Het wordt weer warmer, het bier kouder en de barbecue wordt weer aangestoken. Mijn naam is Kees Heynis, sinds februari 2022 ben ik bestuurslid van de club. Een beslissing waar ik geen spijt van heb. Wel is het wennen, bier is mijn grootste passie en hobby. Sinds 2019 ben ik gecertificeerd biersommelier. Mijn opleiding heb ik bij Doemens in Duitsland volbracht. Het zijn 2 andere werelden, de brouwers en de sommeliers. Toch willen we allebei mooie en heerlijke bieren. Ik heb lang getwijfeld om toe te treden, maar na een aantal gesprekken met Theo hapte ik toe. De sfeer in de club en bestuur zijn goed. De commissies die ik in portefeuille heb zijn clubkampioenschappen, kwaliteits- en gistcommissie. Mooie commissies waar ik hoop mijn steentje aan bij te kunnen dragen.

Afgelopen clubavond

De clubavond van 29 april j.l. vond ik superleuk, Patricia had een mooie presentatie gemaakt om de Alpe d'Huez die ze gaat wandelen. De reden hiervoor is om geld in te zamelen voor de ziekte kanker. Een leuke quiz, een verloting met een zelf gebrouwen stout en een mooie donatie brachten uiteindelijk het benodigde bedrag op van 2500 euro op. Patricia, heel veel succes toegewenst van bestuur en clubleden.

Komende clubavond

Deze zal in het teken staan van het Kloosterbier van Kleiburg. Ik ben als biersommelier verbonden aan de brouwerij Kleiburg. Ik verzorg de rondleidingen en proeverijen van de brouwerij. Brouwerij Kleiburg en Klooster Kleiburg zijn verbonden aan elkaar. De abt van het klooster is ook directeur van de brouwerij. Het bier is eigenlijk geen abdijbier maar ook geen trappist. Ik zal een presentatie geven samen met de brouwmeester Remco van den Berg. We laten jullie ook een aantal bieren proeven. Hopelijk kan Remco daarnaast het een en ander uitleggen over deze prachtige bieren.

Brouwdag 14 mei 2022

Deze brouwdag ging niet door, er waren te weinig brouwers aangemeld.

Recept van de maand

Zo vlak voor de zomer kan je mooi nog even een lekker snel witbiertje maken. Dit recept leent zich daar uitstekend voor. Als de vergisting een beetje lekker gaat kan je al na 2 weken (1 week hoofd vergisting en 1 week lagering) bottelen. Dan kan je de eerste fles na één week warmte-kamer alvast gaan proberen. Dus totale fabricageproces 3 weken en drinken maar. Sneller kan haast niet.

Ook als je van allerhande fruitige toevoegingen houdt is dit je kans. De sinaasappelschil en of koriander is eenvoudig te vervangen door alles wat er maar in de buurt van een fruitschaal durft te liggen.

Je kan in principe wel tot 400-500 gr fruitachtige zooi per liter toevoegen. Doe dat dan tijdens de lagering. Houd wel rekening met de extra fruitsuikers die je er dan als extraatje bij krijgt. Dat zou namelijk zomaar een procentje of 2 extra plezier in je glas kunnen gaan vormen.

Groeten,
Michael

Recept voor mei: WederomWit

Technisch Fische

Ingrediënten

Maischschema

Opmerking van de brouwer

• Hoofdvergisting 1 à 2 weken op 18-25°C
• Lageren 1-3 weken op 5-15°C
• Bottelsuiker ongeveer 6,5 gr/liter

Afsluiting 2020-2021

En nu het vervolg.

Het zit erop, deze twee zware jaren. Mijn val met de fiets en 6 maanden met nekkraag en het alleen zijn. We kunnen nu 2022 met een nieuwe start beginnen.

Allereerst het resultaat van twee jaar maandbierwisselkei met horten en stoten; boerderij wel of niet open en met hoeveel mensen dan? Tap wel of niet, mogen kaas en worst wel op tafel en mag je met z'n tweeën met je handen in een bakje pinda's? Allemaal vragen waar het OMT soms lang over moest nadenken. We zijn eruit, alles mag weer en we zijn dus ook met de clubavonden gestart.

Wie is de winnaar geworden van deze periode?

We hadden in 2020/21 vier maandbieren.

• De eerste was van Theo van Eijden op de clubavond van december 2019. Een Helles mit hopfen.
• De tweede in januari 2020 was van Stefan Hendriks. Voor het eerst in 18 jaar als maandbier een bovengistend pils 8%.
• De derde was in februari 2020 van Dennis van Rijswijk. Een gerookt California Lager met subtiele rooksmaak. Helaas gingen we hierna dicht.

Toen we na 6 maanden weer open mochten, kon het uitgestelde maandbier van maart van Ronald en Martin van Rijsel op tap. Dat was een sterke wethop Saison met hop uit blik. Dit uitstel kwam de smaak niet ten goede en dat was jammer.

En dan nu de punten

Dit was het weer tot een volgende keer.
Jullie uitbater JOHN

29 april, de avond dat ik voor Alpe d’HuZes de clubavond mag organiseren. Zenuwachtig rij ik naar Hoofddorp toe. Wat kan ik verwachten? Zal het wel goed gaan? Kan ik overbrengen dat het voor een goed doel is? Ik weet van tevoren al dat wanneer ik voor iedereen sta dat ik zenuwachtig zal zijn en dicht zal klappen. Dit weerhield mij meestal om dan dingen te organiseren, maar nu niet. Dit keer is het voor Alpe d'HuZes. Ik weet waarvoor ik het doe. Zoals het motto van de Alpe d'HuZes is “Opgeven is geen optie”, zo zie ik het ook voor het ophalen van sponsorgeld. Chris heeft de donaties voor de bierproeverij op zich genomen en ik doe wat andere voorbereidingen. Om half 9 introduceert Dennis mij en waarom ik de clubavond organiseer. Boven verwachting krijg ik nog net mee dat er nog 1 flesje Export Stout staat en wie daarvoor een laatste donatie wil doen. Eh, een laatste flesje dat was echt boven verwachting. Ik start zenuwachtig met mijn verhaal en moet vaak op mijn blaadje kijken, want ik heb ieders aandacht. Zeker als ik vertel dat 124.000 mensen in 2021 de diagnose kanker hebben gekregen, is het oorverdovend stil. Na mijn verhaal over waarom ik meedoe aan de Alpe d'HuZes start ik de pubquiz die ik voor deze avond heb georganiseerd. Iedereen kan met zijn mobiel meedoen en er wordt serieus gestreden om de winst. Ik had voor de top 3 een lekkere prijs samengesteld. De vragen gingen over Alpe d'HuZes en bier (hoe kan het natuurlijk ook anders).

Na de pubquiz hebben we even een korte pauze gehouden zodat de rest even zijn/haar verlies kon wegdrinken. Daarna probeerde ik Theo's vraag te beantwoorden waarom mijn Export stout vorig jaar had gewonnen. Er had al een artikel – inclusief recept – over mijn Export Stout in het clubblad gestaan, maar niet iedereen leest het clubblad (ikzelf ook niet altijd). Dus een korte uitleg volgde over hoe ik te werk ga als ik met een wedstrijd mee wil doen, hoe ik een recept schrijf, mijn brouwproces, etc., etc. Daarna begeleidde Chris de proeverij, omdat ik op dit ogenblik even geen alcohol mag drinken. Ik kon op dat moment even tot me door laten dringen dat er al voor een geweldig bedrag gedoneerd was door de aanwezige leden. Echt overweldigend! Tijdens de proeverij hebben we mijn Export Stout vergeleken met die van Poesiat en Kater en, gezien de vele positieve reacties, heb ik het met mijn bier best goed gedaan. Daarnaast hebben we ook nog een kleine foodparing met een stukje bierfudge gedaan. Hoewel ik uitgelegd heb hoe ik het gemaakt heb, verwacht ik natuurlijk niet dat iemand het onthouden heeft. Dus het recept is elders in het clubblad geplaatst. Door alle interactie tijdens de proeverij vergat ik bijna de prijzen van de loterij te verloten. Gelukkig dacht ik er nog op tijd aan en hebben we gelukspoppetjes, bierfudge, glazen met export stout en bierstroop kunnen verloten. John Gouwerok was met drie prijzen de grote winnaar.

Tijdens de club-avond waren er ook wat toezeggingen voor donaties gedaan en ik kon aan het einde van de avond vol trots vertellen dat ik mijn streefbedrag voor de Alpe d'HuZes ruimschoots behaald had. Tijdens dit schrijven heb ik al €3.158,16 opgehaald voor het goede doel. Woorden schieten echt te kort hoe enorm dankbaar ik ben voor alle donaties. Ook hebben diverse leden mij enorm geraakt met hun persoonlijke verhaal. 2 juni neem ik iedereen in gedachten mee. Vooral mijn vriendin, waar ik tijdens de clubavond over vertelde dat zij aan het strijden was tegen kanker, zal ik in mijn gedachten meenemen. Zij heeft afgelopen weekend de strijd tegen deze kloteziekte helaas verloren.

Een lekker biertje

Als ik dit schrijf zit ik in het vliegtuig terug naar Nederland. Lekker een weekje all inclusive Egypte achter de rug.

Ik bestel een biertje want ik ben nu eenmaal een bier-man en ergens in de wereld is het al 12 uur geweest dus het mag. Heineken, normaal trek ik daar mijn neus voor op maar nu kan ik er zowaar van genieten.

De all inclusive formule bevat ook in Egypte alcoholische versnaperingen maar op de een of andere manier wil het met het bier niet lukken. Na een lange reis bij aankomst natuurlijk een biertje aan het zwembad genomen: Pharaons van de tap, een lokaal pils, dun en niet goed op temperatuur (te warm), geschonken in plastic (acryl) bekers van het type dat we thuis ook gebruikten toen zoonlief nog klein was. Jammer, maar wist ik veel dat dat het koudste biertje zou zijn dat ik deze vakantie zou drinken. In de dagen erop werd de tap almaar warmer en ging het bier van acryl over in papieren koffiecups. Dus dun, warm en uit papier…

Geen Pharaons meer! Mijn vrouw komt enthousiast melden dat ze “Stella Artois” uit blik hebben aan het strand. Stella Artois blijkt “Stella” te zijn, een Egyptisch bier. Wel uit blik en ook iets ronder van smaak maar helaas weer niet op temperatuur. Een glas heb ik intussen geregeld maar lauwwarm bier is niet mijn ding.

De rode wijn is eigenlijk ook iets te warm maar komt wel in glas en is duidelijk beter te verteren. Gek genoeg zijn alle cocktails wel op temperatuur, dus pina colada overdag en een wijntje bij het avondeten, een mens moet tenslotte genoeg drinken als het warm is. Toch vreemd als je bedenkt dat ze hier eeuwen geleden ten tijde van de farao's al bier brouwden.

Ook in moderne tijden wordt er in Egypte naar verhouding veel bier gedronken. Nu staat er dus een Heineken voor me met een plastic bekertje… gelukkig kunnen ze bij Boeing naast vliegtuigen ook fatsoenlijke koelkasten maken en dus heb ik hier een bier voor mijn neus staan dat koud is en redelijk rond van smaak is. Dat plastic bekertje vergeet ik maar even want 2 van de 3 goed is best een mooie score. Zo zie je maar weer wat externe factoren een verschil kunnen maken. Bij 't Wort Wat! maken we ons druk over een graadje lager of hoger vergisten, een halve gram suiker meer of minder voor de navergisting, geen headspace in de flesjes om oxidatie te voorkomen. Maar ik denk dat voor velen van ons geldt dat ons eigengebrouwen bier in dezelfde groentelade van de koelkast gaat als de bietjes en de sla. M.a.w. drinken we ons zorgvuldig gebrouwen bier wel op de juiste temperatuur? De penari’s hebben een eigen bierkoelkast maar die staat steevast geprogrammeerd op 4,3 °C.

Een lekkere imperial stout mag van mij wel een beetje warmer zijn dus die bewaar ik in de kelder. Dit is wel een leuk item om ons eens in te verdiepen: welk bier op welke temperatuur te drinken. Hebben de Penari’s behalve vakantie vieren ook nog bier gebrouwen? Jazeker, we hebben op de laatste brouwdag de RedIpa gebrouwen. Het ‘red’ konden we er niet in terugvinden dus hebben we bietensap na hoofdvergisting toegevoegd. Geen rood kookvocht maar sap van de reformwinkel. Het resultaat mag er zijn: erg rood maar met een bietensmaakje. We hebben het bier rootbeetipa gedoopt kortweg: RIP.

Brouw ze en blijf gezond!
Penari

Benodigdheden

• 

  1 blik gecondenseerde melk
• 800 gram pure chocolade
• 120ml ge-eisbockt Export Stout

Ook nodig

• Rechthoekige bakvorm van ongeveer 19x28cm bekleed met bakpapier
• Siliconen spatel om mee te roeren
• Grote pan
• Kleine pan

Zo maak je deze bierfudge

Belangrijk: zet alles klaar! Als je fudge maakt mag je ook niet weglopen. Je moet de fudge blijven roeren anders kan de fudge lichtjes aanbranden. Het is dus belangrijk om alles klaar te zetten.

Smeer de bodem en zijkanten van de bakvorm heel licht in met olie en bekleed met bakpapier. Dit doe je om je fudge makkelijk uit de vorm te krijgen. Je kan eventueel ook een siliconenvorm gebruiken.

Zet de grootste pan met een laagje water op laag vuur en zet de kleinere pan hierin. We gaan de fudge au bain-marie maken. Warm heel even de gecondenseerde melk au bain-marie voor in de pan en doe de chocolade en het bier erbij. Verwarm de ingrediënten. Start met roeren en stop niet meer. De chocolade gaat smelten. De suikers gaan karamelliseren en de chocolade neemt het bier op. Dat maakt de fudge extra lekker maar ook extra gevoelig voor aanbranden. Zorg ook dat er geen water of condens bij je fudge komt want dan kan je het weggooien. Het wordt dan in 1x een harde massa. Als alles net begint te smelten lijkt het op een gegeven moment dat het gaat schiften, maar gewoon blijven roeren. Wanneer alles gesmolten is dan zie je het een mooie gladde massa worden. Zodra het een mooie gladde massa is geworden, stort je de inhoud in de bakvorm. Verdeel de fudge gelijkmatig en strijk de bovenkant zo glad mogelijk. Laat de bierfudge iets afkoelen en zet daarna in de koelkast.

Snij de fudge na een uur of 3-4 in stukken. Groot of klein net wat je wilt.

Fudge bewaren

Bewaar de fudge in de koelkast of diepvries. Bewaar je de fudge in de koelkast, dan blijft het 4-5 dagen goed in een goed afgesloten bakje. Je kunt fudge ook in de diepvries bewaren, maar ik vind de structuur wel ietsjes veranderen. Ik zou het alleen aanraden, als je het niet op krijgt en je graag een deel voor later wilt bewaren.

Serveertips

Dit is een geweldig cadeautje. Koop een glazen schaaltje of een leuk kommetje bij bijvoorbeeld Xenos of Action. Doe daar een paar stukken fudge in, inpakken in doorzichtje folie, strikje of een leuk touwtje er omheen gestrikt en klaar. Als je de fudge te plakkerig vind kan je ze eventueel per stuk verpakken in mini muffinvormpjes.

Eet Smakelijk!

Op de website van 't Wort Wat bestaat de mogelijkheid om reactie te geven en vragen te stellen. Sommige vragen en antwoorden willen we graag met een groter publiek delen. Want voor beginnende brouwers is het brouwproces soms niet duidelijk en roept het nog veel vragen op.
Het formulier van pagina http://www.twortwat.nl/bericht werd ingevuld.

Beste Cor,

Voordat je actie gaat ondernemen zou ik eerst gaan proeven hoe de vlag er bij hangt. Je kan met een wijndief of proefpipet wat wort uit het vat halen en proeven of het nog de moeite waard is om verdere actie te ondernemen. Meet gelijk ook het Soortelijk Gewicht, dan heb je een idee waar je staat met de vergisting. Het is namelijk heel best mogelijk dat het nog niet bedorven is. Dit proef je gelijk, zeker als er een melkzuurinfectie in gekomen is. De kans hierop acht ik niet groot. Een wilde gist zou eerder het geval kunnen zijn, maar met een overdaad aan verse gist zou je dit nog kunnen onderdrukken. Voeg bij een positieve uitslag een zakje korrelgist toe; omwille van de snelheid zou je kunnen overwegen om er twee te kiezen. Laat het bier vervolgens goed uitgisten, neem daar ruim de tijd voor. Je weet namelijk niet zeker wat er allemaal aanwezig is in je bier. Na enkele weken kan je nog een beetje bier met de wijndief uitnemen om te proeven.

Groet,
Theo van Eijden

Leg de fles in de vriezer. Hierdoor zal het water bevriezen. Haal het bier een tijd voordat je het wilt gebruiken in je bierfudge uit de vriezer en zet deze ondersteboven op een glas of maatbeker. Nu zal de alcohol en smaakcomponent in je glas druppen, en als laatste het water dat ontdooit. Hoe eerder je stopt met uitlekken, hoe hoger het alcoholpercentage en de smaakconcentratie van je eisbock. Persoonlijk laat ik het altijd tot ⅓ van het originele volume uitlekken.

Bron

https://www.opener.nl/eisbock

De winnaars van de pubquiz Alpe d'Huzes, waarin vragen beantwoord moesten worden over bier, food pairing en het geldinzamelingsproject Alpe d'HuZes, zijn Theo, Wilfred en Fredald. Ziehier de gelukkigen met hun prijzen, die beschikbaar zijn gesteld door Poesiat&Kater. Met dank aan de organisatoren Patricia en Chris Talbot.

Het avontuur met de Coconut porter is nog niet ten einde. Zo’n bier moet lang rijpen, oké. Geduld beoefenen dus. Maar één ding is nu al zeker, de hopzak houdt kokosmateriaal niet uit je bier. Ik had, nadat de hopzakken waren verwijderd, de porter nog een paar dagen koel gehouden, om daarna direct te bottelen. Nu zie ik onderin de flesjes al een stevig laagje materiaal liggen wat er eigenlijk niet in hoort. Ik hoop maar dat het niet de hoeveelheid CO₂ beïnvloedt (bommetjes). Als u ooit van plan bent om zo'n bier te brouwen, raad ik u ten eerste aan kokosschilfers (i.p.v. geraspte kokos) te gebruiken (deze vorm van kokos vond ik pas nadat ik al had gebrouwen). En ten tweede: na de kokoslagering het bier nogmaals in een nieuw vat te lageren, alles om dit te voorkomen en het bier mooi helder te krijgen.

Ondertussen genieten we van een batch meibock en denken we weer na over de nog te brouwen zomermaandbieren. Maar met dit warme weer en de bijna verstreken datum voor het clubblad, heb ik toch maar alvast een fles in de koeling gezet. (Lang liggen van het bier kan altijd nog, toch? Nieuwsgierigheid is moeilijk te bedwingen.) Dus vanmiddag moet hij open…

Zoals altijd met een eerste fles gaat dat heel voorzichtig, in dit geval zelfs met een handschoen aan. Maar een zacht zuchtje bij het openen van de fles doet vermoeden dat het wel goed zit met het CO₂ gehalte. Ik ben er maar even voor in het zonnetje gaan zitten. Na voorzichtig inschenken toch een mooi helder bier, met een aangename geur. Bij het nuttigen komt de term dessertbier bij me op. Het is een stevig biertje, met een mooi ingetogen hopbitter en door de smaken van de Imperial Porter slingert zich een vleug kokos. Zeer aangenaam, mag ik wel zeggen, dus het experiment waard. Nu nog een paar maanden op de fles lageren (en af en toe proeven…) voor een optimale balans. Laat dat dessert maar zitten, dit is lekker genoeg.

Proost, Ben