Terug naar overzicht

Bezoek aan een mini craft brewery op Bonaire in november 2023

 tww februari 2024
Door: Bert Tas

A

Voorproefje Imperial Stout op het terras
ls pensionado brengen mijn vrouw en ik al een aantal jaren een deel van de regenachtige november- en decembermaanden door op het Caribisch eiland Bonaire. Om de kosten hiervan enigszins binnen de perken te houden gaat de lunch met de drankjes in de koelbox en ook koken wij hier voornamelijk zelf. Daartoe huren wij een klein appartementje dat voorzien is van al het noodzakelijke keukengereedschap. Uit eten gaan is hier vrij prijzig, met name de alcoholische dranken in een restaurant. Een fles uit de supermarkt staat hier op het menu voor 46 US dollar. Afgezien hiervan zijn de kosten voor de reguliere boodschappen toch ook weer buitensporig hoog en je wilt natuurlijk ook nog wel eens een biertje drinken op zijn tijd.

In de supermarkt kan je voor 24 US dollar nog wel een doosje bier scoren maar dan wel de onbekendere B-merken. Als het bier inderdaad zo duur is, was mijn observatie dat het misschien wel zou lonen om hier een lokale brouwerij op te starten; niet dat ik dat van plan ben maar toch wel aardig om te onderzoeken. Via een kennis aldaar werden wij attent gemaakt op de ‘Sugarthief brewery’ (https://www.sugarthiefbonaire.com) en werd er een afspraak gemaakt om langs te komen.

De brouwerij annex mini-restaurant/bar werkt in cycli van 3 en 4 dagen, waarvan 3 dagen worden besteed aan het reguliere brouwproces, inclusief schoonmaken en 4 dagen in het restaurant/bar. De eigenaar is een bijzonder aardige Amerikaan, afkomstig uit Texas, en hij runt met zijn partner dit mini-bedrijfje. Zijn trigger voor het starten van dit bedrijf was het feit dat hij zijn dagen niet langer achter een beeldscherm wilde doorbrengen en besloot te ontsnappen aan de ‘ratrace’ in het bedrijfsleven.

Na een trektocht door Zuid Amerika besloten hij en zijn partner het roer om te gooien en zelf een business te starten. Naast mijn interesse in de brouwinstallaties en de producten, ging mijn belangstelling tevens uit naar het bedrijfsmatige aspect, met andere woorden kan je op deze kleine schaal een redelijk bestaan creëren? Door aanbieden van meerdere producten, (er wordt er ook mede [wijn gemaakt van natuurlijke bijenhoning], komboecha [gefermenteerde thee] gemaakt) in combinatie met de bar en het minirestaurant. Daarnaast wordt er ook nog zeer goede koffie van ter plekke gebrande rauwe koffiebonen geserveerd. Dit alles geeft een mooie mix van ambachtelijke producten die in een rustieke omgeving kunnen worden genuttigd.

RIMS installatie met links heet water ketel, midden maischketel en rechts kookketel
De vasteklantenkring bestaat voornamelijk uit Nederlanders uit de directe omgeving en tevens het wisselende publiek uit de internationale scene van een duikschool, die de weg naar deze lokatie weten te vinden. Na het nuttigen van een double IPA en een Imperial Stout heb ik vervolgens een bezoek gebracht aan de mini-brouwerij, die zich achter de bar bevindt. In een ruimte van niet meer dan 3,5 x 3,5 meter staat een een halfautomatisch gestuurd RIMS systeem opgesteld die met propaangas wordt gestookt. Een uitbreiding van de heetwaterketel (uiterst links) en de kookketel  (uiterst rechts) die van een aantal elektrische elementen is voorzien om het opwarmen en daardoor het brouwproces te versnellen.

Het maischen wordt doorgaans in 3 fasen (temperatuur) uitgevoerd en hangt uiteraard af van het gewenste eindproduct. (Al dan niet gewenste restsuiker en/of esters.) Per enkele batch kan 150 liter bier worden geproduceerd en de vergisting vindt plaats in geïsoleerde ‘konische fermentors’ die met glycol op een constante temperatuur worden gehouden.

De konische fermentor bevat een RVS spiraal waardoor de glycol wordt gepompt. De gist wordt afgetapt en maximaal 5 maal hergebruikt voor de volgende batches.

Konische fermenters gekoeld met glycol
 Maximaal 5 maal i.v.m. mutaties van de giststam die hierna smaakafwijkingen gaat vertonen. Na de eerste gisting wordt het bier op vat gebracht in de bekende Corney Keggs van 19 liter, waar ook de tweede vergisting plaatsvindt. In plaats van suiker voor de tweede vergisting gebruikt hij hiervoor eerder afgetapte en afgekoelde wort. 

De grondstoffen

Als gist wordt alleen Kveik gebruikt en alle mout komt uit Duitsland/Heidelberg. De honing voor de mede plus de rauwe koffiebonen komen uit Colombia. Dan een vraag over de gedane investering: de totale RIMS-installatie inclusief regeling kost ca 20.000 USD volgens de eigenaar. Daar komen uiteraard de kosten voor de ‘konische fermentors’, de glycol koelinstallatie en de tapinstallatie nog bij. 

Over nieuwe producten en eventuele uitbreiding wordt wel nagedacht maar is op dit moment nog niet concreet. Een van de ideeën is om ook sterke drank zoals whiskey te gaan stoken, wat op zich in het verlengde ligt van het bierbrouwproces. Als men ooit op Bonaire komt is het bezoeken van deze ‘mini craft brewery’ dat zeker waard. Check nog even de website https://www.sugarthiefbonaire.com voor de producten en het juiste adres.
Terug naar overzicht