In oktober 2017 hebben we een RIS gemaakt. Het vergiste wort hebben wij enige tijd voor bottelen opgesplitst in 3 delen. Het eerste deel hebben we zo gelaten. Het 2de deel hebben wij op een heel klein beetje geroosterde houtsnippers gezet en de derde hebben we gedryhopt met Cascade uit eigen tuin. Af en toe proeven we een flesje en ze worden steeds mooier. Komende winter zullen zij wel op hun top zijn.

In december vervolgens, hebben wij een flinke dubbelbock gemaakt. Enkele dagen voor het bottelen hebben wij een gedeelte in petflessen in de vriezer gezet. Op de dag van bottelen zijn deze omgekeerd in een emmer gedaan en na nogal wat uren bleef er in de fles slechts een witte ijsklomp over. De uiteindelijke IJsbock bevat ongeveer 13% alcohol en smaakt nu al heel mooi en complex. Het meeste echter is een mooie dubbelbock geworden die we gaan bewaren voor het najaar. Tip: zorg dat de fles met ijs voor het bottelen niet minus 22 °C is maar iets van minus 6 of zo. Dit zal de uitdruiptijd aanzienlijk verkorten.

Komende brouwdag (die waarschijnlijk alweer voorbij is als je dit leest) brouwen wij een Schwarz, een van de nieuwe bieren voor de clubkampioenschappen. Zelf heb ik met dit bier geen ervaringen, maar Theo en Titus maken hem regelmatig en hebben het recept mede samengesteld. In ieder geval wordt het zeker weer een gezellige dag. Iedereen is welkom om eens te komen kijken (dit geldt voor elke brouwdag). De centrale klets/proef tafel is al vroeg bemenst met brouwers die klaar zijn en onder het genot van een biertje de dag nog eens doornemen.

De gadgetcommissie is begonnen met wat nieuwe ideetjes. Een daarvan is het ter beschikking stellen van bouwtekeningen van diverse maten kratten voor de verschillende flessen die zoal gebruikt worden. Jullie hebben in het vorige clubblad een oproep gezien om jouw eigen versie van een kratje mee te nemen om door de commissie te laten opmeten/fotograferen. Wij hadden echter bedacht dat we dit beter op ons gemak thuis zouden gaan doen. Dit waren we even vergeten mede te delen en zodoende waren een paar kratjes aan het eind van de avond alweer mee teruggenomen. Omdat er vast nog wel meer mensen zijn die zelf kratjes maken, roepen wij jullie daarom nog een keer op om op de volgende clubavond je kratje aan ons uit te lenen. Mocht je ook al zaken op papier hebben (of in de computer) en je wilt die gegevens beschikbaar stellen, stuur ze ons dan toe, dan hoeven we het wiel geen tweede keer uit te vinden.

De verkoop van onze hervergistingsmeter nadert zijn einde. Er zullen er nog een aantal in voorraad gehouden worden voor toekomstige liefhebbers. Maar op is op. Al met al een succesvolle gadget. Wij hadden er wel heel erg veel laten maken en hebben daarom een gedeelte (tegen een verhoogde prijs) aan enkele collega hobby bierbrouwclubs verkocht. Financieel heeft de club er zelfs geld aan overgehouden. Wij als gadgetcommissie hopen dit weer aan iets leuks te gaan uitgeven.

Eind van de maand is er weer een clubavond. De kwaliteitscommissie zal een presentatie over mouten gaan geven. Een aanrader als je meer over alle verschillende soorten mouten wilt weten.

Half juni gaan we op excursie!! Naar het land van de lekkere biertjes. Als nieuwigheid gaan we dit keer op zaterdag. Nu al blijkt, gezien het aantal inschrijvingen, dat dit de mogelijkheid gaf aan sommige leden om ook eens mee te gaan. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar, dus haast je om je nog in te schrijven.

Ook het ONK komt er weer aan. Op het moment van schrijven is de inschrijving al gesloten. Begin juni gaan de bierkeurmeesters een weekeind lang keuren om de winnaars te bepalen. Zelf ben ik ook van de partij en ik heb er zin in. Na gedane arbeid hebben we altijd nog wel trek in een biertje, terwijl we dan de volgende ochtend om 10 uur weer klaar moeten zitten voor een volgende ronde (dat valt niet altijd mee ;-)).

De laatste clubavond voor de zomervakantie wordt besteed aan het keuren van de bieren van de clubkampioenschappen (klasse A en C) en het kloonbier, een American Pale Ale. Iedereen kan hieraan meedoen. Er zullen, onder leiding van een bierkeurmeester, per tafeltje zo'n 10 bieren beoordeeld worden. Leuk om eens samen bieren de bespreken. Buiten alle keuringsactiviteiten is er ook gewoon de gelegenheid om onder het genot van een biertje, aan de bar of in de gang dan wel buiten met anderen, het laatste biernieuws te bespreken.

En dan zien we jullie weer na de zomerstop bij de BBQ!!! Tijdens de laatste ALV gaven jullie massaal aan prijs te stellen op deze activiteit. Het organisatieteam (Jan en Wilma Wurpel met de rest van het bestuur en de nodige vrijwilligers) hebben hier best wel werk aan!! Zorg dat je laat blijken dat dit op prijs gesteld wordt door je ook werkelijk in te schrijven!!

Dag,
Nico

In de Volkskrant schrijft Ionica Smeets (wiskundige en hoogleraar Wetenschapscommunicatie te Leiden) regelmatig over zaken als statistiek, grote/kleine getallen, misvattingen, enz. met betrekking tot getallen/cijfers. Door haar aangespoord kijk ik vaak kritisch naar gegevens in kranten. Eén zo’n geval was een Enorme Olieramp in e.o.a. woestijngebied.

“Wel 2000 are was verontreinigd met aardolie !” Hè? 2000 are, dat is 200.000 m². Een km², vierkante kilometer, is 1000 x 1000 meter is 1.000.000 m². Verontreiniging van 2 hectare met aardolie, zèlfs in een verlaten woestijngebied is niets niks, maar om dan te spreken van een ‘Enorme olieramp’ is wat overdreven. Een e-mail naar de redactie leverde op dat het ging over 2.000.000 m², ofwel 2 vierkante kilometer. Ja, dat is dan toch andere koek, maar dan nog niet in verhouding met een ‘echte’ olieramp, zoals die in de Golf van Mexico.

Nu weer de gevaren van alcohol. Wat is de mededeling: "Eén glas alcohol, bier, jenever, wijn, e.d. per dag, bekort ons leven met een half uur". Nou, dat is nogal wat. Dus gaan we maar even rekenen. De berichten nopen mij ertoe.

Zoals ik al eerder wel eens verteld heb, maakte ik eerst ca. 25 jaar wijn, totdat ik in Gouda kwam wonen. Daar werd het, na ca. 6 jaar, bier brouwen. Van die wijn dronk natuurlijk ook en stel: één glas per dag (soms twee, maar goed.) Met bierbrouwen begon het ‘zware’ drinken van wel één flesje per dag.

Elke dag één glas alcohol, levert per maand 30 x ½ uur, ofwel 15 uren korter leven. Een jaar lang dit slechte gedrag, 12 x 15 uren is 180 uren waarmee je leven afneemt. Dat is afgerond 7½ dag, ook afgerond één week. Een beetje ongenuanceerd: ik drink dan ca. 30 jaar elke dag wel een glas alcohol (en oh! dat smaakt zo lekker). Dat zou betekenen dat ik nu 30 weken korter leef dan wanneer ik géén alcohol zou hebben gedronken. Nou, oh jee !, ik haal mijn 100^ste verjaardag niet!

De wetenschappers, die dit onderzocht hebben, neem ik heus wel serieus. Maar… niet iedereen heeft hetzelfde gestel. Ik ken genoeg mensen die ouder zijn dan ik en lichamelijk meer presteren; ook omgekeerd: mensen die veel jonger zijn (waren) dan ik en nu niet meer over deze aardbol rondlopen. Dat waren mensen die gezond leefden. En het plezier om je tijd leuk en nuttig door te brengen met vrienden om bijvoorbeeld bier te brouwen en het gezamenlijk op te drinken, telt dat ook mee in je leven?

Goed, het oude advies: 1 glas alcohol per dag is goed voor je gezondheid, geldt dan wel niet meer, maar ik drink ook niet voor mijn gezondheid. Ik drink omdat ik het lekker vind en daar ga ik vooral mee door.

Naschrift

Een week later neemt de krant gas terug: “Gevarenzone begint pas bij tien glazen in de week”.

Dat bericht over: “1 glas alcohol en een half uur korter leven”, was gebaseerd op statistisch onderzoek. Wat geldt in deze zaak?: “Je hebt leugens, grove leugens en statistieken”. Wat blijkt: uit die statistieken kon slechts héél eenzijdig die conclusie geperst worden. Kortom: “de bewering is uit de lucht gegrepen” en heeft alleen in de verre verte enige grond.
 
“Proost, neem er nog eentje”.

De proeftuincommissie heeft  er de vaart ingezet. We hebben er allemaal zin in en ook in ons clubblad is al het een en ander duidelijk gemaakt. Straks allemaal inschrijven natuurlijk.

Nu we het toch over uitproberen hebben: ik had nog een proefbrouwsel van een 10 liter session bier ingezet, en dat ging lekker snel. Niet alleen ben je vlot klaar op de brouwdag, maar het gist had maar 2 dagen nodig. De derde dag al overgezet, SG 1008! Tja, session en maar 10 liter…

Om het proeven te versnellen (je bent natuurlijk nieuwsgierig) heb ik één flesje direct gebotteld en bij 27 °C weg gezet. Uiteindelijk betekende dit dat ik op een zondag had gebrouwen en de zondag erop een prima biertje zat te drinken. De rest is gewoon koel gelagerd. Dit is wel een hele snelle vorm van brouwen, maar doordat er niet gelagerd is, denk ik dat er een stukje ontwikkeling gemist wordt van het uiteindelijke bier (hoparoma’s ontwikkelen nog, kruiden worden meer geïntegreerd, etc.). Maar je kunt wel heel snel je recept bijsturen, wat ik dan ook heb gedaan.

Helaas was het wat laat voor het ONK en de inschrijving bleek al gestopt toen ik me wilde inschrijven. Volgend jaar, wanneer 't Wort Wat! weer de organisator zal zijn, moet ik toch eerder het brouwen voor een wedstrijd gaan inplannen… het wordt tenslotte toch een soort thuiswedstrijd.

Proost, Ben

Astringent, een smaak die het best te omschrijven valt als ‘bittere thee’, is nauw verbonden met het maischproces. Met name het gebruik van te veel of te warm spoelwater zal resulteren in vorming van tannines in je bier.

Astringent is een bittere, zure smaak. Ga maar eens een oud theezakje uitzuigen, dan zal je deze smaak ook proeven. Het is afkomstig van looizuur ofwel gallotannine. Dit is een polyfenolische, chemische stof, die aanwezig is in de kafjes van de graankorrel. Het komt altijd wel in een bepaalde mate voor in bier en is een gevolg van maischen op een te hoge temperatuur of een te hoge pH. Een hoge pH (= alkalisch; boven 6.0) heeft tot gevolg dat er meer tannines uit de graankafjes in het wort komen en hetzelfde gebeurt tijdens het spoelen van de maisch met te heet spoelwater. De temperatuur van spoelwater mag maximaal 76 °C zijn.

Maischwater is altijd lager in pH dan het standaard brouwwater uit de kraan, waar het uit samengesteld is. Oorzaak is dat mout een mate van zuurheid heeft. Donkere mouten zijn zuurder dan lichte, zij verlagen dus de pH van de maisch. Tijdens de maisch kan er dus weinig fout gaan, het gaat mis als er met relatief veel en te warm spoelwater gewerkt wordt. Het kraanwater heeft in Nederland een pH van 8, wat voor het brouwproces te hoog is. Tijdens het spoelen logen hierdoor de tannines uit en komen daardoor in het wort terecht. Een oplossing is om het spoelwater aan te zuren. Het is echter ook mogelijk om zonder aanzuren van spoelwater de tannines binnen de perken te houden. De werkwijze is door de hoeveelheid spoelwater te beperken, tot maximaal 4 liter per kilo mout. Dat zal er voor zorgen dat de pH van het wort niet boven de 6 uitkomt. Ook het beperken van de  duur van het spoelen helpt. Als het spoelproces lang duurt zullen er onherroepelijk meer tannines in het wort terecht komen. Probeer het spoelen altijd binnen 30 minuten te voltooien.

Dus samengevat:

• een spoelwatertemperatuur van maximaal 76 °C,
• de spoeltijd minder dan 30 minuten en
• niet meer dan 4 liter/kg mout.

Dit zal ervoor zorgen dat de pH binnen de juiste waarden blijft en de kans verminderen op het krijgen van buitensporige veel tannines in je bier.

Dit keer was de clubavond niet op de laatste maar de voorlaatste vrijdag. Dit in verband met koningsdag en omdat dat gepaard gaat met veel bier doen wij het nu anders. Water, daar gaan we het over hebben. Het hoofdingrediënt van ons bier, verklaard door de mensen van de PWN en zoals gewoonlijk met een spreker, dus de proefglaasjes klaarzetten en de crackers om de mond droog te houden.

Wilma was verhinderd en had voor mij als ondersteuning twee Waternimfen uit onze waterprovincie Friesland uitgenodigd. Maar ook met het schenken van bier konden ze goed uit de voeten (vermoedelijk door hun partners).

Ik dacht “Er komt een keur aan water (hemelwater-/bron-/Rijn/leiding- of zeewater, kan ik daar misschien zout bier van bouwen?) voorbij om te proeven” maar helaas niet. Wat ik wel heb begrepen is dat we hier in Nederland echt top leidingwater hebben, dankzij de mensen van het waterbedrijf. Zo goed zelfs dat het vergelijkbaar is met Bar Le Duc. Daar wassen we dus de auto mee, douchen en sproeien we de tuin, maar als ik een ½ literflesje koop bij de pomp betaal ik er 2 euro voor en dat doen we dan maar.

Heren, dank voor het werk en de uitleg. Ik weet nu dat ik door jullie werk van ons kraanwater bier kan brouwen en wat daarvoor komt kijken.

Ondertussen konden we starten met het SCHWARZ MAANDBIER VAN DE GEBROEDERS OUD. Wat ik zelf maar de toepasselijke naam OUD-SCHWARZ heb gegeven. Het was niet anders, maar eenmalig geschonken uit ¾ liter flessen.

De heren gaven een toelichting hoe alles tot stand was gekomen en wij achter de bar konden beginnen met het schenken en verstrekken van de wedstrijdformulieren. Het ging soepeltjes en smaakte soms naar meer, wat ik merkte aan de 50 ingeleverde formulieren met een totaal aantal van 366.7 punten. Dit geeft een gemiddelde van 7.334, een mooi resultaat.

De score varieerde tussen de 5 en 9 punten met hier en daar nog een opmerking zoals: Iets te gebrand voor een schwarz (7.8), zit iets scherps in van donkere mout meer en meer stout dan schwarz (6) en iets te veel zwarte mout, wel prima bier (8.2). Nick , Fok en Koen: dank voor het inzenden.

Dit was het dan weer en tot een volgende keer.
Jullie uitbater, John

P.S.: Dames dank voor de hulp!

NEIPA

Het gaat de laatste jaren echt hard met de populariteit van wat velen speciaalbier noemen. Zeker door de IPA, een immens populaire bierstijl. Een tijd geleden had ik al wat geschreven over de IPA en haar subcategorieën zoals de White IPA en de Session IPA. Nu schijnt er in de VS een nieuwe variatie op de IPA in snel tempo het hart van menig bierliefhebber te veroveren: de New England India Pale Ale (NEIPA) of de Hazy IPA. Ook in Nederland zijn er inmiddels enkele brouwers die de New England IPA brouwen.

De Hazy IPA heeft zijn naam te danken aan z’n uiterlijk, het is namelijk nogal… troebel. De eerste brouwers die deze IPA-variant aan de man hebben gebracht komen uit New England, VS.

Wat maakt deze New England IPA dan zo speciaal? Ten eerste voegen de brouwers grote hoeveelheden hop toe aan het eind van het brouwproces, meestal tijdens de vergisting. Hierdoor komen er veel polyfenolen in het bier, welke zorgen voor troebel bier. Hoewel er dan nog geen nood aan de man is omdat je dan nog kan filteren, kiezen de brouwers er vervolgens bewust voor om het bier niet of niet geheel te filteren.

Zoals altijd speelt ook bij deze nieuwe IPA de gist een belangrijke rol. Voor de Hazy IPA gebruiken ze vaak niet de typische Amerikaanse giststammen maar gemodificeerde Engelse giststammen. De giststammen die voor dit bier gebruikt worden hebben een lage tot gemiddelde vergistingsgraad waardoor het bier wat zoeter is en ze geven ook nog een flinke dosis fruitige smaken.

Wat bij de Hazy IPA opvalt is dat de bitterheid minder van belang is. Verder gebruiken de brouwers maar al te graag tarwe en haver als ingrediënten, granen die zeker zorgen voor enige troebelheid. Dat de Hazy IPA vanuit de VS  is overgewaaid naar Nederland, is duidelijk. Of het ook zo'n succes wordt hier, zien we wel. Creatief en innovatief is het absoluut.

Ontwikkelingen in hopland

IPA's staan gelijk aan hop en ook op het gebied van hop zijn er enige ontwikkelingen gaande die absoluut het vermelden waard zijn. Volgens de baanbrekende hopveredelaar Jason Perrault zijn er hopsoorten in ontwikkeling die volledig ongekende smaken en karakter kunnen geven aan bier. Perrault is CEO van Select Botanicals Group in de Yakima Valley, de maker van beroemde rassen, waaronder Mosaic, Citra en Simcoe en is een vierde-generatie hopveredelaar en -teler.

Een hop die op dit moment nog bekend is als HBC 438 biedt krachtige aroma's van tropisch fruit met toetsen van mint, kokos en vanille. Het mooie van deze hopsoort is, volgens de hopteler, dat je bij het brouwen al die smaken in het bier terugvindt maar dat blijkt helaas niet altijd het geval. Vaak kun je iets echt geweldigs in de hop ruiken, maar komt het niet tot uiting in het bier.

Perrault zegt overigens dat de nauw verwante HBC 472 dezelfde karakteristieken heeft, maar dat de vanille-, kokos- en houtkarakters veel meer uitgesproken zijn. Het lijkt bijna op een barrel-aged karakter, zelfs in die mate dat het een tannine-achtig mondgevoel geeft. Tijdens blindproeverijen is bier met deze hop zelfs als een barrel-aged bier gekenmerkt en dat komt alleen door de hop.

Volgens Perrault zijn er momenteel andere hopvariëteiten in ontwikkeling die afzonderlijke fruittoevoegingen aan bier ook onnodig maken. Hij ontwikkelt nu zelfs een hop die een grapefruitaroma geeft, waarvan je zou zweren dat het van pure grapefruitsap afkomstig is.

Hop is volgens hem zoveel belangrijker geworden dat zelfs die stijlen die ooit niet vertrouwden op de hop, nu subtiel kunnen rekenen op de hop om zich een beetje te kunnen onderscheiden. Nu maar hopen dat die hop met het hout-gelagerde karakter snel in de winkel te koop is. Tot die tijd moeten we het doen met houtsnippers.

Bronnen

• Brews News, New hop mimics barrel-ageing, James Atkinson, 27 maart 2017
• Draftmag.com, The new IPA, Zach Fowle, 18 juli 2016
  

Tijdnood

Je wilt niet weten wat zich in je huis verzamelt in, zeg, 30 jaar. Dat is niet bewust verzameld met als doel om juist al die spullen te verzamelen, maar zoiets gebeurt gewoon. Als je 30 jaar geleden iets leuk en interessant vond, bewaarde je daar ongetwijfeld ‘harde bewijzen’ van. Dat kunnen boeken zijn over een onderwerp dat je toen interesseerde, of computers, uit die tijd dan (Commodore 64 of ZX-Spectrum), of fietsen of wat dan ook. Hoeveel mensen hebben geen boekenkasten vol staan met leesboeken, leerboeken, hobbyboeken, opzoekboeken, enz., enz… En dan nu de vraag: gebruik je dat ook nog allemaal? Weet je nog ongeveer welke boeken je hebt? Heb je ze allemaal gelezen of wel eens gebruikt als naslagwerk? Kortom, is dit nog wel de moeite waard om te bewaren.

Wij dus ook. En omdat wij geen kinderen maar wel een heel huis tot onze beschikking hebben, kom je om in de ruimte. Althans… toen. Ook nu kom je nog wel eens thuis met iets wat je beslist nog een tijdje tot je beschikking wilt hebben, maar waar je niet meteen emplooi voor hebt. Dat moet je dus even ‘kwijt” (niet weggooien, maar bewaren bedoel ik dan) en dat doe je dan in de vorm van… noem het even opruimen, of tijdelijk ergens stallen. En dan kom je ineens tot de ontdekking dat eigenlijk al heel veel plaats in je woning al in gebruik is door eerder belangrijk geachte items.

Dus zijn wij eens gaan kijken wat we nu eigenlijk zoal hadden staan en daar bleek verrassend veel ‘spul’ bij te zitten, dat tóen wellicht interessant was, maar nu eigenlijk geen waarde meer heeft. Ik zeg dat nu even heel makkelijk, maar zo makkelijk is dat natuurlijk niet. Je pakt een doos die ver weggestopt staat, helemaal achteraan op zolder (nadat je jezelf er een weg naar toe hebt gebaand) en dan doe je die doos open (want je was allang vergeten wat daar nou in zat) en terwijl je al die items dan bekijkt, komen daarbij allerlei herinneringen naar boven.

Welnu, om een heel lang verhaal kort te maken… ik heb de laatste tijd wat weinig tijd gehad om me voor te bereiden op het maandelijkse bierstukje voor ons clubblad. Dus wat nu geschreven? Dan kijk ik altijd even op internet. Daar vind ik vaak de meest uiteenlopende nieuwtjes over bier en daar kan ik vaak alweer een stukje uit halen. Nu, voor het gemak, even een opsomming van een paar dingen die er voor mij uitsprongen.

De eerste Bierista cursisten hebben hun bierdiploma weten te behalen. Weten jullie nog? Ik schreef hierover eerder in maart. En zoals jullie mij misschien inmiddels kennen, was ik daar nou niet echt positief over, maar zou ik me wel inschrijven. Dat is er voor mij niet van gekomen, maar 20 ander mensen hadden zich al wél aangemeld en… ze zijn allemaal geslaagd! ‘De twintig bierliefhebbers hebben vanuit luie stoel thuis, veel geleerd over bierstijlen, bier & food, ingrediënten het brouwproces en meer!’ aldus het nieuwsstukje. ‘Brouwmeester Marc Janssen van Grolsch heeft maandagavond de eerste twintig Bierista’s hun bierdiploma uitgereikt in de brouwerij in Enschede. De twintig bierliefhebbers hebben de Bierista Bieropleiding succesvol afgerond en zijn nu klaar om nog meer speciale bieren te ontdekken en om vrienden, familie, klanten en gasten te adviseren in de jungle van speciaalbier.’ Ze hebben de brouwmeester van Grolsch weten te strikken om het ‘diploma’ uit te reiken. Zie je, als ik die cursus nu ook even had gevolgd, was ook ik nu klaar geweest om ‘nog meer speciale bieren te ontdekken en om vrienden, familie, klanten en gasten te adviseren in de jungle van speciaalbier’. Grotere onzin bestaat toch niet?

Maar het gaat nog verder: ‘De Bierista Bieropleiding is met duizend inschrijvingen in ruim een week de grootste on-line biercursus van Nederland’. Is dat 1000 precies, of ietsje meer of minder? En dan die woordkeuze: ‘Er is waanzinnig veel belangstelling voor bier. Bier is hot’. Je bent toch niet wijs als je bier drinkt dat ‘hot’ is. Bier drink je op z’n minst koel en sommige gewoon koud. In extreme gevallen, als je er gewoon niets van wilt proeven, tegen de 0°C. Heineken ICS Cold bijvoorbeeld.

En het gaat nóg verder met: ‘Heel veel mensen willen genieten van een goed glas bier, maar weten door het enorme aanbod nauwelijks nog wat ze moeten kiezen. De Bierista Bieropleiding geeft je overzicht en houvast in de snel veranderende bierwereld”, aldus Alain Schepers, samen met compagnon Maurice Buijs ontwikkelaar van de succesformule’. Maar deze 20 arme schapen hebben zojuist de cursus afgerond en dat terwijl bierwereld zo snel verandert! Je bent koud klaar met je cursus en je loopt eigenlijk alweer achter. Je gaat mij niet vertellen dat ze voortaan, staande voor het bierschap in de plaatselijke supermarkt, Alain of Maurice even kunnen bellen over dat nieuwe biertje dat te koop is, maar op de cursus niet behandeld is, stomweg omdat het er toen nog niet was.

En wat dacht je van: ‘Ook krijgt de student tal van praktische weetjes en feitjes aangereikt, waarmee je vrienden en familie wat te vertellen hebt. Terwijl Nederland er nog niet uit is of een leerling op een echte school met een looptijd van ten minste een paar jaar met elke dag aanwezig zijn in het klaslokaal, misschien ook wel student genoemd moet gaan worden, kunnen de cursisten van de ‘on-line’ cursus zich blijkbaar meteen al student noemen. Dat zou inhouden dat ze dus ook gestudeerd hebben. Jeee… zouden ze ook een studentenvereniging hebben opgezet? Genoeg over deze onzin. Als je er nog meer van wilt weten moet je even op de Bierista site gaan kijken, of naar het volgende webadres gaan, waarvandaan ik bovenstaande onzin afplukte: https://www.biernet.nl/nieuws/eerste-bieristas-verkondigen-het-bierwoord.

Dan over Heineken die via PicNIc (je weet wel, die on-line supermarkt die geen winkels heeft en waarbij je dus al je boodschappen doet via een ‘app’ op je telefoon of tablet) een nieuw product aanbiedt. Hè, heeft Heineken een nieuw product dan? Welnu, blijkbaar zag Heineken ook een stukje groeimarkt in PicNic en hebben ze samengewerkt om het ‘kwart krat’ pils te ontwikkelen. Toen ik dit voor het eerst hoorde had ik moeite om niet van mijn stoel af te vallen van het lachen. Ik stelde meteen de tegenvraag: ‘een six-pack’ dus? Nee, dit was niet zomaar een six-pack, omdat six-packs in Nederland praktisch altijd helemaal in het karton zitten. In sommige landen zit er alleen maar wat karton om de halzen van de zes flesjes en dat is nu precies wat Heineken ‘ontwikkeld’ heeft. In het artikel zeggen ze het zo: ‘De KwartKrat is speciaal gemaakt voor deze duurzame distributiemethode. Het voordeel van de krat is dat er enkel een kartonnen houder overblijft’. Volgens mij blijft er bij een ‘standaard’ six-pack Heineken flesjes ook alleen maar een kartonnen houder over, maar wie ben ik? Kunnen we het beste samenvatten als: beter goed gejat, dan slecht bedacht.

Meer over Heineken. Heineken heeft namelijk naast de geniaal genaamde H41 biertjes (met 41 verwijzend naar de gebruikte gist) nu ook biertjes die gemaakt zijn met de H71 gist. Op het etiket schrijft Heineken: ‘wild lager’. Let op: dit is Engels en geen Nederlands. En dát is de Argentijnen nu weer in het verkeerde keelgat geschoten. Waarom dan? Misschien een vreemd verhaal dat met die H41 en H71, maar in het stukje op biernet.nl wat ik hierover vond, schrijven ze dat de 41 en de 71 naar een locatie (41°O, 71°S) op de wereldbol verwijst. Op biernet zeggen ze het zo: ‘In Nederland is Heineken H71 niet te koop. Dit bier is bedoeld voor de Franse markt. In Nederland werd vorig jaar Heineken H41 gelanceerd. De 41 staat voor de breedtegraad en de 71 staat voor de lengtegraad van de plek waar het gist is gevonden. Het gaat dus om hetzelfde gist dat gebruikt is voor deze bieren’. Op het etiket van het flesje ‘H71 Wild Lager’ heeft Heineken een plaatje van Argentinië met een eiland van de Falkland eilanden afgedrukt en daarbij gezegd dat dit het United Kingdom (UK) betreft en dat viel een twitteraar dan weer op en door de tweet hij eraan wijdde, heeft Heineken weer diep door het stof moeten gaan aan het hof van Argentinië en hebben ze het etiket moeten wijzigen.

En dit was het weer, wegens tijdnood. Snel verder met opruimen, euh… oh nee, ruimte scheppen voor nieuwe projecten!