Het einde van het jaar komt met rasse schreden dichterbij. Met nog maar 2 clubavonden te gaan naderen we het einde van het jubileumjaar.

De afgelopen Clubavond: Breng een Bier, Krijg een Bier

De clubavond van oktober stond in het teken van het thema “Breng een Bier, Krijg een Bier”. Het waseen avond vol gezelligheid, waar leden werden aangemoedigd om twee van hun zelf gebrouwenbieren mee te nemen. In ruil daarvoor kregen ze een biertje van de club terug. Dit zorgde voor eenleuke en interactieve manier om elkaars creaties te ontdekken en te waarderen.De sfeer was zeer goed en de tafels stonden vol met een indrukwekkende variëteit aan bieren, vanlichte bieren tot donkere stouts. De avond begon met een korte introductie van het thema van deavond. Al snel werden de eerste biertjes uitgewisseld en de gesprekken kwamen op gang. Er werdentalloze anekdotes gedeeld, van hilarische brouwfouten tot trotse verhalen over perfect geluktebatches. De leden genoten zichtbaar van de bieren en de bijbehorende verhalen. De avond werd alszeer positief ervaren. Regelmatig kregen we te horen dat dit voor herhaling vatbaar is.

De Komende Clubavond: Clubkampioenschappen

De volgende clubavond belooft minstens zo spannend te worden, want dan staan declubkampioenschappen op het programma. Deze keer gaan we in groepen bepalen welk bier inaanmerking komt voor de titel ‘beste bier van 2024’ en daarmee welke brouwer zal worden verheventot clubkampioen. Van de bieren die ter keuring worden aangeboden, zijn er twee flesjes per bieringeleverd. De bieren zijn ingeleverd in 30 cl euroflesjes met een neutrale kroonkurk.In groepen en onder begeleiding van een Bierkeurmeester gaan we de bieren in meerdere rondeskeuren. De speciale jaarbieren zijn dit jaar de Baltic Porter en de Weizen, beide gebrouwen op eengezamenlijke brouwdag eerder dit jaar. Het is spannend, want iedereen is benieuwd wie er met defelbegeerde titel van clubkampioen vandoor zal gaan.We gaan weer letten op verschillende aspecten zoals geur, smaak, aroma, kleur en schuimkraag. Hetwordt hopelijk een avond met veel goede bieren, waarbij de kwaliteit van de bieren centraal staan.Na de keuring zal er natuurlijk ook weer volop gelegenheid zijn om elkaars bieren te proeven enervaringen uit te wisselen.

Oproep aan alle leden van Twort Wat!

Onze vereniging draait op de inzet van enthousiaste leden zoals jullie. We zijn altijd op zoek naarvrijwilligers voor verschillende projecten en activiteiten. Of je nu een ervaren brouwer bent of netbegint, er is altijd een manier waarop je kunt bijdragen.
Specifiek zoeken we nog vrijwilligers voor de bar tijdens onze clubavonden. Je krijgt een cursus BHVvan Maatvast en je kan dan assisteren bij de bar.Heb je interesse om mee te helpen of wil je meer informatie? Neem dan contact op met een van debestuursleden of stuur een e-mail naar bestuur@twortwat.nl

Tritordeum, een nieuw graan voor de  thuisbrouwer.

Tritordeum is een innovatieve hybride graansoort die in de afgelopen decennia steeds meer aandacht heeft gekregen in zowel de landbouw als de brouwerijsector. Ontwikkeld in de jaren '70 door onderzoekers aan de universiteit van Granada in Spanje, is tritordeum het resultaat van een kruising tussen gerst (Hordeum vulgare) en durumtarwe (Triticum turgidum). Het doel van deze ontwikkeling was om de gunstige eigenschappen van beide ouders te combineren en tegelijkertijd de teeltomstandigheden te verbeteren. De ontwikkeling van tritordeum was een antwoord op de behoefte aan meer resistente en duurzame gewassen. Gerst en durumtarwe zijn beide belangrijke gewassen in de landbouw, maar ze hebben ook hun beperkingen, zoals gevoeligheid voor ziekten en hoge waterbehoeften. Door deze twee gewassen te kruisen, hebben de onderzoekers een graan ontwikkeld dat de sterke punten van beide combineert. Tritordeum heeft zich bewezen als een graan dat beter bestand is tegen diverse ziekten en plagen, terwijl het ook minder water nodig heeft om te groeien. Dit maakt het bijzonder geschikt voor gebieden met een onvoorspelbaar klimaat en beperkte watervoorziening. Tritordeum is niet alleen een innovatieve graansoort, maar ook een duurzame keuze. De lagere waterbehoefte betekent dat het kan worden verbouwd in drogere gebieden, wat een belangrijke factor is in een wereld die steeds meer wordt geconfronteerd met klimaatverandering en waterschaarste. Bovendien heeft tritordeum een hoge voedingswaarde, met een aanzienlijk vezelgehalte en een rijke samenstelling van antioxidanten. Dit maakt het niet alleen een gezonde optie voor consumenten, maar ook een interessante keuze voor boeren die hun gewassen willen diversifiëren en tegelijkertijd de impact op het milieu willen minimaliseren.

Gebruik in het brouwproces.

In de brouwerijsector biedt tritordeum unieke mogelijkheden om nieuwe bieren te creëren. Brouwers kunnen tritordeum mout gebruiken als een vervanging voor een deel van de traditionele gerstemout, variërend van 20% tot 100%, afhankelijk van het gewenste eindresultaat. De specifieke samenstelling van tritordeum leidt tot interessante en vaak ongebruikelijke smaakprofielen. Bij gebruik van tritordeum in het brouwproces ontstaat een bier met een licht nootachtige en subtiel zoete smaak. Deze smaken komen vooral goed tot hun recht in lichtere bierstijlen, waar ze de complexiteit van de hop- en gisttonen kunnen aanvullen zonder te concurreren met de meer uitgesproken smaken van gerst. De enzymatische activiteit van tritordeum is een ander belangrijk aspect dat het aantrekkelijk maakt voor brouwers. Tritordeum heeft goede enzymatische eigenschappen, wat betekent dat het effectief zetmeel kan omzetten in fermenterbare suikers. Dit is cruciaal voor het brouwproces, omdat de suikers nodig zijn voor de gisting, wat leidt tot alcoholproductie en de ontwikkeling van de gewenste smaken. Brouwers kunnen met tritordeum experimenteren om verschillende brouwtechnieken en smaakprofielen te verkennen. Wanneer je een bier proeft dat met tritordeum is gebrouwen, zal de heldere kleur vaak opvallen, variërend van goudkleurig tot amber. Het aroma kan variëren van nootachtig tot licht fruitig, afhankelijk van de gebruikte hop en gist. De smaak zelf is meestal zacht en toegankelijk, met een aangename zoetheid die in balans is met de bitterheid van de hop. Deze combinatie zorgt voor een verfrissende afdronk, wat het bier een aantrekkelijk karakter geeft voor verschillende gelegenheden, van casual drinkmomenten tot meer formele proeverijen. Bovendien kan de unieke smaak van tritordeum-bieren een geweldige basis bieden voor experimenten met andere ingrediënten. Brouwers kunnen bijvoorbeeld fruit, specerijen of andere kruiden toevoegen om de smaakprofielen verder te verrijken en unieke, seizoensgebonden bieren te creëren.

Commerciële toepassingen en voorbeelden.

In Nederland zijn er al enkele brouwerijen die tritordeum in hun brouwproces hebben geïntegreerd. Brouwerij De Molen, bekend om zijn innovatieve benadering van brouwen, heeft geëxperimenteerd met tritordeum in verschillende bieren. Brouwerij Oedipus uit Amsterdam is ook een voorbeeld van een brouwerij die creatief omgaat met tritordeum, vaak in combinatie met andere bijzondere ingrediënten. Brouwerij Kees staat eveneens bekend om zijn innovatieve en experimentele benaderingen, waarbij tritordeum een waardevolle aanvulling vormt op hun aanbod. Het gebruik van tritordeum in bieren is nog relatief nieuw, maar de groeiende interesse in deze graansoort weerspiegelt een bredere trend in de brouwerijsector, waarin duurzaamheid en creativiteit steeds belangrijker worden. Consumenten zijn steeds meer op zoek naar unieke en interessante bieren, en tritordeum biedt brouwers de mogelijkheid om zich te onderscheiden in een concurrerende markt.

Bron; Uitgevraagd bij ChatGPT

Wie weet iets over cassavebier?

Ten behoeve van een kennis van mij in Suriname ben ik op zoek naar informatie over het brouwen van cassavebier. Hoe wordt het gebrouwen, wat komt daar bij kijken en wat zijn de ervaringen ermee?

Reacties graag naar sophiedeboer796@gmail.com.

Het was een rommelige start en het beloofde een volle avond te worden, het programma was als volgt:

1. inleveren van je wedstrijdbier voor de keuring in november;
2. inleveren van je eigen gebrouwen bier actie geef een bier krijg een bier, via een consumptiebon;
3. en er was maandbier van Bert Tas, een Weizen.

We stonden dus met 3 man en Serra achter de bar met een eigen taak en een rij voor de bar. De taken liepen een beetje door elkaar, een nieuw hand-pinapparaat waarvan ons! het bar team de werking niet helemaal duidelijk was, het duurde allemaal wat langer, maar alles kwam goed en na enige tijd zat iedereen in de zaal met een maand of ander biertje aan tafel en konden we beginnen. Hoewel het een clubavond was zonder duidelijke invulling was het heel gezellig!

Praten en discussie over eigen gebrouwen bier het hoe gebrouwen wat gebrouwen en waarom juist dit bier. Er werden veel ervaringen uitgewisseld. Er was veel geroezemoes dat zorgde voor een gemoedelijke sfeer.

En dan nu het maandbier deze keer van Bert Tas met een Weizen, het mooie van maanbier is dat het anders moet dan bottelen. Het afvullen van een vaatje gaat met minder suiker en het opbouwen van koolzuur dat lukt niet altijd, en dat geeft voor ons bij het tappen problemen, zoals regelmatig te zien is! Maar het beïnvloed, ook de punten, zoals op het wedstrijdformulier was vermeld. Geen koolzuur geen schuim en veel banaan. Jammer maar ik ben ook blij dat je het heb ingezonden, er waren 15 formulieren ingeleverd.
Met punten tussen 3 en 8 en een gemiddelde van 5.78 dus toch net een voldoende. Deze keer niet genoeg voor de Kei, maar misschien een volgende keer dank voor je bijdrage.

Dat was het weer tot de volgende keer dan de keuring van bier voor het CLUBKAMPIOENSCHAP.

TOT ZIENS, HET BAR TEAM SERRA EN JOHN

Vrijwel elke amateurbrouwer komt op een punt waar ze hun gist willen opslaan om later te gebruiken. Dit kan voorkomen als de brouwdag moet worden uitgesteld omdat de gist nog niet is opgekweekt, of wanneer je jouw favoriete giststam bij de hand wilt hebben om op elk moment te kunnen brouwen. Met de juiste kennis en behandeling kunnen ook amateurbrouwers hun gist succesvol bewaren.Er zijn verschillende manieren om brouwgist op te slaan, zoals weergegeven in een overzichtstabel. Welke methode geschikt is, hangt af van hoe lang de gist bewaard moet worden, hoeveel tijd, geld, ruimte en apparatuur je beschikbaar hebt voor de opslag. Andere factoren zijn de risico's op kwaliteitsverlies en hoe de gist zich vervolgens gedraagt. De grootste zorg is het vrijhouden van bacteriën en wilde gisten, het behouden van goede levensvatbaarheid en het voorkomen van genetische mutaties die de vergisting en smaak kunnen beïnvloeden.

Gistopslag op de korte termijn

De meest gebruikelijke methode voor korte-termijnopslag (tussen twee tot acht weken) wordt ook in veel brouwerijen toegepast. Grote hoeveelheden gist, klaar voor direct gebruik, worden bewaard als slurry onder water, bier of wort, en zo koud mogelijk gehouden (tussen 0 en 3 °C). Deze gist wordt geoogst van een eerder brouwsel en de trub en hopdeeltjes worden zo goed mogelijk verwijderd. In professionele brouwerijen wordt vaak het middelste gedeelte van de gist geoogst, omdat het onderste deel voornamelijk trub en hopresten bevat, terwijl het bovenste deel samengeklonterde gist met eiwitten en minder levende gistcellen bevat.Voor amateurbrouwers is het moeilijker om te bepalen welk deel van de gist bewaard kan worden, omdat dat minder zichtbaar is in een gistemmer of glazen fles dan in een conisch gistvat. Eenpersoonlijke aanpak is het bewaren van de bovenste tweederde van de gist en het achterlaten van het onderste deel dat voornamelijk uit trub bestaat. Als alternatief kan de hele gistkoek in een schone fles worden overgeheveld, waarna de gist voorzichtig wordt afgeschonken nadat de trub en het hopmateriaal zijn bezonken. Het is belangrijk om de trub te verwijderen, omdat dit eenvoedingsbodem vormt voor bacteriën tijdens opslag. Wanneer de trub verwijderd is, kan de gist worden opgeslagen of verder worden behandeld om eventueel overgebleven bier te verwijderen.Er is discussie over of de gist onder bier, water of wort moet worden bewaard, maar welke optie ook wordt gekozen, het moet steriel zijn om besmetting te voorkomen.

Belangrijke factoren voor succesvolle gistopslag

De sleutel tot succesvol gist bewaren is het tegengaan van gistbederf en het behoud van glycogeen. Deze twee factoren gaan hand in hand, omdat de vermindering van glycogeen de celwand verzwakt en de cellen uit elkaar laat vallen. Gistbederf vermindert niet alleen het aantal actieve gistcellen, maar leidt ook tot het vrijkomen van voedingsstoffen voor micro-organismen, wat de kans op besmetting verhoogt.Glycogeen wordt aan het einde van de vergisting aangemaakt en is cruciaal tijdens de vroege lag-fase, waar het als energiebron fungeert. Net als beluchting is voldoende glycogeen essentieel voor een succesvolle vergisting. Wanneer de opslagomstandigheden leiden tot een significante afname van glycogeen, versnelt dit niet alleen het bederf van de gist, maar put het ook de glycogeenreserves in de overgebleven gistcellen uit, waardoor de lag-fase bij een volgende vergisting langer duurt. Factoren die bijdragen aan gistbederf en de vermindering van glycogeen zijn tijd, temperatuur, de gezondheid van de gist op het moment van opslag, en de aanwezigheid van koolzuur en zuurstof. Koolzuur kan de gist vergiftigen en gistbederf en autolyse versnellen, daarom moet het vat waarin de gist wordt bewaard voorzien zijn van een waterslot. Zuurstof versnelt de vermindering van glycogeenen moet zoveel mogelijk worden vermeden. Koude opslag kan het verlies van glycogeen vertragen; temperaturen van 0 tot 2°C zijn ideaal, maar dit is kouder dan de meeste koelkasten aankunnen. Voor een betrouwbare werking moet de gist binnen 24 tot 72 uur opnieuw worden gebruikt, met een limiet van ongeveer twee weken. Afhankelijk van de giststam kan de gist tot een of twee maanden worden gebruikt als het onder een geschikte hoeveelheid vloeistof en koud genoeg wordt bewaard. Voor langere opslagperiodes wordt steriel brouwwater aanbevolen. Er zijn meldingen van langere opslag (tot zes maanden) van gistslurry, maar het risico op besmettingen onvoorspelbare vergisting neemt toe naarmate de bewaartijd langer is, afhankelijk van de giststam. Ernstige glycogeenafbraak kan gecompenseerd worden door meer gist te gebruiken of door de slurry voor gebruik te mengen met verse wort. Persoonlijk geef ik er de voorkeur aan om aan gistslurry, die langer dan een week is opgeslagen, een gelijke hoeveelheid steriele wort toe te voegen wanneer deze op kamertemperatuur is. Het vocht dat bovenop de slurry staat moet worden afgegoten en vervangen door verse steriele wort, bij voorkeur een dag van tevoren. Deze eenvoudige voeding van de gist geeft een goede indicatie van de vitaliteit ervan. Het oogsten van gist moet gebeuren zodra de gist de stationaire fase heeft bereikt, dus kort nadat het eind soortelijk gewicht is bereikt. Het is af te raden om gist opnieuw te gebruiken als de vergisting niet goed is verlopen, omdat de problemen anders verergerd worden. Kortom, gezonde gistslurry moet worden geoogst nadat het eind soortelijk gewicht is bereikt, vervolgens van trub worden gescheiden, onder water worden opgeslagen bij 0-3°C, binnen een of twee maanden worden gebruikt, op kamertemperatuur worden gebracht en 24 uur voor gebruik worden vermengd met een gelijke hoeveelheid (of meer) steriele wort.

Methode van gistopslag

Gistopslag voor de lange termijn

Voor langdurige opslag is een zuivere cultuur nodig, bewaard als vloeistof, ingevroren, gedroogd of ineen vast medium. Deze gist moet weer worden opgewekt en opgekweekt tot aanvaardbare hoeveelheden gistcellen. Hiervoor zijn steriele media en opslagcontainers noodzakelijk. De meestgeschikte methoden voor langdurige opslag (jaren) zijn bevriezing bij temperaturen van min 40°C tot min 196°C. Dit is de gangbare methode die door commerciële gistleveranciers en laboratoria wordt gebruikt. Het is mogelijk om gistculturen op deze manier meer dan 15 jaar te bewaren. Gewone huishoudelijke vriezers halen echter niet deze lage temperaturen, waardoor bevriezing geen geschikte methode is voor amateurbrouwers. Een meer toegankelijke methode voor lange-termijnopslag is het bewaren van gist in schuine buizen of vast medium, zoals agar (1,5-2 procent). Zuivere gistculturen worden opgeslagen in wort of vastmedium, waarbij de gist wordt geprepareerd op petrischalen of reageerbuisjes. Agarplaten zijn handig, omdat de gistkolonie goed zichtbaar en toegankelijk is. Het nadeel van platen is dat ze gevoelig zijn voor stof en door hun grotere oppervlak meer worden blootgesteld aan zuurstof, waardoor de gist op langere termijn minder vitaal wordt. Hoewel sommige mensen beweren gist tot een jaar op platen te kunnen bewaren, zijn ze doorgaans maar een maand stabiel. Gist kan in afsluitbare schuine buizen in de koelkast één tot twee jaar worden bewaard. Het wordt aangeraden om de schuine buizen elke vier tot zes maanden opnieuw op te kweken. De kwaliteit van de buizen en de afsluitdop bepaalt hoe lang de gist bewaard kan blijven. Een steriele laag minerale olie kan de houdbaarheid verhogen.

Bron: Zymurgy, maart/april 2007, Maribeth Raines
Vertaald en bewerkt door Theo van Eijden

Een hopschema ontwerpen voor een IPA

Het ontwerpen van een hopschema voor bier lijkt meer op een kunstproject dan op een wetenschappelijk project. Er zit wetenschap achter, maar uiteindelijk wil je er wat flair aan toevoegen, je wilt het vormgeven en kneden om te eindigen in de stijl en het karakter welke je voor ogen had. Of je nu gaat voor een dennenachtige West Coast IPA, een tropische fruitige New EnglandIPA, iets ertussenin of zijdelings, er zijn manieren om je receptbeslissingen te sturen.Ten eerste, wanneer de timing van hoptoevoegingen wordt genoemd, wordt dat referentiepunt ingesteld als de resterende kooktijd. Dus een hoptoevoeging van 60 minuten betekent dat er nog 60minuten kooktijd over is wanneer u die hop toevoegt. Hop van 0 minuten wordt toegevoegd zodra de het koken wordt uitgeschakeld en hop wordt toegevoegd nadat er een bepaalde wachttijd na het koken is en/of nadat het wort is afgekoeld. Droge hop kan op elk moment worden toegevoegd nadat het wort is afgekoeld tot de gist-pitching temperatuur.

Vroeg tijdens het koken hop toevoegen (45-90 min.)

Het hoofddoel van de vroeg toegevoegde hop is om het bier een stevige bitterheid te geven, aangezien de meeste hop-oliën verdampen tijdens het lange koken. Dit is belangrijker voor IPA's die op zoek zijn naar een balans tussen bittere en moutige zoetheid die meer naar de bittere kantneigt, zoals in een West Coast IPA. Het toevoegen van hop vroeg in het koken heeft verschillende andere voordelen, waaronder het voorkomen van overkoken. De hop zorgt ervoor dat het schuim wordtverspreid. Een kleine toevoeging van hop vroeg in het koken wordt aanbevolen, zelfs als brouwers IPA's willen maken die sappig zijn of een lage bitterheid nodig hebben voor balans (denk aan brutof session IPA). Sommige nuttige secundaire hopcomponenten worden ook geëxtraheerd tijdens het lange koken.Voor deze toevoeging wordt over het algemeen de voorkeur gegeven aan hop met een hoog alfazuurgehalte om de hoeveelheid plantaardig materiaal laag te houden en toch de alfazuren te leveren die nodig zijn om de gewenste bitterheid te bereiken. 28–57 g van een hop met een hoger alfazuurgehalte is niet ongewoon voor 19 liter van een West Coast IPA, terwijl 3–7 gram vaker wordt gebruikt voor IPA-stijlen zoals brut, session of hazy.

Halverwege het koken hop toevoegen (15–45 min.)

Vroeger, vóór de tijd van hopstanden, werden deze hoptoevoegingen, met name in het bereik van 15-30 min., toegevoegd met het doel van deze hop om minder vluchtige hop-oliën en wat meer bittere componenten toe te voegen. Deze hoptoevoegingen zijn in de meeste moderne IPA-recepten uit de gratie geraakt, omdat ze nog steeds behoorlijk wat bitterheid kunnen toevoegen. Maar als dat goed is voor de stijl die je brouwt, is er zeker een positief hopkarakter dat de halverwege de kook toegevoegde hop aan een IPA kunnen toevoegen.Een techniek die bekend staat als “hop bursting” vervangt alle vroeg toegevoegde hop door een grotere dosis hop die wordt toegevoegd voor bitterheid en smaak in het bereik van 20-30 min. Deze toevoeging is optioneel en wordt bepaald door je stijldoelen.

Hop aan het einde van de kook toevoegen (0–15 min.)

Dit tijdsbestek is wat mensen traditioneel de aromahoptoevoegingen noemen. Hoewel hop met een hoge alfa en een lagere prijs gebruikt kan worden in de vroege of midden-kooktoevoegingen, gaan we nu hop gebruiken die meer gewaardeerd wordt om zijn aromatische kwaliteiten. Met de opkomst van de whirlpool of hopstand fase aan het einde van de kook in het thuisbrouwen, zijn veel van deze laat toegevoegde hoppen allemaal verplaatst naar het einde van het koken of zelfs nadat het wort wat is afgekoeld. Deze toevoegingen zijn ook in hoeveelheid toegenomen. Het zien van 113-170gram hop per 19 L toegevoegd in deze fase van een recept is niet zo ongewoon in moderne IPA's. Maar ik vind dat je niet echt zoveel hoeft toe te voegen, zelfs niet voor grote IPA's. Mijn sweet spot ligt in het bereik van 57-113 gram. Als deze tijdens het koken worden toegevoegd,kunnen ze meer bitterheid toevoegen, dus daar moet je op letten. Maar wat er ook gebeurt, zelfs als je in dit stadium maar 28 gram toevoegt, sla het niet over. Deze hoppen zijn erg belangrijk voor de ontwikkeling van het karakter in alle moderne IPA's.

Hink-stap-springen

De hopstand wordt nu als gangbare praktijk beschouwd voor brouwers van alle niveaus. Deze techniek houdt in dat het wort enigszins wordt afgekoeld voordat er een hop-toevoeging wordt gedaan. Sommige brouwers voegen de helft van de laatste hop toe aan het einde van het koken, wachten enige tijd, koelen af ​​tot ergens in het bereik van 50-80 °C en voegen nog een hop-toevoeging toe.

Dry hop

Ten slotte komen we bij de meest genuanceerde toevoeging van alle toevoegingen: de dry hop. Het type hop, de timing van de toevoeging en hoe ze worden toegevoegd, hebben veel impact. Hazy IPA'skrijgen vaak eerder in de fermentatiecyclus een eerste dry hoptoevoeging, en daarna een tweede nadat de fermentatie is voltooid. Veel andere stijlen IPA's krijgen vaak pas hun eerste dry hop nadat de fermentatie is voltooid. De reden voor een vroege hoptoevoeging is de biotransformatie van hop-oliën door gist, wat zorgt voor een fruitiger hopkarakter.

Brouwers van non-hazy IPA's proberen er vaak voor te zorgen dat de gist uit de suspensie is gevallen voordat de dry hop wordt toegevoegd, om het een rauwer hopkarakter te geven. Wat uw doel ook is, het minimaliseren van de zuurstofopname is belangrijk. Net als de late hoptoevoeging, magde dry hop niet worden overgeslagen in een moderne IPA. Dan moet u de volgende vragen beantwoorden: Welke hopvariëteiten, hoeveel van elk, wanneer voeg ik ze toe en hoe voeg ik ze toe? Daar is geen eenduidig ​​antwoord op...

Vertaald artikel van Dave Green
Bron: Brew your own, uitgave: maart-april 2022
https://byo.com/article/the-effects-of-aged-hops-on-beer-quality/

Altijd op zoek naar nieuwe smaken? Laat je inspireren door een paar nieuwe hopsoorten. Hier zijn drie spannende ontwikkelingen die je brouwcreativiteit een boost kunnen geven.

Krush™ HBC 586: Tropisch Genot
Krush™ HBC 586 is een relatief nieuwe hopvariëteit die bekendstaat om zijn uitgesproken en complexe fruitige smaken. Hij wordt vaak vergeleken met bekende hopsoorten zoals **Citra, Mosaic en Galaxy** vanwege het vermogen om tropische en citrusachtige tonen te leveren. Het smaakprofiel omvat mango, guave, perzik, sinaasappel en een vleugje gemengde bessen, waardoor het een veelzijdige keuze is voor fruitige IPA's, Pale Ale's en andere hopgerichte bierstijlen. Naast geweldige aroma’s is Krush ook duurzaam; het is resistent tegen ziekten en heeft een lange houdbaarheid.

Dankzij de compatibiliteit met deze populaire hopsoorten is Krush™ uitstekend geschikt om te mengen. Het versterkt de fruitige smaken van bijvoorbeeld Citra of Mosaic, terwijl het zelf een unieke tropische punch toevoegt. Brouwers beschrijven bieren met Krush vaak als een "vloeibare mangosmoothie," met een nadruk op de uitgesproken mangosmaak.
Als je zelf met Krush™ wilt experimenteren, is het ideaal voor hoppige bierstijlen, maar het past ook goed in diverse recepten.

Paradisi Hops: Kiwi Innovatie
Paradisi-hop, een nieuwe variëteit geïntroduceerd door Tree House Brewing en afkomstig van Freestyle Hops in Nieuw-Zeeland, valt op door zijn complexe smaakprofiel. Het combineert het terroir van Nieuw-Zeeland met tropische en citrusachtige kenmerken. Paradisi biedt heldere tonen van grapefruit, guave, rijpe sinaasappel en mango, aangevuld met hints van meloen en romige vanille. Dit profiel wordt versterkt door een subtiele aardse tint en een vleugje dennen, wat doet denken aan de klassieke Amerikaanse Cascade-hop, maar dan met een tropische twist.

Deze hopsoort is uniek en niet direct te vervangen door andere soorten. Maar voor brouwers die op zoek zijn naar een vergelijkbaar tropisch en citrusachtig karakter, kunnen Cascade of Nieuw-Zeelandse hopvariëteiten zoals Motueka goede alternatieven zijn.
Experimenteer hiermee in fruitige saisons of moderne pale ales!

CF302: Britse Bloei
De CF302 hop uit het Verenigd Koninkrijk combineert tropische en bloemige aroma’s met een subtiel vleugje dennen. Hoewel deze hop nog in een experimentele fase zit, wordt hij al gebruikt in innovatieve Engelse pale ales. Dit project, opgezet door Charles Faram, bewijst dat Britse hop ook een moderne, avontuurlijke kant heeft. Deze smaken zijn een duidelijke breuk met traditionele Britse hopsoorten zoals Fuggles en Goldings, en passen beter bij de moderne hopprofielen van variëteiten zoals Jester, Harlequin en Olicana. Met name vertoont CF302 overeenkomsten met Harlequin, die tropische en citrusachtige tonen levert. Ook doet het denken aan de Amerikaanse Cascade-hop, met zijn bloemige en licht denachtige aroma, hoewel CF302 een eigen unieke complexiteit biedt binnen een Brits terroir. Voor thuisbrouwers zijn andere Britse hopsoorten zoals Harlequin of Jester eenvoudig verkrijgbaar en bieden ze vergelijkbare creatieve mogelijkheden.

Inspiratie voor je Volgende Brouwsel
Hoewel sommige Paradisi en CF302 nog niet direct beschikbaar zijn voor thuisbrouwers, kun je vergelijkbare variëteiten gebruiken om nieuwe smaken te ontdekken. Probeer bijvoorbeeld Nelson Sauvin voor tropische vibes of experimenteer met Britse hop zoals Harlequin voor een frisse twist op klassieke bieren.

Vertaald door Donovan Larmonie en geschreven met behulp van AI.

Het maischproces voor thuisbrouwers: zetmeelverstijfseling, enzymen, granen en extra aandachtspunten bij gebruik van ongemoute granen.

Voor de thuisbrouwer is het begrijpen van zetmeelverstijfseling tijdens het maischen essentieel om een goede omzetting van zetmeel naar suikers te garanderen. Suikers die door de gist worden omgezet in alcohol en koolstofdioxide vormen de kern van je bier. Hier lees je over het maischproces, de rol van enzymen, de invloed van verschillende granen en de toepassing van de jodiumproef. Speciale aandacht wordt besteed aan het gebruik van ongemoute granen.

Wat is Zetmeelverstijfseling?

Zetmeelverstijfseling is het proces waarbij zetmeel in de mout oplost en beschikbaar komt voor enzymen. Tijdens het maischen meng je gemalen mout (schroot) met water en verwarm je het tot een temperatuur van 62–72 °C. Bij deze temperatuur zwellen de zetmeelkorrels op en breken de celwanden, waardoor zetmeel in het water oplost. Dit is het moment waarop de enzymen actief worden en het zetmeel afbreken in kleinere suikers.

Enzymen in Actie: Alfa- en Beta-Amylase.

Twee belangrijke enzymen spelen een rol bij de afbraak van zetmeel:

• Alfa-amylase werkt bij hogere temperaturen (68-72 °C) en breekt zetmeel willekeurig op, wat zorgt voor een mix van suikers en dextrines. Dit enzym draagt bij aan een voller en iets zoeter bier.
• Beta-amylase werkt goed bij lagere temperaturen (62-65 °C) en knipt zetmeel op specifieke plekken af tot vergistbare suikers zoals maltose. Dit levert een droger bier op met een hoger alcoholgehalte.                     

De gekozen temperatuur en maischtijd hebben invloed op de hoeveelheid vergistbare en niet-vergistbare suikers en daarmee op de smaak, body en het alcoholgehalte van het bier.

Verstijfselingstemperaturen van verschillende granen

Elke graansoort heeft een eigen verstijfslingstemperatuur. Hier zijn enkele voorbeelden:

• Gerst: 61-65 °C. Het meest gebruikte graan, rijk aan enzymen.
• Tarwe: 58-64 °C. Lager dan gerst en levert een vol mondgevoel.
• Maïs: 62-74 °C. Heeft een hogere verstijfselingstemperatuur en moet vaak voorgekookt worden.
• Rijst: 68-78 °C. Ook een hogere verstijfselingstemperatuur, vaak gebruikt voor lichtere bieren.
• Haver: 58-64 °C. Maakt bier romig, maar is enzymarm.
• Rogge: 57-70 °C. Biedt een kruidige smaak en stevige body, maar heeft weinig enzymen.

Voor enzymarme granen, zoals maïs of rijst, is extra aandacht vereist om ze effectief af te breken. Deze granen hebben hogere verstijfselingstemperaturen en moeten vaak apart voorgekookt worden of gecombineerd met enzymrijke moutsoorten zoals gerst.

Speciaal letten op ongemoute granen

Bij het gebruik van ongemoute granen (zoals ongemoute tarwe, maïs en rijst) in je brouwsel zijn er enkele belangrijke aandachtspunten:

• Lage enzymactiviteit: ongemoute granen hebben meestal weinig tot geen enzymen omdat deze tijdens het mouten pas actief worden. Zorg ervoor dat je ongemoute granen combineert met voldoende enzymrijke gerstemout om het zetmeel te kunnen afbreken.
• Hogere verstijfselingstemperatuur: veel ongemoute granen, zoals maïs en rijst, hebben een hogere verstijfselingstemperatuur dan gemoute granen. Voor een goede afbraak kun je ze het beste eerst apart koken (bijvoorbeeld in een cereal mash) om het zetmeel vrij te maken.
• Kleverige textuur: granen zoals haver en rogge kunnen tijdens het maischen een kleverige textuur veroorzaken, wat het filtratieproces kan bemoeilijken. Dit vraagt om een zorgvuldige schrootmaling en mogelijk de toevoeging van rijsthulzen om een goede doorstroming te behouden.
• Wateropname en schuimstabiliteit: ongemoute tarwe en haver worden vaak gebruikt om een voller mondgevoel en betere schuimstabiliteit te geven. Let wel op de wateropname en het absorptiegedrag, zodat je de consistentie van je beslag goed kunt beheren.

Door te letten op deze aandachtspunten kun je ongemoute granen met succes gebruiken en variatie en complexiteit toevoegen aan je bieren.

De Jodiumproef: controleer de volledige zetmeelomzetting.

De jodiumproef helpt je te controleren of al het zetmeel in het wort is omgezet. Voeg een paar druppels jodium aan een kleine hoeveelheid wort toe op een witte ondergrond.

• Donkerblauwe of paarse kleur betekent dat er nog zetmeel aanwezig is.
• Gele of geen kleurverandering geeft aan dat het zetmeel volledig is omgezet en je kunt doorgaan naar de volgende stap.

Belangrijke tips voor thuisbrouwers:

• Temperatuurbeheer: zorg voor een stabiele temperatuur. De juiste maischtemperatuur beïnvloedt de verhouding van vergistbare en niet-vergistbare suikers en dus de smaak en het mondgevoel.
• pH van het Maischwater: Een pH van 5,2-5,6 helpt de enzymen optimaal te werken. Meet de pH van je maischwater en pas het aan indien nodig.
• Waterkwaliteit: mineralen zoals calcium en chloride kunnen de pH en enzymwerking verbeteren. Gebruik Brewfather voor met het aanpassen van de waterkwaliteit om de smaak van je bier te optimaliseren.
• Maischtijd: Een maischtijd van 60-90 minuten is meestal voldoende. Te lang maischen kan de smaak negatief beïnvloeden.
• Juiste granencombinatie: experimenteer met verschillende granen en pas het percentage aan om een specifieke smaak en body te krijgen.
  
  

Door goed op deze processen te letten, kun je de smaak, body en vergistbaarheid van je bier sturen en je brouwvaardigheden als thuisbrouwer verbeteren.

Veel brouwplezier!

Als er nu toch verkiezingen in der(of is het die, ik raak altijd in de war van al die duitsenaamval onzin) heimat komen dan kies ik voor Schwartz bier.Hier is een lekker recept zonder veel poespas of andere moeilijk gedoe. Het is wel een ondergister dus voor de iets meer gevorderde brouwer. Ik bedoel dus diegene met een klimaatkast. Al is het raam openlaten met de huidige temperaturen ook wel voldoende denk ik.

Als je echter niet aan een ondergister wil beginnen dan kan je deze ook vergisten met de S-04.Je hebt dan wat minder frisse pils afdronk maar is wel wat makkelijker. Overigens is het niet helemaal volgens de biertype gids maar dat mag de drinkpret niet drukken. En: roggemout. Mag dat wel van het reinheidgebot? Toevoegingen kunnen denk ik wel al zou ik zo één twee drie geen positieve bijdrage durven verzinnen.

Groeten, Michael

Zwartigpielsie

stijl: Schwartz

Het stond bij mij al wat langer op mijn verlanglijstje om de Harz eens te bezoeken, een bergketen tussen Hannover en Leipzig. Eerst gewoon vanwege de natuur maar nu als thuisbrouwer en bierliefhebber ook om het bier.
Mijn eveneens bierliefhebbende eega die zich graag als eventmanager opwerpt, had een mooi reisplannetje gemaakt met wat highlights in die omgeving. Naast wat toeristische trekpleisters waren natuurlijk wat brouwsteden in het programma opgenomen: Einbeck, Altenau en Goslar. Hoewel de eerste niet echt in de Harz ligt. Helaas verliep niet alles geheel volgens plan.

Het eerste doel was Einbeck op zo’n 5 uur rijden van Hoofddorp. De bedoeling was halverwege te lunchen in het restaurant bij een 750 jaar oud kasteel in het hart van Bielefeld: Sparrenburg. In het park rond het kasteel even de benen gestrekt en genoten van het uitzicht over de stad en het Teutoburgerwoud. Vanaf de toren moet dit helemaal fantastisch zijn. Helaas was het restaurant gesloten wegens een verbouwing dus het bleef bij het wandelingetje rond het kasteel. Snel op naar Einbeck…

De navigatie ingesteld op het adres van het Einbecker Brauhaus en via de Bundesstraße door een landelijke omgeving konden we uiteindelijk nagenoeg voor de fanshop de auto parkeren. Nog gesloten. We waren net even te vroeg dus eerst dan toch maar eens wat eten. Beide horecagelegenheden naast de poort van de brouwerij waren ook nog gesloten dus met de benenwagen de stad in. Inmiddels toch enigszins hongerig kwamen we op de prachtige Marktplatz met bijzondere vakwerk gebouwen.  Bij het eerste het beste etablissement stond een groot bord waarop de Riesen-Currywurst werd aanbevolen. Daar had ik nu echt trek in! Snel naar binnen bij “Zum Brauherren”, een mooi echt Duits bierlokaal. Met een heerlijk Einbecker Kellerbier van de tap werd de Wurst mit Pommes naar binnen gewerkt. Voldaan gingen we vervolgens weer richting de brouwerij waar de winkel nu wel geopend was. In deze fanshop zijn diverse snuisterijen verkrijgbaar met het logo van de brouwerij er op. Helaas was de keuze in het bier wat beperkt maar dat zouden we later in een supermarkt wel goedmaken was het idee.

Nadat we ingecheckt waren bij het hotel zijn we begonnen aan een wandeltochtje langs de oude stadsmuur waarbij deze wandeling al snel overging in een bierwandeling, het Einbecker Bierpfad waarvan de route te volgen was via witte biervaten die op straat geschilderd waren.  Verspreid langs de wandeling kom je langs 8 grote metalen vaten met informatie over de geschiedenis van het bier en de stad. Uiteindelijk beland je dan weer bij de brouwerij. Helaas was de horeca hier nog steeds gesloten waardoor we besloten op de Marktplatz nog iets te gaan drinken.

Het Einbecker Herrenpils dat hier van tap af kwam was uitmuntend! Helaas werd toen mijn persoonlijke reisleidster enigszins onwel waardoor wij ons maar richting hotel begaven. Hier heb ik de koelkast die in de hal stond uitgebreid geïnspecteerd en dat bevestigde mijn voornemen de volgende dag bij vertrek de plaatselijke supermarkt met een bezoek te vereren.

De volgende morgen na een licht ontbijt de auto in en op naar de buurtsuper. Het was nog vroeg en het kwam mooi uit dat ik dicht bij de entree kon parkeren want ik was van plan flink wat 6-packjes in te laden maar helaas... gesloten op donderdag? Even de agenda geraadpleegd en tot de slotsom gekomen dat het een feestdag was die wij in Nederland niet vieren met een vrije dag: Reformatiedag. Deze dag staat in het teken van Maarten Luther die op 31 oktober 1517 een pamflet als protest tegen de Rooms-Katholieke Kerk op een kerkdeur heeft gespijkerd. Dit geintje verhinderde mij dus 507 jaar later om wat lekker bier in te slaan. Dan maar snel verder en na een korte tussenstop (Altenau hebben we ook overgeslagen) kwamen we aan in Goslar de stad die bekend is van het Gose bier. Genoemd naar het riviertje de Gose dat door de stad stroomt.

Gose is een zurig tarwebier op smaak gebracht met koriander en zout. Het biertype is een tijd lang verdwenen geweest en wint nu weer langzaam aan terrein. Het wordt nu voornamelijk in Leipzig gebrouwen.
Bij het Goslar Brauhaus voor mijn wederhelft een bouillonnetje en voor mijzelf een proeverijtje besteld waarin oa. een Gose hell en een dunkel. Ik kon weinig van de Gose kenmerken in het bier herkennen. De Hell was fris droog en wellicht iets ziltig en de Dunkel had wat meer een mout zoetje. Ik was er niet echt wild van. Na een rondwandeling door de prachtige Altstadt met alleen maar vakwerkhuizen en bijzondere gebouwen maar verder geen bijzonder interessant bier richting hotel gegaan. Hier aan de bar schonk men oa. Köstritzer Schwarz van de tap. Dat is toch wel een klasse beter dan uit de fles.
Nadat ik een kop bouillon voor mijn egaa geregeld had en zelf wat van het buffet gegeten was het vroeg bedtijd.
De volgende dag maar vervroegd naar huis gegaan. Sightseeing en bierdrinken in de Harz gaan we nog wel een andere keer doen.

Over het Einbecker bier:
Ik vind zelf dat het Einbecker Bockbier te veel geprezen wordt. Waarschijnlijk vanwege de historische achtergrond. Veel mooier zijn de andere Einbecker bieren waarvan het Herrenpils van tap helemaal super is. Het Herrenpils van fles alsmede de Lager van fles zijn zeer de moeite waard. Dan is er ook nog een Premium Pilsner, goed maar niet echt bijzonder.
De brouwerij heeft een grote variëteit aan bieren. Momenteel adverteren ze zelfs met barrel aged bock.