www.brewersassociation.org)
• Ken Rosenthal II, Brouwer en eigenaar van Pair O' Dice Brewing.

De ontwikkelingen waarbij draadloze technieken in het thuisbrouwen geïntegreerd worden staan niet stil. De firma Blichmann (USA) heeft een mooi product

Een minpunt is de prijs, ongeveer EUR 92,-. Dat is wel wat meer dan een uitgebreide thermometer die normaal gebruikt wordt bij het brouwen en welke ongeveer EUR 15 kost. De bijgaande Youtube video’s maken alles helemaal duidelijk.

Beersmith is een programma dat redelijk vergelijkbaar is met Brouwhulp dat we van Adrie Otten kennen. Dit is een programma dat op je PC, Mobile telefoon en tablet werkt en je kunt recepten uitwisselen via de Cloud.

Alle eigenschappen op een rij:

• Interactieve updates en alerts 
• Werkt samen met Beersmith receptendatabase 
• Resultaten kunnen digital worden bewaard 
• Systeem kan worden uitgebreid tot 7 sensoren
• Aan iedere sensor kan je een eigen naam toekennen
• Dashboard  in App voor overzicht van de meetwaarden van de sensoren
• Levensduur van batterij is 120 uur  
• Bereik in huis 10 meter, buiten 30 meter  

Videos:

https://www.youtube.com/watch?v=s111LDWyl8Q

https://www.youtube.com/watch?v=DqG4ftqpb2s

Handleiding:

http://www.blichmannengineering.com/sites/default/files/BrewVision%20Thermometer%20Manual%20V2.pdf 

Deze maand geen maandbier, wel geneuzel en er is het proeven voor de clubkampioen. Een heel serieuze aangelegenheid en veel te leren van de bierkeurmeesters, maar wat gaan we keuren en proeven? Is het Chimay blauw of Quadrupel en wat is het verschil? Zelf had ik een Chimay kloon gebrouwen en ingestuurd. Hierna had ik ook een origineel flesje geproefd en daar zat een fors verschil tussen. Die van mij smaakte als quadrupel, ik ben benieuwd hoe het afloopt. We zullen het weten bij de uitdeling van de prijzen op de laatste clubavond. Het zal een spetterende avond worden  tapas en bier van HET! bestuur

Proeven: Zwarte  Zee oesterstout van Jim Warmerdam en Leon de Mooij, dubbel kampioen van 2015. Gebrouwen bij Jopen.

Over de Maandbier wisselkei

Er was een forse strijd  tussen zeven bieren en zeven verschillende brouwers, teams en singles. Ook zeven smaken en zeven problemen, dat maakte de strijd zo mooi: te veel schuim, niet te tappen/te weinig en het slaat dood/te licht/gedurfd rookbier/te weinig bitter. Soms stond er een rij, niet om door te komen. Niet omdat we traag zijn maaar... is het wel of niet te tappen? Maar allemaal goed van smaak, drinkbaar en dorstlessend en daar gaat het om. Er is er zelfs een voor een tweede keer ingezet: Ollifantbier, om de boel een zetje te geven. Of dat hielp weet ik niet. Wat de uitslag is, horen jullie op de clubavond. En dan hebben we alweer twee maandbieren voor de kei 2017.

Dat was het  tot volgend keer.
Uw uitbater John

Brouwinstallatie

Het brouwen van bier in eigen omgeving met je eigen spulletjes is leuk. Het is zo leuk dat zelfs iemand die niet van bier houdt het zou kunnen doen. Het eindproduct raak je namelijk heel makkelijk kwijt als je even bij je buren of naaste familie vraagt, dus je eigengemaakte bier drinken hoeft helemaal niet eens. Voor ons natuurlijk wel. Hiermee zeg ik nu niet dat iedereen maar moet gaan hobbyen en op zaterdag 20 liter moet gaan maken, maar in ieder geval veel van onze clubleden doen dit wel. Niet per se 20 liter en ook niet per se op zaterdag, maar gebrouwen wordt er.

Die eerder genoemde ‘eigen spulletjes’ kunnen dus uit van alles bestaan. Een jaar of dertig geleden was het best lastig om aan deze spulletjes te komen. Veel speciaalzaken op dat gebied had je niet. In Utrecht had je Slamat, een drogist op de Zadelstraat die wat spulletjes voor het zelf bier maken had en die is er nog steeds. Nog steeds met die spulletjes. In Soest had je Riet Beijer en die had een behoorlijk assortiment. En in Amsterdam drogisterij Van Gelder, maar die ontdekte ik pas veel later. De grootste in de wijde omgeving was Brouwland in België. Tijdens de Pinksterdagen werden daar de opendeurdagen georganiseerd met demonstraties van apparatuur en lezingen. Geweldig, alleen nog best ver rijden.

Dat is nu wel anders: juist omdat bier op dit moment zo ‘hot’ is, is de markt voor ‘brew your own’ zaken enorm toegenomen en kun je heel gemakkelijk aan die ‘eigen spulletjes’ komen. Gewoon, vanachter je bureau op het werk of vanaf de bank thuis is bijna alles te koop via internet. Vinger omhoog van iedereen die ‘www.brouwmarkt.nl’ niet kent. Kortom, je kunt nu alles om bier te maken makkelijk en voor een redelijke prijs krijgen. So far so good.

Ik heb op een gegeven moment gedacht dat ik een stapje groter wilde. Dus niet meer eerst alle pannen, brouwketel, lepels, thermometers, gistvaten, schrootmolen, graan, hop en wat heb je nog meer nodig, van zolder halen op de brouwdag, om vervolgens een hele dag in de keuken bezig te zijn om, door middel van overlap, twee batches van 20 liter bier te brouwen. En dan na afloop van een lange en vermoeiende dag ook weer alles schoon te moeten maken en weer terug naar zolder te brengen. Ja, zeg je dan, je zou op zolder kunnen gaan brouwen, dan hoef je tenminste niet met alles te slepen en dat zou waar kunnen zijn, maar jullie hebben mijn zolder nog niet gezien. Dat is geen optie.

Dus een wat meer automatische brouwinstallatie in een vaste opstelling was het volgende idee. Ik had al een paar opstellingen in gedachten uitgewerkt en zat een een beetje te goochelen met hoeveelheden. Ik zou een opstelling kunnen maken waar ik meteen 50 liter in zou kunnen brouwen. Dat leek me een mooie hoeveelheid, maar omdat een vat van 50 liter (vol) toch niet meer te tillen is en je daar al met een pomp moet gaan werken of één of andere hijsconstructie, kon ik het net zo goed nóg groter maken. 70 Liter dan? Hmmm, wat dacht je van 100 liter?? Met zo’n installatie kun je ook altijd minder maken, als je zou willen. Ja, dat leek me wel wat.

Dan maar eens gaan denken over hoe die installatie er uit moest gaan zien. Ik had al een paar ontwerpen de revue laten passeren en was al aan het bedenken waar het moest komen te staan. Op zolder? Zoals ik al eerder aangaf is dat niet echt een optie. Althans... ik zou die zolder natuurlijk eerst kunnen opruimen? En dan een dakkapelletje? Interessant idee. Een alternatief zou natuurlijk zo’n tuinhuisje kunnen zijn die je vaak buiten een Praxis ziet staan. Dan heb je gewoon een eigen plek en hoef je niet eerst die zolder op te ruimen. Ook dat klinkt best aantrekkelijk, maar je voelt hem natuurlijk al aankomen: dit gaat serieus geld kosten. En dat voor een biertje? Misschien kan ik daarvoor in de plaats gewoon af en toe een recept láten brouwen in een hoeveelheid van 500 liter of zo. Dat kost ook serieus geld, maar dan hoef ik zelf niet te slepen.

Ik was nog wat aan het mijmeren en zag mezelf in gedachten al bezig met dat leuke opstellinkje, totdat ik op het punt kwam van bottelen. Op dit moment bottel ik alle euroflesjes zelf met de hand. Gewoon flesje vullen vanuit een emmer, waarin het net gelagerde bier is overgeheveld. Het vullen zelf gaat dan met een slangetje met een vulpijpje eraan. Dus stuk voor stuk flesjes vullen en doppie erop drukken. Het is even een werkje, maar beslist niet het ergste uit het hele brouwproces thuis. Met die ca. 20 liter grote batches die ik nu maak is dat nèt geen drie kratjes. Heel soms nèt wel. Prima hoeveelheid en goed te behappen. Maar met het nieuwe leuke opstellinkje dat ik gedachten had, zou dat er heel anders gaan uitzien. Stel dat ik inderdaad 100 liter zou gaan maken, dan moet je dus niet drie kratjes flesjes gaan vullen, maar dan kom je gewoon aan bijna 14 kratten per batch! Dat is, zeg effe, 333 flesjes! Jeee, dan wordt bottelen dus ook ineens een hele klus. Om over het schoonmaken van al die flesjes maar niet te spreken. En nog drong het niet door, maar er begon me wel iets te dagen.

Terwijl ik nog bezig was om de schok van dat aantal flesjes te verwerken viel ineens dat kwartje weer. Dat is dus per batch, en een batch bestaat uit één soort bier, bijna 14 kratten. En stel nou eens dat ik 6 verschillende soorten bier ga maken gedurende het jaar… dan is dat meer dan 83 kratten bier!! Wow! Ten eerste heb ik niet zo veel kratten, maar daar zou nog wel aan te komen zijn. Ten tweede, en dit is veel erger, waar láát je dat? Op die zolder die ik net opgeruimd heb en waar ik dat leuke opstellinkje kant en klaar heb staan? Ja, dat zou daar ergens moeten komen te staan. Nou, dan moet ik die zolder niet opruimen, maar gewoon compleet leegtrekken! En wie gaat dat dan allemaal opdrinken? Ik drink best veel bier in een jaar, maar 600 liter? Dus stel er blijft nog wat over. Bijvoorbeeld de helft. Dan heb je het jaar erna, als je weer 6 bieren zou maken à 100 liter, aan het eind van dát jaar dus 900 liter staan? Daarnaast kan ik met goed fatsoen misschien 7 of 8 kratten op elkaar zetten. Hoger wil je niet, want dan moet je al een trapje hebben om bij het bovenste krat te komen. Bij de onderste kom je helemaal niet, dus alles wat op elkaar staat, moet dan één soort bier zijn, anders blijf je aan het stapelen. Nee, dit was niet praktisch.

Maar die Grainfather leek erg interessant. En wat denk je wat? Afgelopen donderdag zit ik tijdens de lunch op mijn werk bij brouwmarkt.nl te kijken en hebben ze die Grainfather in de dagdeal staan. Afgeprijsd van €795, nu voor €629. Mooie deal. Ik heb alles laten vallen en ben in de auto gestapt (had ook via internet gekund natuurlijk). Nu heb ik mijn mooie semi-automatische installatie thuis staan. Als ik de hoek op zolder waar al mijn bierspulletjes staan een beetje opruim (er kan nu best veel weg), kan ik dáár misschien voortaan wel brouwen. Helemaal top!